Isabel van der Made schreef op dinsdag 27 juni 2006, 0:43:


Heeft hij iets gezegd over paarden in de sport, meer bepaald in endurance?
Ik vindt het erg moeilijk om hier betrouwbare informatie over te vinden.

jan.

Diestelmans Liesbet schreef op maandag 26 juni 2006, 23:11:


Hier wordt dit zo opgelost.



jan.

Isabel van der Made schreef op dinsdag 27 juni 2006, 1:05:


Ik zoek eigenlijk resultaten van wedstrijden op stenige wegen. Ik weet er zijn vele paarden die 160 -ers hebben uitgelopen, maar wel altijd op goede (lees relatief zachte) ondergrond. Persoonlijk denk ik dat 60 à 80 km het max. is voor een paard, alnaargelang de snelheid natuurlijk.
Hoefschoenen zijn, spijtig genoeg, niet voor ieder paard een oplossing.
Dat ze de benodigde kilometers maken is me zeker niet onbekend.
Wat de voeding betreft, dit zal ongetwijfeld invloed hebben op de hoeven, maar paarden die redelijk wat kilometers afleggen kunnen dit nu eenmaal niet op gras en hooi alleen.

Bedankt,
jan.

Isabel van der Made schreef op dinsdag 27 juni 2006, 9:52:

Hoofdreden is eigenlijk dat ze niet vlot draaft met de schoenen (epic's bare of swissboots).Ik heb ze er natuurlijk laten aan wennen maar ze blijft er mee sukkeldraven.Ze heeft er ook kleine schaafwondjes van, maar dit zou wel opgelost raken denk ik op termijn.

jan.

Fred Emmerig schreef op dinsdag 27 juni 2006, 16:33:


Beste Fred,

Vroegere tijden zijn vroegere tijden, hier kan ik absoluut niks mee. Ondergingen die paarden na hun 160 km tocht ook een strenge keuring?
Ik geef grif toe ik weet absoluut niets van de Tartaren, als u daar echt degelijke informatie (boeken veronderstel ik)over heeft ben ik één en al oor.
Wat bij dergelijke oude verhalen nogal eens gebeurt is het verzwijgen van het aantal paarden dat start ,aankomt, en omkomt.
Biks??? Hebben mijn paarden nog nooit gezien, wel granenmengelingen e.d.
Als u sporten met paarden ontoelaatbaar vindt, dat is uw goed recht natuurlijk, ik denk daar anders over. Ik neem heus wel de tijd die nodig is
om te trainen, en ja ik leg vele km af naast m'n paardje tijdens wedstrijden.
Maar ik heb zo het idee dat u een endurance wedstrijd op heuvelachtig gebied nog nooit van dichtbij gezien heeft.

jan.

Isabel van der Made schreef op dinsdag 27 juni 2006, 23:46:


Bedankt, ga ik zeker doen.

Ik heb ook contact gehad met Darolyn Butler u mss niet onbekend, ze schreef, altans vroeger, op de strasserlijst. Zij heeft ook niet echt een oplossing, want voor sommige wedstrijden slaat ze er soms ook een ijzer onder.

Maatschoenen van Smits had ik ook even aan gedacht, maar naar wat ik hoor van andere ruiters zijn die nogal zwaar.
Mss nu niet meer.

jan.

Huertecilla schreef op vrijdag 30 juni 2006, 12:06:


Kristalhelder.

Je hoeft absoluut geen wedstrijden te rijden om je paard te pesten.
Iedereen kent wel ruiters die geen competitie rijden, maar waarvan ze zeker het paard niet wilen zijn.
Omgekeerd gebeurt ook, maar wel in mindere mate nmm.

jan.

Spirithorses schreef op maandag 3 juli 2006, 2:48:


Hallo Pien,

Hieronder een kleine uitleg van iemand van 't enduranceforum.

Electrolyten is de verzamelnaam voor; natrium, kalium, magnesium, calcium en chloride.

"Paardenzweet bevat naast wat eiwit, lactaat, ureum en latherin (weet niet wat dat laatste is) per liter ongeveer 3.5 gram natrium, 6,0 gram chloride, 1,2 gram kalium en 0,1 gram calcium. Een paard dat hard werkt verliest ongeveer 10 liter zweet per uur dus ongeveer 100 gram electrolyten (intensiteit hoger dan endurance). Het idee om paarden ruim voor de start electrolyten te geven is niet gebaseerd op de gedachte dat je electrolyten kunt stapelen (dat kan namelijk niet) maar om er voor te zorgen dat je paard niet gedehydreerd (dus uitgedroogd) of met een tekort aan electrolyten aan de wedstrijd begint. Daarnaast kan je paard op deze manier wennen aan de smaak voor het moment dat die electrolyten echt noodzakelijk zijn.

Tijdens een wedstrijd over 160 km verliest een paard ongeveer 50 liter zweet ofwel 500 gram electrolyten. Het voer van sportpaarden bevat 50 tot 100 gram electrolyten per dag en het is dus onmogelijk om dit verlies tijdens de wedstrijd te compenseren. Zelfs als je een paard zo gek kan krijgen om tijdens de wedstrijd 100 liter isotone dorstlesser te laten drinken (0.9 gram electrolyten per liter) vul je slechts 90 gram electrolyten aan. Drinken is dus vooral een manier om het vochtverlies te compenseren en geeft niet de mogelijkheid om het electrolyten verlies te compenseren. Dat moet gebeuren via de voeding en eventueel zelfs met speciale electrolyten pasta's. Zelfs als een paard tijdens die 160 km 4 maaltijden eet krijgt hij slechts 200 gram electrolyten binnen terwijl hij er 500 kwijt raakt. Dit voorbeeld ter illustratie hoe belangrijk het is om endurance paarden adekwaat en uitgebalanceerd (electrolyten in de juiste samenstelling en hoeveelheid) te voeren. Een paard dat start in een wedstrijd met een uitgeputte of onvoldoende electrolyten voorraad heeft een grotere kans om in de problemen te komen dan een paard met een volle electrolyten tank".

Deze tekst is vrij vertaald uit Equine Exercise Physiology blz 139 - 141. Dit hoofdstuk is geschreven door de uit Engeland afkomstige Dr David Marlin die gespecialiseerd is in inspanningsfysiologie van paarden en dan met name de thermofysiologie.

Ik weet wel dat je geen wedstrijden rijdt, maar geeft toch een beetje een idee.
Wat je ook kan doen bij je koudbloeden is bij warm weer voor de wandeling de hals helemaal nat maken, ze moeten dan zelf iets minder zweet produceren en verliezen zo ook minder zouten.

Je kan ook zelf een mengsel maken van keukenzout (NaCl) en dieetzout (KCl), dan heb je de belangrijkste electrolyten Natrium, Kalium en Chloride in een goede verhouding bij elkaar. Dan moet je geen dure potjes kopen.
Mengen gelijk gewicht.

Hoeveel je moet geven is dus niet zo heel eenvoudig.
Ik geef ook naargelang ze gezweet hebben, altans dat probeer ik in te schatten. Ik geef Ulke (fjord) b.v. na een training van 3 u.met dit weer 30 gr.
electrolyten.Ik heb ze een tijdje zelf gemengd, maar ik koop ze nu terug kant en klaar,puur uit gemakzucht .Ik merk hierbij geen verschil.
Bij mij hebben ze ook altijd wel verschillende likstenen. Ik ga ervanuit dat als ze veel tekorten hebben ze er wel meer zullen aan likken.

Ik zal tegen vanavond proberen de tekst van Lew Hollander proberen te vinden hierover,'k moet nu weg.