Piet schreef op dinsdag 27 juni 2006, 12:45:


Nee, ik.

Overigens blijft het toch tobben met de zolen.

epona schreef op dinsdag 27 juni 2006, 12:49:


Wie weet hebben ze dat gedaan?
Overigens is aan de kust ook niet altijd een oplossing.

Ik weet van mijn verzekeringsman dat er wel meer paarden worden ingeslapen vanwege eczeem: omdat ze het gewoon heel erg hebben, en niks genoeg verlichting geeft, medicijnen, ander voer, dekens niks.
Wat doe je als je paard een ellendig leven lijdt? Ik kan het me wel voorstellen dat je uiteindelijk besluit dat het een keer genoeg is.

Ans Jondral schreef op dinsdag 27 juni 2006, 13:19:


Ans, ik heb jammer genoeg wel veel ervaring met eczeem in mijn omgeving. Een aantal daarvan in een heel, heel erge soort. Bij sommige helpt de deken amper. Bij sommige denk ik soms ook: oei, als het mijn paard was, dan wist ik het zo net niet. Een brok ellende, continu tot bloedens toe alles open, stress en slechte conditie bij het paard daardoor, frustatie en verdriet bij de eigenaar. Maar daar zul jij dus ook alles van weten.

Misschien moet je je even bedenken dat het bij veel Friezen voorkomt en bij bepaalde afstammingen zit in blijkbaar in het genenpakket. Daar wordt nu onderzoek naar gedaan. Ik weet uit ervaring dat het niet altijd zo simpel is: voer, deken, zalf en klaar is kees. Was het maar zo. Daarom reageer ik zo fel.

Stel dat jij een paard hebt waar je niks meer voor kan betekenen? Je hebt alles gedaan maar besluit ten lange leste dat het geen paardwaardig leven meer is. (en niet alleen maar omdat je er niet op kan rijden).
Vervolgens maak je een site als een soort eerbetoon of zo. En dan gaan mensen roepen: jeetje zeg, dat mensen zo'n paard laten inslapen, niet te geloven!

Hoe zou jij je voelen in dat geval? Een beetje meer respect en zwijgzaamheid is hier op zijn plaats.

Ik heb het verhaal van Okke hier levendig voor de geest. Ook zo'n verhaal met twee kanten. Als Okke hier zelf niet had geschreven, had ik nog steeds in de veronderstelling geleefd dat het de meest vreselijkste persoon was. Bleek ook even niet zo te zijn. Toen zijn eigen verhaal hier kwam, was de tendens ineens heeeeel anders.

Simon Lingbeek schreef op woensdag 28 juni 2006, 0:56:


Ik vind jullie initiatief super en ik denk dat het heel goed kan helpen om van de professionele natuurlijke bekappers een serieuze vakgroep te maken.
Veel professionals worden hier immers vaak al niet serieus genomen of afgekat!
Hoe zouden ze dan ooit in breder verband professioneel en kundig moeten overkomen?

Alle lof en het lijkt mij vanzelfsprekend dat er individuele verschillen mogen zitten in de precieze uitoefening van het vak.
Immers er zijn honderden huisartsen; werken ze allemaal precies hetzelfde? Kiezen ze overal precies de zelfde aanpak? Ik bedoel maar...

Huertecilla schreef op woensdag 28 juni 2006, 9:12:


Tsjonge jonge zo lust ik er ook een paar.

Vertel je er even bij dat de schrijver van de site een man is en dat hij vooraf al meldt dat de verhalen verzinsels zijn, alleen maar tot doel om tot nadenken te stemmen?
Jij neemt het gewoon klakkeloos over.

Dsjeez alsof mannen lekkertjes zijn...

Wil schreef op woensdag 28 juni 2006, 21:41:


LijnZonolie van paardendrogist heeft de juiste samenstelling en verhouding van deze 3 vetzuren. Handig dus.

Gerda9 schreef op donderdag 29 juni 2006, 23:25:


Ga gewoon goed les nemen bij iemand, desnoods van een prive instructeur. Zoek ergens bij een boer een verzorgpaardje ofzo waar je alleen zelf mee bezig bent.
Sorry, sneu voor de lease-gevallen, maar daar kom jij niet verder mee.
Het klinkt alsof je nog veel kan leren, en dat leer je zo niet goed.
Met licht verend contact voor heb je helemaal gelijk.
Het is drijven en opvangen met licht contact, niet remmen.
En niet continu drijven, dat remt alleen maar af.

Nils Vellinga schreef op donderdag 29 juni 2006, 23:59:



Ans, loslaten zit niet in het daadwerkelijk loslaten van de teugel, loslaten zit in je geest. Ik heb de ervaring dat niet ieder paard het fijn vind om geheel zonder verbinding van de teugel te lopen. En dat is niet in de krul, dat is een lichte verende verbinding van hoofd naar schouder, jou hand beweegt mee maar alleen op initiatief van je paard, die geeft de beweging aan.
Waarom wil je zonodig zonder verbinding? Een fijne lichte verbinding heeft geen enkel paard hinder van. Mits je maar consequent en eerlijk bent. Het steeds los, daar weer er bij, dan weer los, is veel onprettiger en minder duidelijk, ook al omdat je daar eerder fouten mee maakt. Je moet dan immers al heel alert zijn op je eigen acties, wanneer heb je losgelaten en wanneer heb je de teugel weer even opgepakt. Onbewust en onbedoeld kun je daar de mist mee in gaan.

Wbt corrigeren een beetje hetzelfde als Pien, maar vanuit de gewone dressuur. Loopt je paard dribbelig, loopt ie al onrustig weg. Stilzetten, ontspannen en wegstappen. Gaat het weer onrustig worden, weer stilzetten, zelf ontspannen en rustig worden, belonen, belonen, belonen en weer opnieuw wegstappen. Zo leer je dat druk doen niks oplevert en dat voorwaarts gaan iets is wat je zonder drukte doet en waarvoor je vreselijk beloond wordt. Evt. als je merkt dat jou paard dat prettig vind, door de teugels heel lang te maken.

e m kraak schreef op vrijdag 30 juni 2006, 17:25:


Wat weet jij ervan wat dressuurmensen vinden???
Pien praat vaak toch redelijk 'dressuur-onderbouwd' hoor.
Zo zie je maar dat een paard op de juiste manier laten lopen, de juiste hulpen geven, niet aan een bepaalde stijl zijn gebonden.


Nee dus, zo tegengesteld en totaal anders is het niet. Sterker nog, de basisprincipes zijn compleet hetzelfde: wijken voor druk, vragen en lossen, etc
.

Nel Gommans schreef op zaterdag 1 juli 2006, 15:48:

Zo is dat Nel: respect. Maar dan zonder vooroordelen.
Ik baal van de vooroordelen die hier over het forum vliegen; uit een bericht van jou eerder spreek je erover dat paarden niet van hun dressuurmiepen zouden houden? Dat die van Egon maar geluk hebben gehad?

Wie zegt dat dat zo is? Kunnen we eindelijk een keer ophouden met de vooroordelen dat paarden uit het ene hokje het perse slechter hebben en paarden uit het andere hokje beter?
Want dat raakt kant nog wal nl.
Paardengeluk hangt niet af van het labeltje dat er op hangt.

Huertecilla schreef op zondag 2 juli 2006, 8:56:


Ja, dat ben ik met HC eens.
Nog niet eens zozeer in het geval van ongelukken, maar stel dat er veel 'slechte' of beginnende ruiters aanwezig zijn? Of dat paarden op een druk terrein wat vreemd voor hun is, het ineens niet meer zo goed doen bitloos?

Ik kan me de reacties al voorstellen: zie je wel, dat bitloos is alleen voor recreatieruiters die wat rondhobbelen en boscrossen.

Van de eerste NH evenementen hoor je de kritiek nog wel: gepruts eerste klas en mensen die amper op een paard konden blijven zitten.

Dat is een heel kritiek punt: het nivo van de deelnemers. Zou je vooraf moeten bekijken of het goed genoeg is om indruk te maken.
Klinkt niet aardig, maar wel belangrijk denk ik.

Spirithorses schreef op maandag 3 juli 2006, 11:11:


Er zijn risico's verbonden aan het geven van electrolieten.
Electrolieten zijn alleen nodig bij extreme inspanningen (160 km en meer).
Daar komen jou paarden denk ik niet aan.
Geef je electrolieten, dan maak je de kans op uitdrogen alleen maar groter.
Ik zou even googlen op dit onderwerp en kritisch bekijken of het echt nodig is.

Door wat zoeken op magnesium kwam ik op deze pagina:

http://www.solgar.nl/groep/2/Solgar+Producten/product=1000187

Wat ik hieruit begrijp is dat het gebruikte magnesium in dit supplement magnesium oxide is maar dat dat omschreven wordt als magnesium chelaat gepatenteerd door Albion.
Dezelfde firma als van het magnesiumchelaat te koop op deze site.

Hoe zit dat nu precies? Wat is wat?

Frans Veldman schreef op maandag 3 juli 2006, 22:11:


Ja, ik ziet het: er zitten dus meerdere types magnesium in.

Wat ik ook nog tegenkwam is Magnesiumchloride;
Een aantal interessante artikelen waarin de werking en de heilzaamheid van magnesiumchloride wordt beschreven:

http://www.aspartaam.nl/artikelen/magnesium2.html
http://216.239.59.104/search?q=cache:RGXSnNQREjsJ:users.pandora.be/multiple.sclerose/mag1.html+magnesiumchloride&hl=nl&ct=clnk&cd=3&client=safari
http://216.239.59.104/search?q=cache:tTFXttTBj6kJ:users.pandora.be/multiple.sclerose/mag2.html+magnesiumchloride&hl=nl&ct=clnk&cd=4&client=safari

Met name dit stukje viel me op op de eerstgenoemde site:

Gebruik van andere magnesiumzouten heeft minder voordelen omdat ze hoe dan ook in het lichaam in chloriden moeten worden omgezet. Wij kunnen magnesium als oxyde of carbonaat gebruiken maar dan moeten wij extra zoutzuur produceren om het te absorberen. Veel oudere mensen, vooral met chronische ziekten die wanhopig meer magnesium nodig hebben kunnen niet voldoende zoutzuur produceren en kunnen dan niet het oxyde of het carbonaat absorberen. Epsomzout is magnesiumsulfaat. Het is oplosbaar maar wordt niet goed geabsorbeerd en dient hoofdzakelijk als laxeermiddel. Gecheleerde magnesium wordt goed geabsorbeerd maar is veel duurder en heeft niet de heilzame werking van de chloride-ionen.

Zo begrepen zou magnesiumchloride dus beter zijn dan magnesiumchelaat.
Zijn julllie dit in je zoektocht ook tegengekomen?

Spirithorses schreef op donderdag 6 juli 2006, 0:07:


Zorgen dat de merrie goed in beweging blijft zodat de uier wat slank blijft. Evt. een beetje uitmelken. Niet eten lijkt me onnodig en onnodig stresserend.