josien schreef op woensdag, 26 mei 2004, 13:13:


Het heeft niet met "makkelijk" of "moeilijk" te maken maar met het soort paard. Een paard dat gefokt en getrained is met maar één doel: zo hard mogelijk rennen, kan in de omgang best makkelijk zijn, maar die stopt gewoon niet op een normale ophouding.
Ik kan Jack ook gewoon stoppen, durf er in de bak gewoon zelfs zonder ook maar iets (halster) op te rijden, voluit te galoperen, en hij stopt op een simpele zucht van mij...
Probleem is buiten, wanneer hij in zijn kop heeft dat hij hard wil gaan. Je mag van mij de uitdaging aangaan en proberen Jack op jouw manier te leren stoppen. Als je dat lukt praten we verder.


Nee, dat zijn de paarden die niet de one-rein-stop geleerd hebben. Zie de handleiding en de veelvoorkomende vragen waarbij ik dit uitleg. Bij een goede voorbereiding gaan paarden nooit onderuit, ik heb de one-rein-stop onder de moeilijkste omstandigheden (waaronder op ijs) bij tal van paarden toegepast maar er is er nog nooit een onderuit gegaan.

Groeten,
Frans

Alsof castratie de enige oplossing is... Er zijn al wat alternatieven genoemd, van PZP, sterilisatie tot het leven in een kudde waarbij het hengst zijn geen probleem is (drachtige merries, ruinen, veulens, etc).


Niet ongelukkig nee. Maar ik heb gewoon wat moeite met de gewoonte om maar wat van een dier af te knippen omdat iedereen dat doet, of omdat het voor ons makkelijker is. Mensen zijn er gewoon erg makkelijk mee, oren worden bij veel dieren "bijgeknipt", staarten worden eraf gesloopt, inmiddels hebben we daar wat bedenkingen tegen maar de ballen eraf slopen vinden we "gewoon".
Waarschijnlijk zou ik ook wel op een ijsbeer kunnen rijden als ik eerst een frontale lobotomie toepas. Maar wat is de waarde nou eigenlijk om op een dier te rijden als dat alleen maar kan door eerst bepaalde onderdelen van dat dier af te slopen? Met name als dat onderdelen zijn die bepalend zijn voor het karakter van dat dier?

Stel nou dat ik vind dat Harisha maar lastig is, dat ze schopt naar andere paarden, voor mij vrij onhandelbaar is, en dat ik besluit haar te laten opereren. Na de operatie schopt ze niet meer naar andere paarden, haar spirit is verdwenen, haar bespiering is blijvend met zo'n 30% gereduceerd. Wat zouden jullie daarvan vinden?

Waarschijnlijk vinden jullie dit niet "sportief", of "immoreel", of whatever, in ieder geval "not done". Maar waarom vinden we dit, als he om een hengst gaat, dan wel acceptabel?

Groeten,
Frans

josien schreef op donderdag, 27 mei 2004, 14:41:


Ik vraag me af WAT voor soort paarden?


Bij een paard als Jack gaat hij er vandoor, juist door het "eerder zijn". Hij heeft op de renbaan gelopen en daar hangen ze letterlijk aan het bit... om hem nog wat harder te laten gaan! Dus nogmaals de vraag: op wat voor soort paarden heb je dat gedaan en wat doe je precies?


Tja, ook op paarden die volkomen groen zijn lukt het me. Maar misschien hebben die wel een goede bespiering van achteren gehad???


Dat lijkt me geen bespieringsprobleem maar een heel ander probleem.

Groeten,
Frans

josien schreef op donderdag, 27 mei 2004, 16:57:


Wat doe je met een paard dat wegvliegt omdat er ineens twee eenden uit de sloot opvlogen? De teugels optillen om het paard te laten denken "oeps ik ben te ver?" Sorry hoor, maar dat klinkt echt onzinnig. Nogmaals: over wat voor paarden heb je het? Over Fjorden? Heb je deze "technieken" ooit uitgeprobeerd op een uitgekoerste draver? Er zijn zat mensen op deze lijst die met dit soort problemen zitten, en tot nu toe blijkt de one-rein-stop het enige middel te zijn dat helpt, als er al iets helpt. Je bent van harte uitgenodigd om jouw methode te demonstreren. Ere wie ere toekomt. Je mag van mij op Jack oefenen, misschien van Frouk op Torop. We zijn heel benieuwd...


Niet echt verkeerd als je met zo'n 60Km/h richting N34 afstevent. Voorkomen is beter dan genezen, maar je hebt niet alles in de hand. Het kunnen net die eenden zijn, een luchtballon die ineens boven je begint te dalen, of weet ik veel wat. Je lichtgeraakte oogappel vliegt er ineens in doodsangst vandoor, een gewisse dood tegenmoet, maar het enige middel dat je hebt is "verkeerd" omdat het een "machtsmiddel" is? Kom nou zeg!


Had dat gelijk gezegd, dat had een hoop discussie gescheeld. Ik rij WEL op tijdbommen, en voor mij is de uitdaging om die bom uit te doven en om als ie onverhoopt toch af gaat de boel beheersbaar te houden. Dat laatste is vaak al genoeg om redelijk zelfverzekerd op zo'n tijdbom te gaan zitten waardoor die tijdbom doorgaans niet eens afgaat!


Het scheelt dat we niet de enigsten zijn.

Groeten,
Frans