Peter Donck schreef op donderdag 8 maart 2007, 15:04:

Dank!

contracted egels en contracté frans snapte ik zonder moeite maar dat nederlands!!

Caatje schreef op donderdag 8 maart 2007, 16:35:

ik bedoel dus niet egels die gecontracteerd zijn maar contracted als engels woord, niet egels!

Christel Provaas schreef op donderdag 8 maart 2007, 16:44:
.>> Nee, wij kunnen de bitten etc. niet waarderen, da's waar.

Is dit nou hetzelfde als "Doma Vaquera" of toch weer anders? Prachtig, vooral die oortjes van het paard, die dansen net zo als z'n voeten! Maar zeker te weten dat we het zonder bit en sporen kunnen, maar de spaanse muziek zou er lekker bij klinken!
Caatje

Christel Provaas schreef op donderdag 8 maart 2007, 19:47:


Als je na alle opmerkingen en deze laatste achtergrond info nog een keer naar het filmpje kijkt, ziet het er toch anders uit...............en toch zie ik weinig staart zwiepen, maar kan 't filmpje ook niet helemaal zien, m'n verbinding is te slecht!

Tom De Graeve schreef op donderdag 8 maart 2007, 23:37:

.>

Hai Tom, dat van die foto is heel eenvoudig; op de pagina "desbaste" staat bij de onderste foto wanneer je op "propriété" klikt: "Tom en Quina" Vandaar mijn conclusie dat de merrie in kwestie, Quina heette. Maar het doet er niet toe hoe ze heet, ze is zo te lezen, behoorlijk "barnsweet" De enigste, eventuele remedie die ik zou voorstellen kost héél veel tijd en uithoudingsvermogen: mini fases, etape voor etape alles doornemen alsof ze een nog niet getraind paard is. Aan de hand meenemen, steeds verder, steeds langer. Ze is onzeker, voelt zich veilig op haar terrein, onzekerheid begint bij haar al binnen een bepaalde kring om huis . Dus langzaam opbouwen en alles belonen wat rustig gedaan wordt, laten grazen(hoofd omlaag:ontspanning) Pas als ze gewoon in hand wandelen rustig en vertrouwd doet, hetezlfde doen aan de lange lijnen. Regelmaat en kleine stappen zijn geloof ik hier de sleutelwoorden!
Succes ermee!
Caatje

Frans Veldman schreef op zondag 20 november 2005, 22:57:

.> Je moet vooral uitkijken bij paarden die gevoelig zijn voor

Niet helemaal mee eens Frans, ook normale of zelfs te dunne paarden (en ézels!!) kunnen hoefbevangen raken! Heb foto's van een ezeltje, zelfs al zolang hoefbevangen dat de hele hoefwand had losgelaten, en toch behoorlijk mager beestje!
Caatje

Piet schreef op dinsdag 13 maart 2007, 17:14:
.> Dr Robert Bowker is een professor en een bigshot voor wat

Hoi Piet, zoals ik het begrijp is "solar load" over het hele draagvlak en "peripheral load" is alleen langs de rand van de zool, neem ik aan in dit geval. Kan er ook compleet naast zitten!
Caatje

Frans Veldman schreef op dinsdag 13 maart 2007, 10:55:


Vooral betekent in mijn ogen "het meerendeel" en dat is volgens mij niet het geval.(dikke paarden bedoel ik) Ik schrijf ook niet "helemaal niet" maar "niet helemaal" ook een duidelijk verschil. Als ik nou zeg "niet op alle slakken zout leggen" bedoel ik ook werkelijk, op geeneen slak zout leggen..........is ook zielig trouwens!
Caatje (hoe doe je die icoontjes toch??)

trea hoex schreef op zaterdag 17 maart 2007, 19:19:


Nou, ik dacht vandaag ook eens een leuk uitje te hebben met vriendinnen door naar een "echte" dressuurles te gaan kijken, gegeven door de schoondochter van de Mééster Nuno Oliveira (Sue Oliveira) Ik denk dat hij zich in zijn graf om zou draaien als hij haar bezig zag. Ik heb het geeneens over de dubbele bitten (weet niet hoe dat heet wanneer je met 2 teugels rijd) en de vreselijke sporen...........1 van de paarden was piaffe aan 't leren en het beest deed echt z'n best, komt die Sue erbij met een longeerzweep achter hem staan en liet die zweep een paar keer zo hard tegen z'n achterbenen aan zwiepen dat het paard natuurlijk, achteruit schopte...........waarna hij dus nog een striem kreeg! Godver, we waren uitgenodigd dus je wilt niet onbeleefd zijn maar ik kon me echt niet inhouden en heb gereageerd! Wat me vooral schokkeerde was de dode uitdrukking van dit arme paard, pas 16 maar totaal geen interesse voor waar hij mee bezig was. Een andere leerling (man op een prachtig spaans paard) had zulke vreselijke sporen aan, puntig die ook nog eens naar binnen en omhoog wezen, dat ik er misselijk van werd. De vriendinen gelukkig ook en we zijn gegaan.Niet zonder dat ik nog verdrietig heb gekeken naar alle paarden en pony's in miniscule boxen met dekens op en op hooggehakte, beslagen hoeven. Snik, was dolblij m'n wollige, vrolijke paarden te zien aan komen galoperen toen ze me hoorden, voor een aai en een krabbel, om weer terug te draven naar hun weides! Wat kan geluk simpel zijn! Ik hoef geen reacties, maar wilde het even kwijt, ben de meeste paardenmensen zo meer dan beu en jullie zijn allemaal zo goed bezig!
Caatje

trea hoex schreef op zaterdag 17 maart 2007, 19:19:


Nou, ik dacht vandaag ook eens een leuk uitje te hebben met vriendinnen door naar een "echte" dressuurles te gaan kijken, gegeven door de schoondochter van de Mééster Nuno Oliveira (Sue Oliveira) Ik denk dat hij zich in zijn graf om zou draaien als hij haar bezig zag. Ik heb het geeneens over de dubbele bitten (weet niet hoe dat heet wanneer je met 2 teugels rijd) en de vreselijke sporen...........1 van de paarden was piaffe aan 't leren en het beest deed echt z'n best, komt die Sue erbij met een longeerzweep achter hem staan en liet die zweep een paar keer zo hard tegen z'n achterbenen aan zwiepen dat het paard natuurlijk, achteruit schopte...........waarna hij dus nog een striem kreeg! Godver, we waren uitgenodigd dus je wilt niet onbeleefd zijn maar ik kon me echt niet inhouden en heb gereageerd! Wat me vooral schokkeerde was de dode uitdrukking van dit arme paard, pas 16 maar totaal geen interesse voor waar hij mee bezig was. Een andere leerling (man op een prachtig spaans paard) had zulke vreselijke sporen aan, puntig die ook nog eens naar binnen en omhoog wezen, dat ik er misselijk van werd. De vriendinen gelukkig ook en we zijn gegaan.Niet zonder dat ik nog verdrietig heb gekeken naar alle paarden en pony's in miniscule boxen met dekens op en op hooggehakte, beslagen hoeven. Snik, was dolblij m'n wollige, vrolijke paarden te zien aan komen galoperen toen ze me hoorden, voor een aai en een krabbel, om weer terug te draven naar hun weides! Wat kan geluk simpel zijn! Ik hoef geen reacties, maar wilde het even kwijt, ben de meeste paardenmensen zo meer dan beu en jullie zijn allemaal zo goed bezig!
Caatje

Margot van Lare schreef op zaterdag 17 maart 2007, 19:53:


Hai Margot, bedankt voor het plaatsen van je foto's! Schrik bij het zien van die echte, doorgebroken hoefbeen, wat zal ie pijn hebben gehad! En fantastisch dat ie het nou weer zo goed doet! Maar een strasser bekapping zoals de vrouw hier dat doet, nee, dat herken ik niet in jouw foto's! Het ziet er "normaler" uit, wel in de zool gesneden maar ergens in het boek van Ramey wordt dat ook beschreven(weet zo de baldzijde niet) Hij zegt er wél bij dat concaviteit niet gesneden moet worden maar moet gebeuren, van nature. Maar wel dat uithollen wel degelijk het hoefmechanisme helpt. Dus ik ben er niet echt op tegen maar wél op de zwart/wit manier waarop "onze" bekapster dat hier doet. Er staat overigens een héél artikel van haar in het blad "naturalhorseplanet" waar ze jammer genoeg niet echt diep op het eigenlijke bekappen gaat. Maar die bekapster van jou Margot, heeft volgens mij meer inzicht in het individuele paard, prima zo! Vooral omdat hij er zich goed bij voet! Nou de foto's van Ilse nog!!!
Caatje

Margot van Lare schreef op woensdag 21 maart 2007, 22:38:


Ik ben ook blij dat ik niet voor de Strasser méthode heb gekozen, hoe meer ik lees hoe feller ik erop tegen ben, tenminste, de manier waarop de dame hier het doet. Ik schakel steeds meer over op LIM, oftewel, less is more. Hoe minder je weg haalt, hoe beter het paard zijn eigen voeten kan maken! Voorop gesteld dat ie volop beweging krijgt en niet overvoert is!
Caatje

Isabel van der Made schreef op donderdag 22 maart 2007, 23:38:


Natuurlijk, helemaal mee eens! Ik had er ook aan toe moeten voegen: mits de hoef het toelaat! Ik haal ook een flare weg als dat nodig blijkt, neem ook wel de steunsels tot aan de zool naar beneden..........maar als bij de daaropvolgende bekapping diezelfde steunsel weer net zo of hoger zijn dan voor de bakkapping, denk ik dat het paard ze nodig heeft. Dus laat ik ze daarna met rust. Om dan te zien dat ze bijna vanzelf tot de gewenste hoogte komen, of verdwijnen. Flares idem dito, soms hebben ze ze gewoon nodig als extra steun! Een paardenhoef is zeker gecompliceerd, ieder die denkt dat het simpel is is zelf simpel! En ik heb ook zo'n paard wat vanaf z'n 2e op de ijzers heeft gestaan, hij is nu 25 en 5 jaar van de ijzers af. Achterhoeven gaan goed maar voorhoeven zien er nog steeds niet uit, net wat je schrijft Isabel :kraakbeen wat
Caatje

Spirithorses schreef op donderdag 22 maart 2007, 1:06:


Net pas het verhaal van Puck gelezen, wat een pràchtmerrie en wat een geluk dat ze bij jullie tercht is gekomen! Het is voor iedereen interessant om het verhaal stap voor stap te kunnen volgen, erg leerzaam. Net als het verhaal van Mercredi met haar loslatende hoeven! Maar voor Puck ziet het er minder ernstig uit, dat zal best goedkomen! Kijk nieuwsgierig uit naar de vorderingen!
Caatje

cerj schreef op zondag 25 maart 2007, 23:14:


wat doe jij hier??????????