Peter Donck schreef op zondag 1 april 2007, 18:53:

Brullende bergen bijten niet.

Ilona Kooistra schreef op zondag 8 april 2007, 0:51:

Tjee. Wat jammer dit allemaal.
Hoewel een mooi praktijklesje psychologie.
Het geeft maar weer eens aan hoe mooi woorden kunnen zijn, maar ook hoeveel schade ze kunnen aanrichten. Zeker (te) veel woorden en al helemaal als ze zwart op wit komen te staan.

Voorzover je mensen die je alleen via het internet kent kunt beoordelen, acht ik beide partijen hoog. Vrij hoog. En eerlijk en integer. Maar ieder op hun eigen manier, op hun eigen gebied. Dus ik word alleen maar droevig van al die woorden.
Het beste zou dit alles snel in de vergetelhoek terecht moeten komen. Weg met die links en documenten.

Los van dit alles weet ik hoe vreselijk het is als een van die rotkatten 'm smeert en je in radeloze onzekerheid achterlaat. En ook hoe vreselijk blij je dan weer bent als ie ineens naast je staat, zich afvragend waar je je in vredesnaam zo druk over hebt lopen maken en waarom je in tranen uitbarst (nou, ik dan). "Was gewoon ff weg joh, niks aan de hand. Aardig lui daar".
Fijn dat ie weer terug is. Hoe dan ook .

Nils Vellinga schreef op zondag 8 april 2007, 14:33:

Hahahahahahaha!
Ja joh. Je hebt helemaal gelijk.
En van de 10 is het er gelukkig ook maar eentje die 't ooit gedaan heeft.
Tis meer dat ik gewoon niet wil dat ie ergens anders vertoeft.
Omdat ik dan allerlei enge beelden voor ogen krijg.
Dus als tie 't de volgende keer dan ff wil zeggen van tevoren...

Maarre.... niet alle katten zijn hetzelfde hoor. Er zijn er ook die 't NOOIT van zijn levensdage doen. Als was het alleen maar omdat ze zo dolblij zijn dat ze eindelijk een huis hebben, met een immer gevuld bakje en mensen die aardig voor je zijn, dat ze eenvoudigweg het erf niet eens meer afgaan.

Isabel van der Made schreef op dinsdag 10 april 2007, 0:25:

Nou... Wel amuseren ze me iedere keer weer met de aandacht, moeite en tijd die ze in hun woordkeuze en zinsnedes steken. Ook die, mogelijk hormonaal gestuurde, vileiniteit die met gepaste regelmaat opduikt is erg grappig.

Maar het is gelukkig "relatief debielennivo". Dus wij gewone debielen hoeven ons geen zorgen te maken.

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 10 april 2007, 10:44:


Alleen voor relatieve debielen.

Peter Donck schreef op dinsdag 10 april 2007, 13:05:

Jij mag door voor de koelkast!