astrid de rooij schreef op zondag, 11 juli 2004, 19:34:

Dressuur: de kunt van het dresseren
Dresseren: het aanleren van bepaald gedrag op een specifiek commando

Klassieke Dressuur = een dressuurvorm zoals die beschreven is in de reglementen van de F.E.I. Dit is de in Nederland gebruikelijke dressuurvorm.
Wanneer in Nederland over 'dressuur' gesproken wordt, bedoeld men in de regel Klassieke Dressuur.

Hoge School Dressuur = een dressuurvorm zoals die onder meer door de Spaanse rijscool in wenen en de Alta Esquela in Jeréz vertegenwoordigd wordt. Deze vorm stamt uit de renaissance en is in Frankrijk begonnen.

Dan heb je nog verschillende 'scholen' van rijden. 'Engels' kenmerk zich door een type 'Engels' zadel, meestal een trens en aan de teugel rijden. Dit ligt dicht bij en in lijn van wat gevraagd wordt bij Klassieke Dressuur.
'Western' rijdt met en ander type bit, een heel ander zadel met zo'n knop en in principe op de nek.
'Spaans' wordt met een stang gereden, een española- of vaquera-type zadel en een combinatie van op de teugel en de nek, maar met veel meer gewichthulpen dan beenhulpen.
'Recreatie-rijden' ligt meer in de lijn van western en Spaans dan Engels omdat het gebrui van een stang en teugels op de nek veel praktischer is.
Tja en zo zijn er nog legio vormen van dressuur (alleen hier in Spanje al een half dozijn!) en rij-'scholen' meer.

josien schreef op zondag, 11 juli 2004, 20:50:
Gecondioneerde reflex. 'Uitgevonden' door de Russische gedragswetenschapper Pavlof. Ik geloof al ergens in de jaren vijftig.
Hij gaf een hond eten direct na het luiden van een bel. Na verloop van enige tijd begon de hond speeksel te produceren op het geluid van de bel, ook zonder eten te krijgen. De reflex, het speeksel produceren, is onbewust en op een aangeleerde voorwaarde, de conditie, het geluid van de bel. Is stap één lesmateriaal over leerprocessen.
.
Dit paard rijdt dus normaal met een pittig bit. Blijkbaar associeert hij het halster/rijden met het bit en begint daarop alleen al speeksel te produceren. Heel toepasselijk dus de vergelijking met Pavlof, vandaar de verwijzing daarnaar.

Ook nog eens een goed voorbeeld van dat een paard dat écht niet wíl stoppen ook niet stopt voor een pittig bit. Dat het bit een rem zou zijn is daarmee wederom bewezen onjuist.

Terug naar de basis dus met dit paard.

Helene schreef op maandag, 12 juli 2004, 10:29:


Leg dat eens uit: heb nog nooit een paard in de wildbaan of in de wei zien schuimen.... Ook niet onder het zadel zonder bit trouwens.