e m kraak schreef op maandag, 12 juli 2004, 11:48:
> Huertecilla schreef op zondag, 11 juli 2004, 15:54:
>
>>
>> Verder probeer ik niemand van het onnutte van bitten te
>> overtuigen. Ik kan me het nut ervan zelfs heel goed voorstellen
>> en ook nog onderbouwen.
>
> Onderbouw het me maar, por favor. Wat weegt zwaarder dan het
> aanbrengen van kaakfracturen die zelfs 1000-en jaren na dato
> door archeologen nog thuis te brengen zijn?
Dat is erg zwart-wit Egon en zo wordt de soep nu eenmaal niet gegeten.
Ik denk dat je een basislijn moet trekken: - als je een bit nódig hebt om te rijden, dan heb je scholing nodig, geen bit.
Als je onder alle omstandigheden een werkelijk onafhankelijke zit hebt en een paard dat wíl luisteren, dan kun je met een bit veel meer en fijnere hulpen geven dan zonder. Dat is knap hoog niveau van paardrijden ja.
Een goed passend en goed gebruikt bit in de daarvoor voldoende ervaren en opgeleide hand richt een minimum van schade aan; minder dan we de ruugewervels en beengewrchten belasten door op het paard te gaan zitten.
Verder is het bij een ingespannen paard helaas zelden mogelijk om níet met een bit te rijden. ja, zelfs afgezet tegen een gebroken paardenkaak zie ik het nut van een bit bij een paard dat in het verkeer ingezet wordt.
Net zo cru als jij het neerzet: liever een beschadigde kaak dan een platgewalst kind.
Bij het mennen is de teugel naast de stem en de zweep de enige hulp die tot je beschikking staat. Een kip-en-ei situatie hierbij is dat de lichtste en werklustigste paarden meestal ook de gevoeligste en schrikachtigste zijn.
Onder het zadel heb je in voorkomende gevallen een breed skala aan hulpen en truccen tot je beschikking om een paard er zonder dwang toe te bewegen jouw koers te volgen en potentieel gevaarlijke situaties te omzijlen.
Voor de kar je soms niet veel anders dan zeggen; het moét! Ook al ben jij goed bezig met jouw paard, dan nóg heb je te maken met andere verkeersdeelnemers die onvoorstelbaar stom kunnen zijn en met een kar kan je niet bijvoorbeeld even snel in een berm stappen of een rondje op de plek draaien.
Je zou kunnen stellen dat het inspannen te riskant is om je paard aan te doen. Ik denk dat het wél kan en dat je het bit ook vriendelijk kan gebruiken terwijl het, met alle beperkingen, toch een belangrijk hulpmiddel is bij het inspannen.
Ik heb een, volgens mij dan, leuk en interessant hoofdstukje voor mijn 'Grote Paardenboek' hierover geschreven: ik denk dat men millennia
bitloos heeft gereden en pas bij het inspannen met een bit is gaan werken. Via het '
natte-apen-effect' is men het bit ook onder het zadel gaan en blijven gebruiken. Is nog redelijk logisch te onderbouwen ook op basis van de geschiedenis.