> Goh, wat ben ik ongelooflijk blij en trots!
> Samen met 3 vriendinnen heb ik vandaag Rasta, die nog maar
> enkele keren van de wei geweest was (en dan telkens een kort

> Ondanks al m'n twijfels en bezorgheden van voordien ('k zag in
> gedachten de ergste dingen al gebeuren) ben ik deze morgen
> vertrokken met een gevoel van "Dit gaat gewoonweg lukken!" en
> zo was het ook. Goed, hé?

> Wat lijkt het hier nu klein en ingesloten en kneuterig op de
> Brechtse Heide!
>

>
> En Apache, doef, doef, doef erachter.
>
> Marianne

>