Wat lijkt het hier nu klein en ingesloten en kneuterig op de Brechtse Heide!

De Eifel, we zijn er helemaal weg van! Panorama's, verre horizonten, geen dazen, geen exceemvliegjes... Op 600m hoogte, weides tot in het dal, beukenbossen, gewoonweg prachtig! Over afgemaaide weides bergop galoperen, onvergetelijk.

Maar ik zou er zelf ook niet op mijn blote poten willen rondlopen. We zijn dus met onze paarden héél voorzichtig geweest, de Eifel is één grote steen. Als je de weg weet, vind je wel routes over de weides of door het bos maar stenen zijn alom tegenwoordig.

De eerste dag waren onze paarden, Indy en Apache heel enthousiast, omdat er een paar ruinen meeliepen (stoere paints). De tweede dag was het al iets minder, héél stijfjes de berg af. Apache is dan in een galop één van zijn hoefschoenen verloren, gelukkig hebben we die teruggevonden.

Bergaf is eigenlijk het grote probleem.
Wat denken jullie wat er gebeurt met de hoefballen van paardjes met lage hielen?
Tegen de volgende keer koesteren we toch een flinke rand aan hun hoeven.

En Indy was weer onze GPS. Wanneer ze haar tempo versnelde wisten we dat we terug naar het vertrekpunt gingen. Hoe dichter we terug bij de ranch kwamen hoe erger ze het kreeg en hoe meer ze sleurde, stenen of geen stenen... terug naar die knappe kerels van de paint ranch... zo hengstig als wat.

En Apache, doef, doef, doef erachter.

Marianne

marianne laenen schreef op maandag 30 juli 2007, 21:43:


En Apache, doef, doef, doef erachter.

Waarschijnlijk denkend : Stoem vrouwmens (op Indy dus ) al da gesleur voor wa is dat nu eigenlijk goed hé ! !

marianne laenen schreef op maandag 30 juli 2007, 21:43:


Mooi verhaal Marianne, ik zie het voor me.
Toch moet ik natuurlijk even zaniken.
Een flinke hoefrand aan hun hoeven is niet wat je wilt als een paard gebruik moet maken van zijn hele voet bij het lopen.
Is dit niet veel meer een aanleiding voor het aanleggen van een diepe grindbak? Oftewel het trainen van de voeten voor elke ondergrond?

Piet

Piet schreef op dinsdag 31 juli 2007, 6:36:


Hey nog een vroege vogel .

Eén kanttekening maar Piet (ik weet dat je véél meer van de materie afweet dan ik hoe komt het dan als ik Bij Ilias een rand hoefwand laat staan ,en een beetje hiel, hij overal doordendert inclusief scherpe keien . Net zoals in Spanje trouwens waar zijn voeten er net zo uitzagen dwz MET hoefrand en hielen ongeacht de zeer harde bodem waarop hij toen liep !Volg ik echter het ideaalbeeld loopt hij gevoelig op zware ondergrond
En zoals je weet rijdt ik ni effe een toertje rond het blokje met hem in het week end! Dus natuurlijke slijtage is wel in orde !

Piet schreef op dinsdag 31 juli 2007, 6:36:


En nu mag ik even terugzaniken hé Piet!
Ik vind die grindbak een goed idee, daar niet van, maar wat verandert dat voor die hoefballen bergaf over lavastenen?

En ik heb het hier nog al eens ergens vermeld, toen we Couscous juist hadden had ze een grote hoefrand en ze liep werkelijk over alles over zonder een krimp te geven.
Nu dat ze natuurlijk bekapt wordt loopt ze gevoelig en heeft ze een hoefzweer gekregen...

Zijn dat dan allemaal ervaringen die niet tellen?

Marianne

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 31 juli 2007, 5:59:


Ja, en ik weet niet wat hij erger vond, dat gesleur van Indy, over de stenen lopen of over zo'n megawei en niet mogen eten...!

marianne laenen schreef op dinsdag 31 juli 2007, 8:11:


En dan was er eigenlijk nog iets "heel stoem". Toen we een picknickstop maakten, op het gras, wilde Apache niet grazen, mijnheer wilde clickeren voor onze boterhammen!
Hij heeft zich daar een half uur staan uitsloven, hij snapte er niks van, ocharme toch

marianne laenen schreef op dinsdag 31 juli 2007, 8:16:


Tja , mijn woeffies zijn nog iets direkter in hun aanpak he Marianne .

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 31 juli 2007, 8:17:

-)

Ja maar die hebben dan ook geen opvoeding meegekregen hé Eddy

marianne laenen schreef op dinsdag 31 juli 2007, 8:08:


Nee
Dat zijn ervaringen die we mee moeten nemen!
Allereerst geloof ik niet dat een 'randje' hoefwand, ik heb het dan over millimeters, enorm veel van het goed functioneren van de voet zolang de werking van de straal nog optimaal is, weg zal nemen. Zolang de straal dus volledig draagt.
Een paard wat echt op de hoefwand loopt over keiharde ondergrond zal een veel slechtere schokabsorbtie en een mindere doorbloeding hebben dan een paard wat alleen op het binnenste deel van de hoefwand en een randje zool gaat. Een gebrek aan schokabsorbtie kan voor allerlei latere problemen in de voet en hoger in het paard zorgen.
De binnenste hoefwand is veel flexibeler ( daarom maken we ook de mustangrol bij een gezonde voet tot ongeveer halverwege de dikte van de hoefwand) omdat we weten: 'druk is groei'
Dit gegeven geldt voor alles wat groeit aan de voet, ook de zool.
Een flinke rand aan de hoefwand zal een paard ook niet beschermen tegen een denneapel op de grond, ook een uitstekende steen kan een kneuzing geven en later een hoefzweer in een ongetrainde zool.
vandaar mijn pleidooi, wanneer je wilt dat er inwendig geen functies verminderen, het paard zijn voeten te laten trainen in een flinke bak met een laag rond grind van een 7 tot 10 cm dik. Zodat op de zool, maar ook op de hoefballen, druk zal ontstaan en ook die onderdelen beter bestand raken tegen scherpe of minder scherpe puntbelasting.
Zanik maar terug

Piet

.

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 31 juli 2007, 6:57:


Heb je wat aan mijn antwoord aan Marianne?

Piet schreef op dinsdag 31 juli 2007, 8:58:

OK, hier ben ik, ik ben pro grindbak maar ik ben hier niet alleen die beslist hé.
We hebben nu in de paddock voor één voederbak stoeptegels liggen. Wat gebeurt er nu? Na enkele uren is die helemaal verzand, die zou dus minstens elke dag afgeschraapt moeten worden.

Hoe zit dat dan met de "verzanding" van zo'n grindbak? Die geraakt toch ook op een mum van tijd vol zand?

Misschien is het een idee om op de wei rond de drinkbak grind te kieperen, daar moeten ze toch allemaal zijn.

Marianne

marianne laenen schreef op dinsdag 31 juli 2007, 9:17:


Marianne, alleeee! je zegt toch gewoon tegen Gerd: "en nu gaan we een grindbak maken?"
Dat laatste is op zich wel een idee misschien, maar das drin en druit
En je zult dan toch echt een bak moeten maken, met een tussenlag op de bodem, want dat grind is in een wei zomaar weggetrapt, en een paar keer heen en weer lopen is niet genoeg denk ik.

Piet schreef op dinsdag 31 juli 2007, 6:36:


De grindbak zou wel eens niet genoeg zijn vrees ik.
Als ik naar mijn eigen voeten kijk, stamp ik dagelijks een half uurtje
in een grindbak, tijdens het journaal kijkend op de slaapkamer boven om de famillie niet te storen noch te vermaken. Grind is echter rond en glad, voelt heerlijk aan voor de voeten en het helpt zeker iets om de voeten te harden. Op vakantie in het zwartswald, lopend door de bossen, hebben ze echter de paden vol gegooid met gebroken scherpe rotssteentjes van 1 tot 3 cm grootte. En dat is even andere koek. Daar kan ik abosluut geen half uurtje lekker over heen lopen, nog niet tenminste ik weet niet tot hoever mijn voeten zich nog kunnen harden, ik ben pas 5 maanden bezig.

Natuurpaden vol stenen zijn makkelijker/ronder dat dit door mensen gebroken spul, dat heb ik wel ondervonden.

Groetjes, Michiel

Michiel schreef op dinsdag 31 juli 2007, 9:55:

Michiel, gij bent toch ook een speciale hé, een grindbak in de slaapkamer? Zo ver zijn we hier nog niet!

Marianne