Piet schreef op vrijdag, 13 augustus 2004, 8:14:
> Onder deze kop staan op de site een aantal titels die een
> stellingname weergeven. Ik doel vnl op de titel
> beloningswaarde.
> "Is bewezen dat een paard niets extra's doet voor voedsel?"
>
> Als ik een onbekend paard binnen vijf minuten iets extra's kan
> leren met voedsel als beloning is dat voor mij een zeer
> sterke aanwijzing dat het "aangehaalde" zeker niet bewezen
> is.
> Onder deze kop staan op de site een aantal titels die een
> stellingname weergeven. Ik doel vnl op de titel
> beloningswaarde.
> "Is bewezen dat een paard niets extra's doet voor voedsel?"
***********
Moeilijke vraag. De theorie achter het waarom een paard niets extra´s zou doen voor voedsel is wel te volgen maar de ervaringen van sommigen (velen?) in de praktijk lijken toch anders uit te pakken. Ik krijg zelf het idee dat er paarden zijn die "echt een moord doen voor een snoeppie" en die zich dan de benen onder het gat vandaan lopen, en dat er ook paarden zijn die je daarmee weliswaar een lol doet, maar die het niet zozeer als bevestiging van de prestatie zien.
Paarden reageren ook heel verschillend op beloning vind ik zelf. Goed voorbeeld is m´n eigen paard Torop en een ander paard (Lobke) bij ons op stal. Met Torop kun je juist heel fijn mee werken als je hem regelmatig beloont, het is zeker een paard dat reageert op beloning maar dan vooral op beloning met je stem, op belonen door wrijven/aaien reageert hij ook op, belonen met rust reageert hij ook op maar niet zoveel als op de stembeloning. Beloning met voedsel schijnt hij te zien als iets gezelligs wat er bij komt, het maakt voor hem de oefening echt gewoon leuker! En het is voor hem heel duidelijk een teken dat hij iets bijzonders gedaan heeft, hij komt het dan ook vol trots in ontvangst nemen. Maar hij zal niet iets doen voor een brokje OMDAT hij dan een brokje krijgt. Je kunt hem b.v. ook als vreemdeling niet "lokken" met een brokje omdat je hem wilt aaien, het krijgen van het brokje weegt voor hem niet op tegen het feit dat hij liever niet geaaid wordt door iemand die hij niet kent. Dan blijft hij dus gewoon ongeinteresseerd op een afstandje staan en slentert uiteindelijk weg zonder te talen naar dat brokje.
Als Lobke mijn paard was, zou ik persoonlijk in het begin van de samenwerking nog niet met beloningen gaan werken, want als zij maar in de gaten heeft dat er bix in je zak zit, dan kan ze zich nergens meer op concentreren en blijft ze compleet irritant achter je aan lopen (helemaal van slag!), niet meer tot actie te bewegen. Terwijl Torop al heel goed weet dat als hij z´n beste beentje voor zet, dat brokje dan ook wel eens zal volgen en hij is dan duidelijk meer geinteresseerd. Je kunt Torop wel gaan aaien, of rust bieden maar hoewel prettig erg interessant als beloning vindt hij dat niet, tenzij je er een spel van maakt waar hij wel blij MOET zijn met het weghalen van de druk omdat je gewoon teVEEL druk gebruikt, en dat is tenslotte ook weer niet de bedoeling. Lobke zal eerst moeten leren dat dat brokje pas volgt NA de prestatie (een hond moet dat trouwens ook eerst leren), ik denk dat zij dan wel zo´n type paard is dat aardig harder zal lopen met zicht op het brokje!
Geen van beide paarden hebben trouwens een greintje voedernijd (Lobke dus ook niet). Met een paard dat voedernijd heeft, lijkt het me ook lastig om met voerbeloningen te werken.
Kortom ik vind het bij het ene paard zeker opgaan (dat hij meer doet omdat er een beloning in het spel is) maar niet voor alle paarden. Ik kan dan ook niet meegaan in wat daar op deze site over geschreven wordt, het klinkt aardig maar ik vind eigenlijk dat dat niet altijd 100% opgaat .
Warboel
