*************
Ik doe een deel ervan wel en een deel ervan niet. Dat reflexen aanleren vind ik dus voor mijn paard niks, en dat werken met fases en je paard beter leren "lezen" bevalt me juist weer prima.

*************
Door level 1 ben ik heel snel heengerold, en in level 2 heb ik het spul op een gegeven moment aan de kant gegooid omdat ik andere dingen belangrijker vond. Ik wilde graag eerst normaal met m'n paard in het bos kunnen rijden, want dat miste ik het meest, in het bos rijden was voor ons geen ontspanning (Arabier met obsessieve race-neigingen) terwijl ik voelde dat het dat wel zou KUNNEN zijn. Ik wou dat dit jaar echt eerst oplossen en eindelijk eens lekker buiten kunnen rijden. En ook m'n paard te leren dat het echt lekker kan zijn om even het bos in te gaan. Nu zijn we bijna op dat punt beland, er hapert hier en daar nog wat aan, maar we kunnen inmiddels lezen en schrijven (nu nog de puntjes op de i . . Het zou best kunnen dus dat ik level 2 weer eens serieus op ga pakken, maar ik weet niet of ik dat examen zou gaan doen. Ik heb level 2 en 3 al wel in de kast liggen.

************
Ook al volg je het programma "mechanisch", d.w.z. zonder oog voor je paard. Dan nog leert Parelli je om met bepaalde technieken te werken. Zoals die fases. Paarden worden daar minder bang van, voelen zich minder snel aangevallen en leren al op lichte aanwijzingen te reageren, wat een slechte communicatie tussen paard en zelfs een "slechte" ruiter aanzienlijk kan verkleinen!!! Ze voelen zich duidelijk eerlijker behandeld als je die fases consequent toepast. Dat doe ik dus ook heel getrouw, omdat ik zie dat dat goed overkomt. Dus ik denk dat als je een beginneling bent, en je volgt het programma blindelings, dat je er DAN altijd mee op zult schieten.

***********
Ik kom niet overal uit op z'n Parelli's. Parelli leert je een aantal mechanische reflexen en daar kan ik niet mee uit de voeten. Het is vaak meer "conditioneren" dan echt begrip kweken tussen paard en berijder. Dat BEDOELT hij volgens mij wel, maar het is heel makkelijk om dat tussen de regels door te missen. Parelli op de video zegt b.v. heel vaak "If you want to do it like this, perfect, if this suits you better, FINE!".... dat soort dingen. Maar helaas missen velen dat. En wordt het al snel: Parelli predikt zo-en-zo, dus DOEN we het ook zo-en-zo. Doe je het anders, dan doe je het fout. Hij zegt ook weleens ter uitleg "this is what we wanna see", maar volgens mij bedoelt hij dan alleen het halen van de levels. Voor je motorrijbewijs moet je ook op een bepaalde manier dingen doen, je moet iets laten ZIEN en dan pas slaag je. Zo doet Parelli dat blijkbaar ook. Maar dat houdt nog steeds in dat je NA je rijbewijs pas echt leert rijden.

Ik heb ook moeite met dat volautomatische van dingen. En dat wil ik dus ook niet zo vergaand aan m'n paard leren. Ik varieer dus meer dan Parelli doet, werk met m'n stem, juist omdat ik het begrip van m'n paard wil, en niet zozeer z'n onvoorwaardelijke gehoorzaamheid. Wat ik graag wil, is dat m'n paard weet dat ik het laatste woord heb als het erop aan komt, maar dat hij dingen kan vragen. Zullen we even galopperen? Zullen we effe hard? Met Parelli kun je dat wel berijken, maar het gevaar dreigt heel snel dat je een afgestompt paard krijgt wat alleen z'n kunstje kan doen en dom stilstaat als je met een eng ding zwaait, niet uit vertrouwen in jou, maar omdat hij dat nu eenmaal dom geleerd heeft. Daar hou ik niet van, en dat leer ik m'n paard ook niet. Ik heb liever dat hij wel eerlijk bang is, maar naar mij kijkt en a.h.w. mij vraagt "kan het kwaad?".

Verder mis ik een beetje de ins en outs van je paard lezen. Hij besteed er wel wat aandacht aan, maar gaat er niet al te diep op in. Jammer.

*************
Het is al eerder gezegd. De kracht maar OOK het gevaar schuilt hem in de boekjes. Als je teveel met je neus in de boekjes zit, verlies je je eigen paard uit het oog.

**************
Groeten Froukje

*****************
Kan er geen gelpad onder? Misschien mag je die van iemand lenen. Ik weet niet wat duurder is, een sjabrak maken of een gelpad kopen (de goeie zijn nogal duur).
;_)

edith van der Horst schreef op dinsdag, 10 augustus 2004, 9:56:

**************
dat was ik eigenlijk nog vergeten te vermelden. Wat ik ook wel heel prettig aan Parelli vind, is dat er gerichte oefeningen in zitten die paard en ruiter leren om met zo min mogelijk aanwijzingen zoveel mogelijk te doen. Daar herinnerde jou opmerking me aan. Je leert het paard verantwoordelijkheid te geven. Bij dressuur leer je b.v. vaak constant aan te sporen, bij Parelli leer je je paard om een bepaald tempo vast te houden, zonder dat jij verder nog echt iets doet. Als je het goed en precies doet, leert je paard om in alles samen met je mee te gaan, en merk je op een gegeven moment dat als jij je lichaam ontspant, je paard ook onmiddellijk denkt "oh, ze wil denk ik zachter". Dat rijdt zo ontzettend fijn, je wordt dan echt a.h.w. 1 met de paard. Ook aan de teugel rijden kun je met Parelli heel "fijn" en zonder dat gesjor aanleren (dat kan met gewoon dressuur ook, maar toch is het idee wel anders).

de clinics zijn vaak erg ver bij mij vandaan (woon
**************
Moet zeker kunnen hoor, maar het zal misschien even tijd kosten en je paard zal misschien juist in het begin zich wel hier en daar verzetten omdat je toch een soort dominantiespelletjes speelt met het grondwerk. Zoals jij je paard omschrijft, doet hij wel een klein beetje aan die van mij denken. Bij het "porcupine" game had ik toen opeens een paard tegenover me dat dacht "aan de kant? Hoezo aan de kant!". Daar heb ik echt wel een beetje geheibel met hem gehad. Als je eerlijk blijft, en geduldig, en vasthoudend, kom je daar zeker doorheen. Je leert ook op heel subtiele wijze je paard te vertellen dat hij buiten z´n boekje gaat (een paard wat bijt stuur je b.v. fijntjes een stukje terug (moet je hem eerst wel leren natuurlijk), wij mensen vinden dat peanuts, zien dat niet eens als terechtwijzing, maar het paard begrijpt dat HEEL goed, zo kun je hem zonder geweld of slaan heel goed en rustig corrigeren). Groot voordeel vind ik dat.

De eerste stappen zijn echt het moeilijkst. Maar als je daar doorheen bent, wordt het erg leuk. Level 1 is de technieken aanleren, da´s het lastigste, in level 2 leer je daar creatief mee te werken, dat is het "fun" level.

Succes ermee!

edith van der Horst schreef op dinsdag, 10 augustus 2004, 10:06:
**************
Ik weet er nog lang niet alles van, maar heb tot nu toe begrepen dat bij conventioneel bekappen de hoefwand als dragend wordt gekapt en de hielen doorgaans te lang, waardoor het nogal eens kan gebeuren dat de hoefwand onder spanning komt te staan en gaat scheuren, en het hoefmechanisme niet echt goed werkt door die te lange hielen.
Bij natural bekappen worden de hielen dus korter gezet en wordt niet de hoefwand als dragend gezien maar de gehele hoef. Dit zou een beter hoefmechanisme kunnen geven, hko.htm">hoefkatrolontsteking kunnen voorkomen en zou ervoor moeten zorgen dat je paard beter in balans loopt omdat hij z´n hoeven beter kan neerzetten en afrollen.

NB dit is dus nadrukkelijk wat IK er tot nu toe van opgestoken heb, ik hoop dat ut zo´n beetje klopt. Ben er ook net zelf mee bezig om me erin te verdiepen.

hebben zeer harde
*****************
Dat gold voor mij ook. Ook nooit problemen gehad. Maar bij nader inzien had ik op de vorige stal gewoon geluk, dat ik een hoefsmid trof die heel simpel en "rechtuit" bekapte. Heel basic, hij haalde er gewoon af wat er afkon, en verder niet, beetje bijvijlen, klaar. Dat is me dus altijd prima bevallen. Bij de volgende stal kreeg ik een andere hoefsmid en ik merkte meteen verschil, het leek wel alsof m´n paard op flapvoeten liep (hoewel je daar niets van zag!). Ik kon b.v. heel slecht op hem doorzitten, het "liep" gewoon niet lekker. Dat was ook de reden waarom ik die natuurlijker bekapping eens wilde proberen, en inderdaad, hij loopt nu veel beter in balans (maar wel gevoelig).

Tis zo jammer dat men altijd
*********************
Inderdaad altijd een rare reden : zo doen we het nou eenmaal.....

Groet
Frouk

cornelie schreef op dinsdag, 10 augustus 2004, 10:38:


**************
Misschien moet je het nog eens lezen.
Want volgens mij staat dat er niet helemaal ....

cornelie schreef op dinsdag, 10 augustus 2004, 10:44:

***************
De lessen die ik gehad heb, heb ik helaas niet anders gehoord dan "been eraan, been eraan, been eraan, been eraan". En "blijven drijven, blijven drijven, blijven drijven".

Nu kan het natuurlijk best zijn dat jij andere (betere) lessen gehad hebt.
Ik zei ook bewust "altijd" en niet "vaak".

Begrijp me a.u.b. niet verkeerd hoor, ik ben zeker zeker-r-r-r geen tegenstander van Engels dressuur, en ik vind als je GOED (eerlijk) dressuur rijdt, dat het aardig dicht in de buurt van Parelli zit wat sommige dingen betreft.

cornelie schreef op dinsdag, 10 augustus 2004, 11:27:

*****************
Als je Parelli en dressuurt combineert, kun je m.i. soms juist hele leuke en verrassende resultaten bereiken. Ik heb eigenlijk pas goed dressuur leren rijden nadat ik Parelli ben gaan doen. Nu had ik dat ook zelf kunnen inzien dat het allemaal wel anders kon, maar als er een instructeur in het midden van de bak staat die "drijven, drijven" roept en je weet niet beter, dan doe je dat dus maar.

"Na" parelli heb ik nog weleens voor de gein een dressuurproefje gedaan en dan op een paard gezadeld met hoofdstel (geen bit) en barebackpad. Dat was erg leuk. Blijkt dus gewoon ook te kunnen. Alleen het doorzitten in middendraf en zo had ik destijds nog wel behoorlijk moeite mee (mijn paard heeft niet zo´n fijne draf eigenlijk). Het lijkt me dan ook ontzettend grappig om eens aan een dressuurwedstrijd mee te doen op die manier.

Maar ik denk niet dat we met die opzadeling de ring inkomen

edith van der Horst schreef op dinsdag, 10 augustus 2004, 19:32:

***************
Hahaha, het valt nog wel mee hoor
Don't worry .... je bedoelde het toch niet kwaad ...

Rieneke Roozen schreef op woensdag, 11 augustus 2004, 9:12:

*****************
Gewoon een vraagje. Je hebt dus een plaats waar je je paarden kunt laten, zodat die schapen het een tijd kaal kunnen houden? Dat scheelt al in het oplossen van je probleem (toch?).

Nu heb ik totaal geen verstand van weides e.d.. Ik kan net een grasspriet van een boterbloem onderscheiden, maar ben toch nieuwsgierig, HOE lang kun je je paarden dan ergens anders kwijt?

Rieneke Roozen schreef op woensdag, 11 augustus 2004, 13:53:

******************
Aha ik snap het.
Dus mocht je besluiten om je wei om te ploegen en opnieuw in te zaaien (daar schijn je toch het meest voor te voelen), dan kun je je paarden een hele tijd kwijt in een andere wei. Misschien kun je het omgeploegde veld dat laten rollen door een loonwerker, voor je het inzaait. Dan sta je er toch redelijk flexibel voor......

Misschien dat je het probleem van te eiwitrijk gras kunt voorkomen door tegelijkertijd schapen en paarden te weiden, of de paarden in het begin slechts 1 of 2 uur op de nieuwe wei te laten grazen?

Ik weet verder niets van grasmengsels die te krijgen zijn, geen idee of daar nog keuze in is, zodat je kunt voorkomen dat de wei te vet wordt.

Ingrid den Ouden schreef op woensdag, 11 augustus 2004, 15:52:


***********************
Is dat niet ergens anders te koop dan? Duitsland? Ierland?

sannie schreef op donderdag, 12 augustus 2004, 17:21:

******************
Ja ben ik eigenlijk ook benieuwd naar. Ik kan me er natuurlijk wel IETS bij voorstellen , maar eh ... je gebruikt bij Parelli toch niet meer druk dan nodig is? Dus ik vat het niet helemaal hoe je dan "teveel " druk kunt krijgen.

Wendy schreef op donderdag, 12 augustus 2004, 20:17:


**************
Eh ... nee, ik ook niet

@nita schreef op Thu, 12 Aug 2004 20:59:10:

Staat dat niet in forum instellngen"" of "mijn gegevens en instellingen".

Frouk

Piet schreef op vrijdag, 13 augustus 2004, 8:14:


***********
Moeilijke vraag. De theorie achter het waarom een paard niets extra´s zou doen voor voedsel is wel te volgen maar de ervaringen van sommigen (velen?) in de praktijk lijken toch anders uit te pakken. Ik krijg zelf het idee dat er paarden zijn die "echt een moord doen voor een snoeppie" en die zich dan de benen onder het gat vandaan lopen, en dat er ook paarden zijn die je daarmee weliswaar een lol doet, maar die het niet zozeer als bevestiging van de prestatie zien.

Paarden reageren ook heel verschillend op beloning vind ik zelf. Goed voorbeeld is m´n eigen paard Torop en een ander paard (Lobke) bij ons op stal. Met Torop kun je juist heel fijn mee werken als je hem regelmatig beloont, het is zeker een paard dat reageert op beloning maar dan vooral op beloning met je stem, op belonen door wrijven/aaien reageert hij ook op, belonen met rust reageert hij ook op maar niet zoveel als op de stembeloning. Beloning met voedsel schijnt hij te zien als iets gezelligs wat er bij komt, het maakt voor hem de oefening echt gewoon leuker! En het is voor hem heel duidelijk een teken dat hij iets bijzonders gedaan heeft, hij komt het dan ook vol trots in ontvangst nemen. Maar hij zal niet iets doen voor een brokje OMDAT hij dan een brokje krijgt. Je kunt hem b.v. ook als vreemdeling niet "lokken" met een brokje omdat je hem wilt aaien, het krijgen van het brokje weegt voor hem niet op tegen het feit dat hij liever niet geaaid wordt door iemand die hij niet kent. Dan blijft hij dus gewoon ongeinteresseerd op een afstandje staan en slentert uiteindelijk weg zonder te talen naar dat brokje.

Als Lobke mijn paard was, zou ik persoonlijk in het begin van de samenwerking nog niet met beloningen gaan werken, want als zij maar in de gaten heeft dat er bix in je zak zit, dan kan ze zich nergens meer op concentreren en blijft ze compleet irritant achter je aan lopen (helemaal van slag!), niet meer tot actie te bewegen. Terwijl Torop al heel goed weet dat als hij z´n beste beentje voor zet, dat brokje dan ook wel eens zal volgen en hij is dan duidelijk meer geinteresseerd. Je kunt Torop wel gaan aaien, of rust bieden maar hoewel prettig erg interessant als beloning vindt hij dat niet, tenzij je er een spel van maakt waar hij wel blij MOET zijn met het weghalen van de druk omdat je gewoon teVEEL druk gebruikt, en dat is tenslotte ook weer niet de bedoeling. Lobke zal eerst moeten leren dat dat brokje pas volgt NA de prestatie (een hond moet dat trouwens ook eerst leren), ik denk dat zij dan wel zo´n type paard is dat aardig harder zal lopen met zicht op het brokje!

Geen van beide paarden hebben trouwens een greintje voedernijd (Lobke dus ook niet). Met een paard dat voedernijd heeft, lijkt het me ook lastig om met voerbeloningen te werken.

Kortom ik vind het bij het ene paard zeker opgaan (dat hij meer doet omdat er een beloning in het spel is) maar niet voor alle paarden. Ik kan dan ook niet meegaan in wat daar op deze site over geschreven wordt, het klinkt aardig maar ik vind eigenlijk dat dat niet altijd 100% opgaat .