Monique Meijer schreef op dinsdag, 23 augustus 2005, 10:42:


Wat ik nu op de foto's zie, is een pietsie steunsel, dat is eigenlijk wat ik bedoelde.
Ik zou niet meer laten zitten, en als ze er last van heeft al helemaal niet.
En inderdaad, zoeken naar wat voor jouw paard goed is, dat kan niemand beter dan jij.
Isabel

HannahFroukje schreef op dinsdag, 23 augustus 2005, 18:58:

knip

Hoi,
ben het met je eens dat het goed nieuws is, als juist de traditionele hoefsmeden interesse tonen voor blootsvoets, en als ze bekappen zonder de straal weg te snijden.
Met hun ervaring mogen we er ook vanuit gaan dat ze de voet weten te balanceren.
En toch en toch en toch.....
Je kan nou wel zeggen dat je niet veel verschil ziet, maar zonder het lullig te bedoelen, ook al klinkt het zo, je zegt zelf weinig verstand te hebben van hoefjes.
Dus misschien zie jij de fijnere details niet.
Niet echt belangrijk verder hoor, en ben het helemaal met jullie eens dat we de deur open moeten houden voor elke smid die niet tegen barefoot is.
Nick's argument dat de smeden zeggen natuurlijk te bekappen, het dan niet goed doen, zodat het hoefmechanisme niet optimaal is, en uiteindelijk het paard weer op ijzers gaat, omdat het experiment is mislukt, is mij ook veel en veel te negatief.
Wel heb ik vandaag weer mogen meemaken, dat een jong paard met sterke hoeven, nooit ijzers gehad, nu beslagen gaat worden omdat ze kreupel is. Paard wordt bekapt door traditionele smid, die het best goed deed, maar niet zoals ik zou willen. Het is niet de smid die zegt dat er ijzers onder moeten, de veearts is die mening toegedaan.
Of het anders was gelopen, of ze niet kreupel was geworden als ze natuurlijk bekapt was geweest, durf ik niets over te zeggen. (Er is iets mis met het hoefbeen, heb niet goed begrepen wat.)

Isabel

HannahFroukje schreef op dinsdag, 23 augustus 2005, 19:50:


Eerlijk gezegd begrijp ik het bestaan van dat grijze gebied niet.
Waarom kan een smid niet inzien dat er een gat in de markt is, en dat hij zich zou kunnen gaan verdiiepen in in natuurlijk bekappen. Met hun ervaring moet dat toch een fluitje van een cent zijn. Zoals ik al eerder heb geschreven, als ze daarnaast willen blijven beslaan, moeten ze dat zelf weten, kan me daar wel wat bij voortstellen, als ze er financieel afhankelijk van zijn.
Maar ook al doen ze wat we hier een pasture trim noemen, ze vinden het allemaal toch wat onzin en lachen er smalend bij. En alle vooroordelen zijn van hun gezicht af te lezen. Zal me worst wezen hoor, als ze maar doen wat er gevraagd wordt. Maar hun hart zit er niet in, en ik vind dat te zien aan het resultaat, het is sloppy.
Maar net zoals de barefoot mensen van goeroeisme worden beschuldigd, lijken ook de traditionele smeden een religie te volgen.
Alweer begrijpelijk, als het vak wat je je hele leven met liefde hebt uitgevoerd, er altijd van uit bent gegaan dat je goed doet, en er komen wat hysterische dames, en daar zijn er veeeel van tussen de paardeneigenaren, vertellen dat hij het anders moet, dan gooien ze hun kont tegen de krib.
Ik wil best leren van de hoefsmid, kan me eigenlijk niet bedenken wat, behalve een staalborstel gebruiken, maar er is zo'n enorme kloof, het is zo traditioneel en vol met oude waarheden die soms wel en soms niet kloppen.
Voor mij is het een stuk gemakkelijker om te leren van de hoefsmeden die al natuurlijk zijn gegaan, zoals Ramey en Jackson.
Anyway, genoeg verbal diarrhoea.
Isabel

HannahFroukje schreef op dinsdag, 23 augustus 2005, 19:50:


Ik ga toch nog even door.
Ik zat bij Opal net, en dat zinnetje over de kleuterschool bleef maar terugkomen.
Bedacht me dat daar misschien het verschil zit, traditioneel wordt een hoef gecreeerd zoals die eruit hoort te zien.
Een goede bekapper daarentegen zou niet een vast beeld van hoe een hoef eruit hoort te zien moeten hebben, maar wat de natuurlijke voet is voor dat specifieke paard. Het kan geen eenheidsworst zijn. Kijk maar eens op Ramey's site, daar laat hij foto's zien van rechtervoorhoeven, allemaal goed genoeg om hun werk te doen. Maar allemaal met hun eigen 'persoonlijkheid'.

De foto's van Monique (?) laten een mooi tijdsbeeld zien, bijna alsof een paard dat klompjes als hoeven heeft, opeens voeten krijgt. (Trouwens goede, duidelijke foto's, overzichtelijk.) Dat maakte het een stuk realistischer om er iets over te schrijven.

Dus het is niet het 'zoek de verschillen kleuterschoolspelletje', maar meer het Michelangelo idee: 'haal het beeld uit de klomp steen'.

Isabel

J. Pelgrim schreef op woensdag, 24 augustus 2005, 0:54:


Goh, dat is wel heel heftig.
En totaal de plank misgeslagen.
Als iemand idealen heeft, moet hij van jou zijn klep dichthouden.
Waarom dan wel?
Je kan het er niet mee eens zijn, maar kom dan met betere argumenten.
Vaststaand feit is dat Nick wel degelijk openstaat voor andermans mening.
Hij heeft alleen een veel langere adem dan de meeste mensen, zeker dan ik.
Als ik allang de moed heb opgegeven, gaat hij rustig verder, terwijl ik dan lekker voor mezelf een boekje zit te lezen.
En dat we niet duidelijk overkomen, daar hebben we allemaal last van, Nick is daar geen uitzondering.
Jouw bericht draagt nergens toe bij.
Isabel

HannahFroukje schreef op dinsdag, 23 augustus 2005, 23:31:


Ik snap dat je niet verwees naar een methode van bekappen.
Wat ik wel bedoelde is precies wat je beschrijft.
Hij deed zijn ding.
En verder rol ik niet om van bewondering over zijn methode.
Zie ook niet waaom dat dicht bij natuurlijk bekappen ligt.
Alleen omdat hij van de straal afblijft?
Ik snap je niet meer.
Isabel

Spirit schreef op woensdag, 24 augustus 2005, 10:38:


Het wordt hier steeds gekker.

Aan de ene kant ben ik het er wel mee eens, dat als je wil bereiken dat men open gaat staan voor natuurlijk bekappen, de weg daarnaar toe niet via oorlog loopt, en dat met een rustige aanpak je meer bereikt.
Maar ik zie werkelijk niet in, wat ik nou toch allemaal moet leren van de smid, zijn geheim interesseert me niet, het heeft de vorm van een hoefijzer, zover ben ik wel.
Zolang ik nog kan leren van de barefoot trimmers die overal ter wereld druk bezig zijn paarden ijzerloos te houden, en die hard hun best doen hun kennis te verspreiden, ben ik wel zoet met leren. En het leuke van deze mensen is dat ze niet denken het geheim ontdekt te hebben, maar continu schaven aan hun theorien, afhankelijk van hoe het in de praktijk werkt.

Uiteindelijk lijkt het me belangrijker de paardeneigenaar te bereiken en te overtuigen van het nut van ijzerloos.
De hoefsmeden kunnen dan niet anders dan volgen. Maar of het nou het een of het ander is, het is een lange weg, en of hoefijzers ooit de wereld uit zullen zijn, is maar zeer de vraag.
Ik ben al blij met elk paard dat zonder mag.

En dan liefst zonder ijzers met goede bekapping, maar een pasture trim voor een paard dat zijn leven in een pasture doorbrengt, vind ik ook best. Zolang men echter niet doorheeft, en blijkbaar ook hier niet, dat er nogal een groot verschil is tussen de twee verschillende manieren van tegen hoeven aankijken, zijn we nog wel een poosje bezig. Daarom is het mi geen onzinnige discussie voor HN.

Isabel

trea hoex schreef op woensdag, 24 augustus 2005, 12:11:


Misschien ben ik ook de draad wel kwijt, Trea, en snap ik het daarom niet meer.
Nogmaals, ik ben blij met alle hoefsmeden die open staan voor barefoot, typte ik gisteren nog volgens mij. En de geinteresseerde hoefsmid die hier wel meeleest en schrijft, fantastisch. Het schiet me wel in het verkeerde keelgat als hier iemand komt, die schrijft dat een hoefziekte met ijzers opgelost moet worden. Daar kan ik niet voor open staan, met geen mogelijkheid.
Heb maar eens het oorspronkelijke bericht van deze draad opgezocht.
Simon schrijft daar de manier waarop Rik hier bejegend wordt, de perken te buiten gaat. Ben ik het mee eens.
Dat het de discussie niet bevordert. Ben ik het ook mee eens.
Heb echter wel erg grote vraagtekens bij het leren. Ik leer sneller van iemand die niet in ijzers gelooft. Neemt niet weg dat ik het Romantique verhaal met veel interesse volg.
Verder zegt Simon dat de overeenkomsten niet benadrukken, alleen de tegenstellingen.
Dat laatste is wat mij nu bezighoudt. Wat zijn dan die overeenkomsten???
Voorlopig heb ik niet meer gelezen dan dat niet alle hoefsmeden de straal wegsnijden of de hielen hooglaten.
Is dat wat een natuurlijke bekapping tot een succes maakt? Naar mijn mening niet, en daar heb ik gisteren geprobeerd, althans voor mezelf, duidelijkheid in te krijgen, en het lijkt me leuk als anderen daar ook hun licht op willen schijnen. Maar misschien is het wel een hersengymnastiekje waar verder niemand zin in heeft, kan.
Het lijkt me echter van belang, dat mensen die zelf bekappen, een duidelijk beeld hebben van wat een natuurlijke bekapping nu werkelijk inhoudt.

Isabel

Nick Altena schreef op woensdag, 24 augustus 2005, 12:50:


Nick, dit is wat Simon schreef:

"Maar wanneer ik in de praktijk kijk zie ik veel dat het natuurlijk en traditioneel bekappen vaak dichter bij elkaar ligt dan in theorie. Voor mij betekent dit overigens dat er al een gat overbrugd is.
Als je bekapt om een ijzer te plaatsen dien je uiteraard anders te bekappen dan wanneer het paard blootsvoets door het leven gaat. Ik ben er zeker van dat de gemiddelde smid daar wel degelijk rekening mee houdt. Al zou het maar zijn om gevoeligheid te voorkomen.
Wat mij betreft is het het belangrijkste dat de ijzers eraf gaan. Traditioneel bekapt, maar wel op blote voeten vind ik al een hele vooruitgang. Ik denk dan dat natuurlijk bekappen vanzelf meer toegepast zal gaan worden."

Ik hoop dat iemand mij kan uitleggen waar de twee in praktijk op elkaar lijken.
Ikzelf zie traditionele hoefsmeden niet een andere bekapping toepassen als er geen ijzers ondergaan.
Simon zegt niet dat ijzers er onder uit voldoende is, hij schrijft dat het een vooruitgang is, daar kan ik het alleen maar mee eens zijn, het is een vooruitgang.
Punt is echter dat bij veel paarden een pasture trim (heet zo omdat het alleen geschikt is voor paarden die de wei niet uitkomen, voor rough terrein heb je immers ijzers nodig) niet goed genoeg is om vele kilometers over rotsige/ongelijke/harde bodem te lopen.

Ik kan alleen maar hopen dat Simon gelijk heeft dat de overgang van pasture trim naar natuurlijke trim een vanzelfsprekende is. Mij niet de moeite van een discussie waard.

Wel, herhaal ik nog maar eens, lijkt het me van het grootste belang dat mensen inzien wat er allemaal komt kijken bij het begrip natuurlijk bekappen, en ik maak me zorgen dat als er gedacht wordt dat het toch wel net zoiets is als een pasture trim, er nog heel wat werk aan de winkel is.

Dus nogmaals, wat zijn de overeenkomsten? De tegenstellingen kennen we allemaal wel, denk ik.

Isabel

Decrock Hilde schreef op woensdag, 24 augustus 2005, 13:31:


http://www.hoofrehab.com/

There you go. Veel plezier met lezen.
Isabel

Morgen is hier http://www.naturalhorsepeople.com/members/?page=index
een life conference (chat) met Dan Guerrera over hko.
Je moet wel betalen om lid te worden.

we have a free live web conference tomorrow evening (Thursday 25th August 2005) at 8pm GMT Summer Time, which is approx 3.00pm EST, 6.00am Aus (fri), 8.00am NZ (fri). The conference is with Dan Guerrera, on the subject of Navicular Treatment: Urban legends vs Doing it naturally, and will be held in the conference rooms on the Natural Horse People website

Isabel

Decrock Hilde schreef op donderdag, 25 augustus 2005, 12:16:


Zie website van Hans:

http://www.paardenservice.nl/boek%20pete.htm

Isabel

Vandaag weer een leuke vooruitgang geboekt met Opal's slechte voorvoet.
Het is altijd kleiner geweest dan de ander, en steiler, met een sterke neiging tot flare in de teen, erg samengetrokken in het begin.
Tot voor kort kon ik de mustangroll niet te groot maken, als ik in de buurt van de witte lijn kwam, werd ze gevoelig.
Maar een week of wat geleden zag ik verandering, en besloot het weer eens te proberen tot net in de witte lijn te gaan.
Ging goed, ze werd er deze keer zelfs minder gevoelig van.

Eergisteren nog hoeven bijgewerkt, dapper geweest en flink wat steunsel weggesneden, wat Trea laatst omschreef als een scoop maken. Had ik ook al een poos niet meer gedaan, want ook dat maakte haar altijd gevoelig, maar zoals ik zei, de hoef was aan het veranderen, en wat eerst goed was, leek nu niet meer OK. De zool leek veel te dik, maar was knetterhard.

Vandaag pakte ik de hoef op om schoon te maken, zette er de hoevenkrabber in, en met de modder kwam er een enorme dikke laag zool mee. Ruim 2-3 mm kruimelkoek in grote brokken. Eronder prachtig mooie zool, zoals te verwachten was.
Hielen meteen 1mm naar beneden gedaan, kan nog meer af, morgen zien we verder.

Het ziet ernaar uit dat we nu eindelijk in de buurt van totale genezing komen, feestje!

Dus met tijd en beweging, dieet en leefomstandigheden in orde, komen de zieke voeten in orde. De hoeven willen zich herstellen, als de omstandigheden gegeven worden.
Ben voor Opal erg blij tot een sekte te behoren!
Isabel

FalkaenEsther schreef op donderdag, 25 augustus 2005, 14:42:


Ja Es,
ruim 2 1/2 jaar zonder ijzers nu.
Ik vermoed, afgaande op wat Ramey erover schrijft, http://www.hoofrehab.com/end_of_white_line_disease.htm#laminitis%20update
dat het straalkussen (digital cushion) zo zwak was, dat het geen enkele druk kon verdragen. Met gevolg dat de hoef woeste groeisels maakte om te helpen bij het dragen/verdelen van de druk.
Het straalkussen kan zich herstellen, maar dat kost veel tijd.

Is allemaal erg interessant, vooral ook zijn hypothese dat de achterhoeven meestal minder problemen hebben, omdat daar de drijvende kracht van het paard zit, en de straalkussens achter dus meer ontwikkeld zijn, want altijd meer gestimuleerd.

Isabel

Isabel van der Made schreef op donderdag, 25 augustus 2005, 15:20:


Ik zeur nog even door over het straalkussen.
Nu in samenhang met de trad/nat discussie.

Volgens traditionele hoefsmeden hier, moet je de steunsels laten zitten, omdat ze het digital cushion beschermen. Zoals ik dat nu zie, is dat weer zo'n halve waarheid, waar je pas iets aan hebt, als je (ik) het hele plaatje begrijpt.
Dankzij te weinig beweging van veulen af aan, en dan ijzers, ontwikkelt het digital cushion zich niet, en kan het de taak waar het voor gemaakt is niet aan.
Wat inderdaad tot gevolg heeft dat de hoef uit ellende teveel steunsel aanmaakt. Als je dan natuurlijk gaat bekappen, moet je dat fijne lijntje zien te vinden waar je net genoeg steunsel weghaalt om genezing te bevorderen, maar zoveel laat zitten, dat het paard wel nog comfortabel genoeg is om op de hiel te kunnen landen.

Idem dito voor de hoogte van de hielen overigens.

En dan moet ik blijven aannemen dat er toch zoveel overeenkomsten zijn met traditioneel bekappen? Ik bekap om te genezen, niet om pleistertjes op stinkende wonden te plakken.

Isabel