Iederéén mag zijn vrije mening geven en moet gerespecteerd worden.
Niemand mag belasterd worden of afgebroken op zijn mening.
Wat zou het leven naar zijn moest iederéén dezelfde menig hebben. En we
kunnen allen van elkaar leren.

mijn paarden staan op een manége en het is niet omdat het een manege is dat
deze dieren binnen blijven. Ze komen iedere dag buiten, is het echt slecht
weer dan blijven ze wat langer op stal en gaan ze toch nog buiten of
omgekeerd. De paarden staan daar zeker 10 maanden op een jaar constant
buiten, dag en nacht. Ze staan samen met andere paarden.
Vroeger stond mijn paard bij een boer en rond een bepaald uur moest mijn
paard binnen en als het veel regende mocht ie ook niet buiten. Boeren hebben
niet graag dat hun weiden worden stukgelopen. En het kostte me bijna
evenveel bij die boer als nu in de manége. dus je moet er niet op rekenen
dat het stukken goedkoper is bij een boer. Ik dacht het vroeger ook. Tenzij
je een stuk grond kunt huren en alles maar dan ook alles zelf doet. Dat
hangt af van hoeveel tijd je er kan insteken. Hoeveel vrije tijd je hebt,
beroep met veel uren werken, niet zoveel. Maar denk dan ook dat je minder
tijd hebt om te rijden. Mijn broer heeft ook paarden, staan bij hem thuis.
Hij is zelfstandige, het wordt paarden verzorgen, stallen kuisen enz. Maar
schiet nog weinig tijd over om te rijden.
Dus als je goed uitkijkt zijn er manéges waar je paarden perfect kunnen
staan, zo natuurlijk mogelijk. Waar ik sta, alé mijn paarden is het echt
ideaal.

De dierenarts zal wel onderzoeken tot hij weet wat het is.
Zou van niemand anders uitleg willen (nu toch nog niet) want anders worden
dat gissingen van hier naar ginder. De ene zegt dit, de andere nog wat
anders. En een mens begint dan te denken, had ik maar dit gedaan of niet
gedaan.
Ik zou gewoon afwachten tot de dierenarts de uitslagen geeft.
Vind het wel vreselijk wat die mensen zijn overkomen en zeker die paardjes.

ik leg aubiose in de stal. Kan me niet voorstellen dat een paard het fijn
vind om op een betonnen ondergrond te gaan liggen.

Hier mag er zelfs geen mobiele stal in de weide. Past niet in het landschap.
Eheum, maar al die lelijke fabrieken die haar staan, in een woonbuurt, dat
past wel.

Ik heb een shetlandhengst die ouders ooit aan hun kinders hadden gegeven.
Toen het beestje hieraan kwam was hij vreselijk vuil, had schrik, steigerde
voor het minste en had echt een rotkarakter. Je zou voor minder. Eerst
vinden ze je lief als veulen, dan begin je te zeggen ik ben hengst en dan
volgen er klappen en verwaarlozing, want ze krijgen schrik van je.
Veel mensen raadden me toen aan om hem naar het slachthuis te brengen of op
zijn minst te castreren. Niks van, ik wilde en moest maar leren omgaan met
een hengst (veel mensen denken als ze het woordje hengst horen -
rotbeesten kan je niks mee doen). Ik heb leren omgaan met dat kleine
hengstje, weet wat kan of niet kan en ik weet ook wanneer ik moet oppassen.
Ondertussen heeft hij ook zijn vertrouwen teruggekregen in mensen.
Het heeft lang geduurd, maar ik ben blij met de bekomen resultaten.
Menheerke wil gewoon veel aandacht. Niet van het is een hengst, laat die
maar staan. Als hij eten, drinken en verzorgd is, is het genoeg. Niks van,
er mee bezig zijn en dan voelen die beestjes zich goed en gelukkig.

Laat die vader eens op mijn draver rijden. Dan zal hij snel beseffen of een
paard gevoel heeft in zijn flank of niet. Zet dan wel maar een helicopter
klaar om die man te gaan zoeken. Denk dat je hem de eerste uren niet zal
vinden.
Paarden geen gevoel in de flanken. Waar haalt hij het.

is al goed, ik antwoord op niks meer. Telkens als ik iets durf schrijven
wordt het niet in dank afgenomen. En ik ben de enige niet die hier last van
heeft.

Al aan gedacht dat er wel mensen zijn die denken dat paarden ongevoelig
zijn.