Een tijd geleden werd ik gevraagd om een vreselijk triest paard te verzorgen, het paard zag er gewoon beroerd uit. Hij stond in een box, 1 keer (?!) per dag kuilgras, 2 maal per dag een flinke schep expansiebrokken. Weidegang enkel 's zomers met mooi weer. Om over de verdere verzorging van het beest nog maar niet te spreken...
Hij stond rondom op ijzers, nu blootvoets. Na hem een periode verzorgd te hebben, heb ik dit paard voor weinig gekocht.
De dag na de koop is hij naar een inloopstal gegaan. Waar hij; onbeperkt ruwvoer kan eten, continue vrij kan bewegen, 24/7 contact heeft met soortgenoten, en binnen/buiten kan staan naar keuze. Weidegang zo lang het weer het toelaat.

Dit paard is bekend met zomerschuren/seme, waar hij vandaan komt heeft hij er altijd last van gehad. Ergens in de herfst heb ik hem gekocht, en is hij dus verhuisd. Het is nu een heel ander paard (niet dat ik hem wil verkopen) maar hij is zeker meer waard dan het bedrag wat ik destijds voor hem heb neergelegd.
Gezien de klachten van een allergie (huidklachten algemeen ook) meestal erger worden wanneer men zich slecht voelt, en afnemen als men zich goed voelt... Hoop ik dat hij komende zomer minder last heeft van seme.

Ik vraag mij af hoe het Baladeika nu vergaat m.b.t. haar seme klachten. Wat er op de site terug te vinden is, is al van even geleden (of ik zoek niet goed). En er waren toen meerdere factoren in het spel die de seme klachten konden doen afnemen.

Mvg!
Lucie

Over de mogelijke oorzaak van seme zijn verschillende theorieën:
- overgevoeligheid zon
- allergie mugje
- ophoping van afvalstoffen (onderhuids, op de bekende plekken; staartwortel, manenkam, en onder de buik)
- combinatie van bovenstaande
Wellicht nog andere mogelijke oorzaken, dit schiet me zo te binnen.

Maar het zou toch mooi zijn als door een vermindering van psychische en lichamelijke belasting, de klachten gaan afnemen. :) Hoop doet leven hè.

Michiel schreef op zaterdag 29 december 2007, 21:57:


Ik zie er meer een observatie in dan een oplossing, maar kan aan mijn interpretatievermogen liggen. We weten immers allemaal dat er geen standaard oplossing is.

Nick Altena schreef op zondag 30 december 2007, 1:53:


eens

Het lijkt me net zo'n fijn bit als deze bitloze optoming...

NIET

Wat leuk als het na een diep dal dan weer goed gaat!
Niet met de bedoeling om je vrolijkheidsgehalte naar beneden te brengen, maar houd er rekening mee dat het van het ene op het andere moment weer slechter kan gaan. (waarschijnlijk weet je dat wel) Een vriendin van me heeft ook een ataxtisch paard, hij heeft een soort aanvallen. Het is bij hem echt een moment opname of het goed of slecht gaat. Het is dan altijd balen als hij er last van heeft, maar wel zaak dat je tijdig opmerkt dat het de axatie is (of in ieder geval kan zijn).
Nogmaals, niet om je een slecht humeur aan te praten, maar houd het in je achterhoofd.

PaardEnSchool schreef op donderdag 20 december 2007, 18:08:


Beetje tegenstrijdig!
Is het niet zo dat:
- men door zout meer dorst krijgt
- er mineralen nodig zijn om vocht uit te scheiden
Het is dan wel moeilijk draineren...
1. de pony krijgt minder dorst
2. het lichaam kan geen vocht kwijt
Zou er verder zo min mogelijk aan overige producten inpompen die het lichaam dan ook allemaal weer moet uitscheiden.

Verder kost pijn wel energie doordat het lichaam in stress modus gaat, hyper alert (dit is al eerder gezegd). Bij paarden nog eens extra, wanneer je verzwakt bent heb je meer kans om opgegeten te worden.
Bij pijn met bewegen kost het nog een dosis energie, je past je lopen aan om minder pijn te voelen.
Maar het zou in dit geval niet verkeerd zijn als de pony gewicht verliest.

Als dit de goede diagnose is...

Oké, de voorgeschiedenis kende ik niet, had alleen het ataxie gedeelte opgevangen.
Gaaf dat het nu goed gaat!

Toen ik de overstap wilde maken, dacht ik ook 'ja, het moet wel kans van slagen hebben'.
Tegelijkertijd kon ik mijn paard met losse teugels rijden. Waarbij ik wel de controle had door; zit, been en eventueel stemhulpen. Onder het motto 'als dat lukt, moet bitloos ook kunnen'. Dus dit vond ik een goede graadmeter, en het ging vanaf dag 1 goed.

De meeste paarden eten toch alleen de groene bast eraf, en laten de witte tak met rust?
Maar ik weet niet hoe wilgentakken zich houden als ze kaal zijn. :)

Toen ik de overstap wilde maken, kon ik mijn paard berijden met losse teugels, en hield de controle met mijn zit en been (eventueel stem). Ik dacht *dan moet het bitloos ook wel kunnen*, en dat is vanaf dag 1 goed gegaan.

De schimmels die ik ken waren gemiddeld of dominant (en daarmee baas) in een groep. Ken er een die redelijk onderaan de rangorde staat, maar dat kan nogal een zeur zijn. Is ook de kleinste van de groep, dus ik betwijfel of dat in haar geval iets met kleur te maken heeft.
Het waren/zijn trouwens wel bijna allen einzelgangers.

Het is dat er nog niks over staat op www.zinloosgewelddieren.nl, maar ik denk niet dat het gemiddelde paard zomaar dwars door de hekken heen de weide verlaat. Misschien zijn de paarden wel met opzet aan het schrikken gebracht.
Mensen die graag vuurwerk afsteken gaan nou eenmaal protesteren tegen een vuurwerkverbod. Mensen die aan hun paarden denken gaan nou eenmaal protesteren tegen ophokplicht. Zou het geen gulden middenweg zijn als er regels komen m.b.t. het afsteken van vuurwerk rondom dieren, en met name vee wat buiten leeft? (Net zoals het handig zou zijn dat er bij het examen voor je rijbewijs aandacht wordt besteed aan (vlucht)dieren.)
Hoe dan ook is het gehoor van een paard nou eenmaal weet ik het hoeveel keer beter dan dat van ons, en gaan ze knallen nooit waarderen. Zowel boxpaarden als vrije paarden niet. De paarden die ruimte hebben om te bewegen zullen minder schade toebrengen dan de paarden in een kleine omgeving.
(Tja, ik weet eigenlijk ook niet waar ik met dit verhaal naar toe wil... )

Christel Provaas schreef op woensdag 2 januari 2008, 20:48:


Helemaal mee eens.
En dan de discussie onder het filmpje inderdaad... 'Als het paard het niet fijn zou vinden, had ie dat wel laten merken.' Jahaa, dat gaat ook zo makkelijk als je door; een stang met fikse hefboomwerking, lange sporen, en een zweep, geen kant op kan. Meer dan staartzwiepen kan hij niet. Mond open doen gaat ook al niet, de neusriem zal wel goed strak zitten.