Tot vanmiddag ging alles eigenlijk goed, ok Branco is nog ni helemaal geaccepteerd maar ik had een rustige kudde.

Tot nu, ksnap er helemaal niks meer van
Daarstraks heb ik ze effe op de wei gezet met lang gras, toen nog geen problemen, lekkere njamnjam
Dan heb ik ze op het voorste deel gezet (piste + 2 eerste delen van de 2 weiden), 't was effe battaklang maar ja, ze maken hun eige maar moe. Het punt is dat Branco sinds derjuist ni meer braaf op een afstandje blijft en zelf nagaat wanneer hij dichter mag komen.
Kheb spijt da ik er geen filmke van gemaakt heb. Eerst joeg Nobody Branco weg al lopend en dan...was't stoelendans zonder stoelen. Nobody en Soraya blijven zij aan zij op een plek staan terwijl Jean rond hen aan het lopen was om Branco weg te houden, Branco liep dus in een iets grotere cirkel rond hen. Daarna wisselden Jean en Soraya van plaats.
Toen ik ging eten was er terug rust maar kwas er toch ni gerust in en ik ben juist nog is gaan kijken.

Ik zag Soraya en Nobody staan kijken richting piste (de andere 2 kon ik nog ni zien staan omdat de schuur ervoor staat). Ikke dus naar achter gelopen en daar stonden Jeanneke en Branco. Jean zag mij en wou naar mij komen en dan geloofde ik mijn ogen ni! Jean mocht ni van Branco! Ze stonden tegen de kant achteraan en Branco plakt tegen haar, elke beweging dat ze maakt doet hij ook met zijn hoofd tot op de grond en zijn oren plat in zijne nek, hij staat dus als barrière tussen haar en de rest. Soraya en Nobody waren ook dichter gekomen omdat ik daar stond en toen ze in de piste waren was't weer ambras en Jean is met de andere 2 ontsnapt naar de andere kant, terug in de wei dus. Branco vond dit ni leuk en allé terug die stoelendans met Soraya en Nobody in het midden. Tot Jean stilletjes terug afdroop (in een klein drafke, zo van allé dan...) naar de piste met Branco achter haar.
Ik dacht van , kzal der dan zelf maar effe enne wandelen hè. Amai m'n botte!! Kmocht tot juist op 1m van Jean komen en dan barstte Branco in een colère. Twee rondspringende, bokkende paarden rond mijn oren, hallow, da mag ni hè manne. Twee keer geprobeerd en Branco heel den tijd in het oog gehouden, yep van hetzelfde laken, dorie!

Kweet ni wak moet denken. Dees gedrag is ontolereerbaar maar wa kon ik begot doen? Kheb liever geen shotten vast en 't waren der begot ferme. Als ik dit blijf toelaten zou het wel is kunnen escaleren. Of ben ik nu gewoon in één of ander paarden'spel' gestapt wat eerst uitgevochten moet worden? Maar dan nog, ik vind dat ik altijd bij mijn paarden moet kunnen komen.
Met wat geluk is morgen terug alles in orde maar zeker is da ni hè.

Ik wou een vriendje voor Jean, maar dees is eerder ne stalker Ze wilt ook ni bij hem blijven, ze wilt terug naar de rest (die haar ook nog roepen, ocharmkes).

Dus een oproepje aan diegenen die ervaringen hebben met vreemden in kuddes: wa doet ge hieraan? (Ow ja, Jean staat wel zo hengstig als iets)

marianne laenen schreef op zaterdag 9 mei 2009, 21:04:


Ik moest meteen aan uw Melleke denken
Wel super voor je dat het tussen hen goedgekomen is.

Dat de paarden het uitzoeken is wel het beste denk ik maar ik wil Jean ook nog van de wei kunnen halen hè. Mochten jullie van Mel ook ni bij de andere paarden komen. Branco richt zich ni op mij maar hij jaagt Jean weg.
't Is wel zielig, Jean wou altijd naar mij rennen, dermee da ze rond mij aan't hotsen waren. Kheb Jean dan maar weggestuurd, zij luistert wel, Branco (nog) ni maar hij had alleen oog voor Jean dus hij volgde haar.
Dan haar koppie, kwas helemaal van m'n melk...

Spirithorses schreef op zondag 10 mei 2009, 20:26:


Toen ik vanmorgen op de wei kwam, was er al meer rust, ze stonden terug met z'n vieren samen te grazen.
Amai, wa een pak van m'n hart. Da ik het zo te doen had me Jean zal wel zo'n typisch vrouwelijk hormonaal trekje zijn want de onderlinge rol van de paarden, dat moeten ze zelf maar uitzoeken. Ik ben en voel me geen leider van een kudde, wel eis ik respect van elk paard naar mij toe.

Pien, je hebt zeker een punt. Ik heb waarschijnlijk een troebel beeld omdat Blackske zo'n eenzaat was, hij moest geen merries 'hebben', alles was ok voor hem zolang hij maar te eten had en zijn sociaal contactje tussendoor als hij dat zelf wou.
Maar er is ook gene grote ambras tussen de twee ruinen (Nobody en Branco), Nobody schikt zich eigenlijk (kben er zelf verbaasd over) en legt enkel zijn oren effe plat als het ni naar zijn goesting is. Echt vechten is er ook ni gebeurd, wa lopen (met bokkesprongen) en piepen maar 't valt echt goe mee.
Of bedoelde je iets anders met te vroeg?

Ok, ik dus direct de proef op de som genomen en naar Jean gestapt, 't was geen probleem meer. Na een tijdje kwam Kristel er ook aan en toen ik dan naar Jean stapte, was't vaneir van da. Wel zonder het bokken nu, alle chance want dan kunnen we het beter (en veiliger) aanpakken. Kristel vindt dit ook helemaal ni ok en zij greep direct in. Volgende keer zal ik het eens doen.
Jean gaat uit zichzelf ook wel dicht bij Branco staan maar ze maakt wel duidelijk met ne piep dat hij ni te plakkie moet doen. Wel grappig, ze piept en ziet is boos naar Branco maar 2 sec later schuift ze terug naar hem op. Ze gaat ook naar de rest, dus daar zat geen probleem vandaag.

Toen Kristel Branco mee naar de piste nam, daalde er rust bij mijn paarden. Pfjiew, eindelijk doeke doen Nobody ging liggen maar bleef nog grazen, Soraya ging liggen en Jean stond ernaast te soezen. Toen ik naar hen ging, lag Soraya helemaal plat en haar lijf was onregelmatig aan't schokken, haar oogjes toe, ze was aan't dromen (allé denk ik, bij honden is dat toch, bij een paard had ik dat nog nooit gezien, iemand al wel?) Ze was helemaal weg, hoorde me zelfs ni aankomen hoewel ik tegen hen aan het praten was. Maar kmoest ze terug verzetten, ze stonden op te hoog gras. Toen ik zei van 'poeppemieke toch' schoten haar ogen open, keek ze verdwaasd rond en zuchtte is diep, allé ze ging dan maar is rechtstaan

Ze soesden lekker met z'n vier verder daarna, dicht bijeen, 't zal nog ni warm genoeg zijn geweest zekerst. Terug rust dus, alles koek en ei.

Khou ze goe in't oog, als ze beter apart zouden staan, doe ik dat maar nu leek het daar eerder een rustig ouwmannekeshuis

joop schreef op maandag 11 mei 2009, 13:46:


Ik heb begrepen dat griep en tetanus in hetzelfde vaccin zitten, tetanus zou hier ni apart te krijgen zijn? Dus daarom jaarlijks ook de tetanus.

van lennep schreef op dinsdag 12 mei 2009, 9:15:


Heippie beurtdeej toe joe!!

Hopelijk is't het al een iets vrolijkere dag geworden ondertussen.
Uw 'boeleke' kunt ge veel gaan bezoeken, je hebt verlof en je kan uitkijken naar een feestje vrijdag

Prettige vakantie nog en gefeliciteerd!!

Nils Vellinga schreef op dinsdag 12 mei 2009, 20:40:


Ik zeis ook de brandnetels af en laat die liggen. Als ze wat verdroogd zijn, eten de paarden ze op en 't is nog gezond ook. Distels kan je gemakkelijk met de hand uittrekken, wel even handschoenen aandoen

Ilma Meijer schreef op dinsdag 12 mei 2009, 22:38:


Tja, das waar, mijn DA zei dat je best voor griep kon vaccineren, tetanus vond ze ook onnodig om jaarlijks te doen. Als ik het ni zou doen en ze zouden griep krijgen , zou ik het me ni vergeven. Anderzijds heb ik mezelf nog nooit voor de griep laten vaccineren maar is dit wel hetzelfde?
Laten we effe rondhoren: wie laat zijn paard jaarlijks vaccineren voor de griep en waarom wel/niet?

verasita schreef op dinsdag 12 mei 2009, 23:16:


Ik ben nooit op wedstrijd geweest en toch zijn mijn paarden braafjes jaarlijks ingeënt. Waarom? Gewoonte? Kzal me der is in verdiepen.
Tetanus vind ik wel belangrijk, ikzelf heb 2j geleden nog dat leuke prikje gehad toen ik in het ziekenhuis belandde na een kwetsuur. Ik laat dat nooit meer in mijn billen zetten, ik kon ni gaan en mijn poep voelde aan als één grote blauw plek waar ik hele dagen op mocht blijven zitten, das ni alles zenne

Met Vera gaat het toch beter hè, wie weet scheur je binnenkort door de bossen, hoop doet leven

Spirithorses schreef op dinsdag 12 mei 2009, 23:20:


Alleen tegen tetanus? Is dat een Belgische of Nederlandse DA? Mss dat tetanus in Nederland wel apart kan verkregen worden?

Spirithorses schreef op woensdag 13 mei 2009, 0:32:


Kben ondertussen de oude berichten hierover aan het lezen, er is idd al redelijk wat over geschreven.
Van waar komt dan enkel het tetanusvaccin?

Spirithorses schreef op woensdag 13 mei 2009, 0:48:


Ah zo, dan zal ik is zeggen dat het hier wel te krijgen is

Spirithorses schreef op woensdag 13 mei 2009, 0:53:


Dank u, dank u!!

veb schreef op woensdag 13 mei 2009, 19:28:


Bij distels doen voor ze in bloei staan, het eerste jaar stond één van mijn weiden er vol van, het jaar daarop al bijna ni meer en nu vind ik sporadisch een klein distelke.
Op de andere wei heb ik twee kleine plekken met brandnetels, ik doe ze regelmatig af en de plekken zijn ni groter geworden, maar ook ni kleiner, dan moet je de wortels meehebben denk ik en das lastig bij netels.

amar schreef op donderdag 14 mei 2009, 11:20:


Ik heb jarenlang geen tok gedragen, ik had zelfs enkel zo'n dun zwart dingeske met rekker onder je kin dat al lang niet meer was goedgekeurd.
Enkele jaren terug ging ik een aantal, vnl. jonge, paarden rijden. Toen dacht ik van tja, kzal der is ne veiligere kopen en ik heb mij zone dure Pikeur laten aansmeren. Eerlijk gezegd heb ik hem daar nooit opgehad. Kheb wel een paar totters gedaan en bij eentje had ik iets, slechts een lichte hersenschudding (viel best mee want 't was Waliby met ne serieuze kwak tegen mijne kop).
Vorige zomer ben ik mijn tok gaan dragen toen ik op Soraya reed toen ze wat honkyponky kon doen. Een weet je waarom? Omdat het me een veiliger gevoel GAF waardoor ik mezelf iets minder opboeide. Dus eigenlijk stelde het me wat geruster waardoor Soraya ook rustiger werd. Ondertussen ligt de tok weer maanden mooi opgeborgen in het zakje.
Geeft een tok je een veiliger gevoel, zet hem dan op, zeker als je vertrouwen foetsie is en dat dit je vertrouwen opkrikt.
Bij paardrijden horen risico's maar het wordt gevaarlijker als je zelf een gespannen snaar bent of dat de training niet in orde is.
Sommige letsels kunnen voorkomen worden door het dragen van een tok, andere weer niet en nog andere zijn door het dragen van een tok.
De grootste bescherming is je zelfvertrouwen en training vind ik.

amar schreef op vrijdag 15 mei 2009, 1:04:


Oei, professionals, dat is het overgrote deel ni hè
Een ongeluk ligt altijd in een klein hoekje hè, te paard, te auto, te fiets of te voet. Daarmee wil ik ni zeggen dat je nooit bescherming moet hebben of dat je roekeloos moet zijn maar ik weeg af. Als ik in mijn piste rij, zet ik mijn tok ni op. Als ik op straat ga, hangt het van allerlei factoren af. Denk ik dat er een grotere kans is dat ik beton ga eten, dan zet ik mijn tok op, gewoon uit voorzorg.
Genietend op je paard zitten, je paard kennen, voelen en mss kunnen voorspellen kan al heel wat voorkomen.
Te veel zelfvertrouwen is nooit goed, ooit van je dan wel eens door de mand