Ja, daar lijkt het wel op. Het is wel moeilijk om het 100% zeker te weten want hij stond de eerste paar dagen in een hokje en liep alleen maar naar de douche. Aan de andere kant begon het niet dag 1 dat hij in een weitje mocht maar een paar dagen later en toen viel hij opeens meerdere keren per dag om…


Klopt, ik heb gegrepen dat het beide kan zijn : het gat is te klein en /of de wervels staan raar t.o.v elkaar. Het effect is hetzelfde, te weinig ruimte.


Ik dacht dat hij goed liep maar ik ben echt geen expert en je ziet wat je wilt zien ?! Hij kon niet springen in ieder geval (hilarisch vond ik dat toen) en er waren wat ongecoordineerde bewegingen (hele rare slaande “jambette” en ook achterpootjes geven was altijd een beetje raar). Maar ik dacht dat ik het gewoon niet voor elkaar kreeg om dat netjes te trainen (ik ben te snel blij, ook als het half goed is) en zocht er geen “aandoening” achter. ALS het zo is dat hij het altijd al heeft gehad is dat eigenlijk goed nieuws… met spieren moet hij het dan weer doen.

Ik hoop het niet dat het de verklevingen zijn (de DA heeft aangegeven dat hij ‘m niet nog een keer kan opereren….). Hij eet nu best goed ja en hij poept heel veel.
Hij is ook aardig aangekomen (dat was niet zo moeilijk hoor), ik heb een fotoserie toegevoegd: Voor castratie (“castratie, maakt meer kapot dan je lief is” zou een goede titel zijn…), erna en na zijn koliek-operatie.
Fotoalbum - - gezondheidsproblemen – tytseman.

OH Ja, weer een vertalings-foutje gemaakt. Wat de kriebel betreft : Hij heeft geen mijt maar schurft.

Thanks voor jullie commentaar / meedenken !
Len

Yep, dat is vast beter dan gewoon open snijden zonder dichtnaaien.

Maar paarden lopen meer risico met algehele anesthesie dan de meeste dieren (met uitzondering van konijnen)... Friezen zitten wat dit betreft in een risicogroep (door hun meestel niet al te perfecte hart)... bovendien heeft Tytse ook IAD (inflammatory Airway Syndrome), meestal niks ernstigs hoor, als ik zijn hooi nat maak heeft hij nergens last van... maar dat kan wel de risicos tijdens een algehele anesthésie vergroten.

En je hebt risico op myopathie door de anesthesie (naar wat ik heb gehoord een risico wat ook groter is bij Friezen)

En je hangt je knol aan zijn pootjes op om naar de tafel toe te gaan (ook niet zo goed)

Al die risicos neem je voor lief als je dier ziek is, met de meeste operaties heb je simpelweg geen keuze. Met deze wel (ik heb er een paar jaar over gedaan om te twijfelen - ik was doodsbang voor deze operatie- en vervolgens om te kiezen) en ik wilde deze risicos niet nemen voor een dier dat niet ziek is.

maar ok... ik had ' m natuurlijk gewoon niet moeten laten opereren... (dan maar niet op vakantie)

Hallo allemaal,

Bedankt voor alle reacties.
Ik heb net nieuwe fotos van Tysteman nu erbij gezet.

Ja dat denk ik ook. Hoewel Super-Vet niet echt geloofde dat het veel uit zal. Zij vertelde mij dat het hier om meerdere millimeters gaat en dat een ostéopaat op enkele tienden millimeters kan inspelen. Volgens haar is het een goed idee om een ostéopaat naar ‘m te laten kijken, alles wat een beetje helpt moet je aangrijpen, MAAR ik moet niet verwachten dat hij dit kan repareren. Maar om heel eerlijk te zijn : ik durf na al die ellende bijna niks meer. Ben doodsbang dat een osteopaat het erger maakt door aan zijn nekwervels te wrikken. Bijgelovig zeker, maar alles lijkt fout te gaan als het op Tytse aankomt. Ik moet zeker weten dat ik een verdomd goede osteopaat te pakken krijg (en aangezien ik eigenlijk niemand ken in het paardenwereldje… ).

Nee, hij viel nooit om… In 4 jaar heb ik ‘m misschien 2 of 3 keer zien vallen. Nooit op deze manier, meestal gleed zijn achterhand onder ‘m vandaan in een bocht tijdens een “gevecht” of tijdens het “pakkertje spelen” met Plinseman en op een modderige ondergrond; niks onnatuurlijks dus.

Oh ok, ik dacht dat elk paard dat kon maar dat Friezen gewoon niet zo hoog sprongen (niet zo geschikt waren voor het topniveau)…en dat de mijne dus een uitzondering was.


Jambette : hij gooit ‘m hoog op (altijd met gebogen knie maar ik begrijp ook niet hoe je ze kan leren die te strekken; Plinseman strekt wel maar dat heeft hij zelf bedacht) en dan KNALT hij ‘m op de grond neer.
Achterpootjes geven: als je ernaar wees (verleden tijd want nu doet hij het anders) moest je uitkijken dat je niet een hand onder zijn buik had hangen. Hij krulde ‘m helemaal en heel snel naar boven op (alsof hij dacht dat je ‘m vroeg een vlieg onder zijn buik vandaan te slaan) en dan knalde hij ‘m weer op de grond (vrienden dachten dat hij heel boos op mij was en dat hij naar mij sloeg als ik een achterpootje vroeg…. Voor het uitkrabben / bekappen pakte ik dus zelf zijn pootje op, niet op afstand).

En over Jack :

Het zou kunnen (maar ik ben geen expert), Tytse draaft (als hij dat aandurft) soms best goed. Hij is ook in de draf wel eens flink op zijn bek gegaan (niet leuk, net op zijn verharde pad) maar meestal tilt hij dan zijn poten beter op…

Je hebt het er ook over dat het vooral Jack’s achterpootjes zijn die niet altijd doen wat ze moeten doen…. Bij Wobbler zijn het ook meestal de achterpoten die problemen geven. De bewegings-testen zijn oa kleine cirkels lopen (dan gaat de achterhand naar buiten bij wobbler-paarden) en ook achteruit lopen (dat alles NATUURLIJK op een zachte ondergrond)… dat doet Tytse HEEL RAAR nu.

Oh ja, je kan ook (met de hand, niet overstappen vragen) de linkerpoot voor de rechterpoot neerzetten (ook achter en ook andersom natuurlijk, alle pootjes testen). Een “gewoon paard” corrigeert meteen. Een wobbler paard blijft rustig “een tijdje” zo staan; geen minuten lang hoor, vergelijk met je andere paarden om te kijken wat “normaal” ongeveer is enneh als je een hete kikker hebt : draag een helm, haha.

Bovendien weet ik niet of wobbler door stress wordt beïnvloed (oh ja wel : Tytse loopt een stuk beter met stress / in een andere omgeving !)...

Maar hoe dan ook, als een diagnostiek zo simpel zou zijn zou iedereen DA zijn…
Om Wobbler te kunnen diagnosticeren moet je naar een kliniek. Ik had echt een diagnostiek nodig want ik wist echt niet wat hij had, en het ging slecht…. Maar als je paard steeds beter gaat is het misschien niet nodig om een diagnostiek te hebben (plus ze nemen wel “ruggemerg / nekmerg-vloeistof” af voor de definitieve diagnostiek… ook niet zonder risico).

Groetjes,
Lenneke

Lenneke keijzer schreef op zaterdag 5 juli 2014, 18:01:

Als de wervels "raar" staan t.o.v. elkaar, kan een osteopaat daar wellicht wat aan doen.
Je schrijft dat hij meerdere keren per dag omvalt, deed hij dat voor de operatie ook, of niet?
Friezen kunnen zelden springen. De galop is vaak al moeilijk genoeg, laat staan een galopsprong in de hoogte (wat een sprong in feite is).
In welk opzicht raar? Bij Friezen komen losse kniebanden regelmatig voor; dat resulteert ook in een typische wijze van achterbeen geven.

Klopt het dat er nog geen recente foto's bij staan van een "aardig aangekomen" Tytse? Ik zie op de eerste foto na een ingevallen paard met nul spierspanning, wat logisch is 2 dagen na zo'n zware operatie.

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

hmm, het zijn er ook wel heel veel;
Bij mijn paarden was de introductie ook heel heftig ('t kleintje stond ook al 10 jaar moederziel alleen, dat zal vast niet geholpen hebben). Ik heb ze uiteindelijk ergens anders geintroduceerd (toch territorium-gedrag) ? met "therapie-paarden" die de boel verzacht hebben en 1 voor 1 uit de wei gehaald zijn totdat die van mij met zijn tweeën over waren. Toen dat goed ging zijn ze daar een paar dagen gebleven en voor de zekerheid hebben we ze zelfs 1 dag in een paddock gezet samen)... daarna naar huis en daar is het eigenlijk meteen goed gegaan.

Succes !

Ja misschien heeft hij dan wel heel iets anders…

Dat zou natuurlijk zomaar kunnen. Ze hebben een “rubberen” kamer daarvoor en ze hebben mij verteld dat alles goed is gegaan, maar zullen ze het vertellen als hij hard is gevallen en het daarna leek toe doen ???

Dat doet Tytse ook nu… hij kan het geloof ik niet meer op de “normale” manier.

Jij zegt dat Jack het voornamelijk met stress doet en dat hij dan verkrampt. Dat doet Tytse helemaal niet. Hij doet het ook in totale rust. Als hij lekker aan het grazen is loopt hij soms “totaal dronken” en vaak in een bocht weer een endje verder. Hij valt de laatste dagen niet zo vaak meer (ik zie soms nog wel vieze moddersporen in het weiland hoor en uit voorzorg mag hij zijn verharde pad nu niet op), da’s fijn. Wat ik wel merkte in het begin is dat hij er triest van werd. Als hij dan gevallen was ging hij naar zijn hok om in een hoekje met zijn kop naar beneden te gaan staan…

Ja ik ben wel doorgegaan tot de diangostiek. Ik heb getwijfeld wbt die afname van ruggemerg-vloeistof maar het ging best slecht met ‘m en we wisten echt niet wat hij had dus we hebben alles laten doen. In het geval van Wobbler is er niet zoveel aan te doen (je kan een beetje “pootjes-begrip” trainen maar dat mogen wij nog niet zo “snel” na de 2e operatie). Maar ik was naar de kliniek gegaan omdat ik dacht dat hij misschien iets had waar ik wel wat aan kon doen ?? Alleen daarom durfde ik dat aan. Als ik, zoals jij, een paard had dat het best goed doet, steeds beter gaat, vrolijk en gelukkig is zou ik dat waarschijnlijk niet gedaan hebben.

Sommige dieren hebben gewoon (altijd al ?!) een lichaamlijk probleempje, als ze daar verder geen problemen mee hebben en het verder goed doen, dan zou ik daar niet zo mee zitten.

Succes.
Lenneke

Thanks. Ja het lijkt wat beter te gaan. (hoewel hij vandaag tijdens het schuren tegen een paal nog omflikkerde...)

Aangezien hij zelf al wat beter loopt, vraag ik 'm ook om een beetje te lopen tijdens het spelen (zelf beslissen hoe snel en waar je loopt is denk ik gemakkelijker dan "daar gaan waar mens wil dat je gaat" dus dat deed ik tot nu toe nog niet).
Vandaag bracht hij zijn hoed al een paar passen naar me toe (MET BOCHT) !
en hij deed ook alweer "samen vooruit en samen achteruit"
(zonder touwtje natuurlijk... )

Zijn schurftbehandeling werkt goed, hij heeft minder kriebel en loopt daardoor zichtbaar beter (en voelt zich beter natuurlijk).

Ik wacht nog eventjes en als ik wat meer vertrouwen in zijn pootjes heb mogen de 2 knollies EINDELIJK weer samen (nog een paar weekjes ??). Prinseman kan er ook niet meer tegen, die hinnikt echt elke keer als hij je ergens ziet. "Joehoeh, kom je met me spelen ?!"
Hij rent nu altijd heel hard naar je toe en dan, als je in de buurt bent, heel snel weer weg... De bedoeling is dat je achter 'm aangaat (zijn favoriete spelletje).

Er zijn inmiddels 3 maanden voorbij sinds de koliek-operatie. Wat dat betreft is hij definitief gezond verklaard. Nu de pootjes nog !

Ik heb inderdaad nog geen osteopaat durven bellen....
Lenneke

Yes mooi verhaal !
Fijn dat mensen soms toch durven, tegen alles adviezen van "specialisten" in !

Hij rent weer !!!
In plaats van slomperig naar me toe te komen (het heet niet voor niks "wobbler syndrome") komt hij in draf naar me toe (en ja, zonder om te vallen!).

Ook loopt hij beter. We wandelen nu zelfs 2x per dag 10 minutjes !!!! (op asfalt !) plus we spelen spelletjes waarbij hij moet lopen.

Deze week (morgen waarschijnlijk) gaan de knollies weer samen !!!
Ik ben ZO BLIJ voor ze (ze staan nu al sinds eind maart apart, horor)
YES na een paar verschrikkelijke maanden lijkt het echt de goede kant op te gaan.

Maybe, maar er was ook gewoon niet genoeg ruimte tussen de botten voor de ruggemerg... misschien zijn het ook de weer opkomende spieren die zorgen dat de slecht-zittende wervelkolom minder drukt ??

Paar vragen:
Nee zijn zicht was altijd wel goed hoor... maar wel oedeempjes boven zijn tranende oogjes... dat is nog niet helemaal over en dat komt door de dichtzittende jugulaire aders (met de tijd zal ook dat wel beter worden).

hij was in februari ontwormd, en tijdens zijn laatste mestonderzoek zat er niks noemenswaardigs in.

Ze staan weer samen !!!
De kleine man maakte zich weer heel druk, die staat dan te gillen als een speenvarken en met zijn pootjes naar tytse te slaan, ook probeert hij (grofweg 150 kg) Tytse om te duwen (haha), maar gelukkig reageert Tytse daar niet zo op. Ze hebben allebei heel hard gerend, tytse heeft een paar sliding stops gedaan, dat alles zonder om te vallen (ik hield mijn hart vast natuurlijk maar gelukkig was het weiland wel lekker drassig en zacht). Binnen een paar minuten was het alweer goed en na een half uur heb ik ze mee naar huis genomen (ze zaten onder het zweet en steekvliegen, thuis zitten minder vliegen dan daar); Tytse was DOODMOE en heeft de hele verdere dag geslapen met zijn vriendje naast 'm...
Oh wat fijn !!! ze zijn zo mooi samen...

Ik zou controleren of ze geen schurftmijt heeft..
Mijn knollie had dat dit jaar (1 van de 2), hij had een slecht vorm (lang verhaal) en dan komen dat soort beestjes gemakkelijk op. Hij deed niks anders dan krabben, liet mij alleen nog maar zijn kont zien (hij heeft mij goed getraind, ik krap voor 'm) en sliep slecht of niet.
Het kan zijn dat jouw paardjes' mijtjes op zijn gekomen doordat je paard hoefbevangen was of doordat ze nu drachtig is...

controleer dit wel snel ! het geeft je knollie zoveel rust en dat heeft ze nu nodig.
succes !

Bovenstaande lijkt me inderdaad de beste oplossing, zeker als beide paarden ongeveer hetzelfde nodig hebben.
Indien dat niet zo is kan je inderdaad ook een graasmasker op doen.
Mijn grote knollie mag "alles" eten en mijn kleintje heeft Cushing (en IR) (leukleuk). Hij heeft dus, in de wei, een graasmasker op. Zo kunnen ze lekker samen op stap en is niemand zielig alleen.

Hallo,
Mijn paardje is allergisch voor GRAS !
ik dacht niet dat dat kon maar blijkbaar wel. Natuurlijk is hij niet allergisch voor alle grassoorten (1tje maar, en 4 andere plantjes) maar dit is een veelvoorkomend soort dat niet te bestrijden is (Bermuda grass).

"Leuk" he ?
Ik wilde het even kwijt.

Hij is allergisch (buiten die plantjes om) voor mijten (2 soorten huisstofmijt en opslagmijt) en voor vliegen (paardenvliegen en Culicoïden, waar paarden op de duur staart en maan exceem van kunnen krijgen)...

We hebben dus een kuur "specifieke immunotherapie" besteld (op aanraden van vriendin die DA is)... omdat je deze allergenen niet kan voorkomen. ik hoop dat dat gaat helpen.

Verder gaat hij natuurlijk gewoon door met leven zoals hij deed (24 uur per dag buiten, open stal met stro, gras, nat hooi, liksteen, weiland, winterweitje, vriendje)...

Zijn (voor mij zichtbare) symptomen zijn ook (nog) niet heel erg op het moment... In de winter hoest hij (deze winter trouwens niet of nauwelijks) en vorige zomer heeft hij zich 2 keer opengekapt... vandaar die testen. maar hij heeft wel altijd kriebel en ik neem aan dat hij symptomen heeft die ik niet zie (of aan zijn karakter toeschrijf).

ik hou jullie wel op de hoogte van de uitkomsten. Als iemand reeds zo'n therapie heeft gedaan, wat waren de uitkomsten voor julllie ?
Denken jullie dat het beter is om 'm (als voorzorg) een lente-zomer-herfst-weide-pak aan te doen tegen die vliegjes ??? Zo ja moet dat dan 24 uur ??

Thanks,
Lenneke

Hooi: ja ook voor hooi als dit grasje erin zit en die andere 4 plantjes zitten daar vast ook in, sommigen zijn niet zo lekker maar moeilijker te ontwijken (voor hem) als ze in het hooi zitten dan in het weiland.

Aangezien het een paard is kan ik 'm weinig anders aanbieden... ik ga gewoon door met nat hooi en gras...

Bedankt voor de info over die testen. Ik heb inmiddels een franse these gevonden met 1 pagina waarop ze resultaten van verschillende studies bespreken. Lijkt redelijk veelbelovend. Meer dan de helft van de paarden liet verbetering zien. Ik neem aan dat zij ergere symptomen hadden dan Tytseman.

'K heb echt het "slechtste" paard van de wereld gevonden. Hij heeft zoveel problemen (gehad): in het verleden en chronisch... ben stiekum dus juist heel blij dat ik 'm wel heb uitgekozen. Ik wil niet weten in welke staat hij zou zijn als hij aangeleund (mag hij absuut niet door wobbler) moest dressuren en in een stal had gestaan...
Hij is Bovendien het liefste paard van de wereld (samen met zijn pony dan).

Maar mijn vent mij heeft "verboden" zelf nog ooit nieuwe dieren uit te kiezen (lachend hoor) mijn laatste kip was (is) een misvormde haan... ook heel lief trouwens.

Ik hou jullie op de hoogte (over een paar maanden dus, de behandeling zal niet meteen effect hebben)

Hooi: ja ook voor hooi als dit grasje erin zit en die andere 4 plantjes zitten daar vast ook in, sommigen zijn niet zo lekker maar moeilijker te ontwijken (voor hem) als ze in het hooi zitten dan in het weiland.

Aangezien het een paard is kan ik 'm weinig anders aanbieden... ik ga gewoon door met nat hooi en gras...

Bedankt voor de info over die testen. Ik heb inmiddels een franse these gevonden met 1 pagina waarop ze resultaten van verschillende studies bespreken. Lijkt redelijk veelbelovend. Meer dan de helft van de paarden liet verbetering zien. Ik neem aan dat zij ergere symptomen hadden dan Tytseman.

'K heb echt het "slechtste" paard van de wereld gevonden. Hij heeft zoveel problemen (gehad): in het verleden en chronisch... ben stiekum dus juist heel blij dat ik 'm wel heb uitgekozen. Ik wil niet weten in welke staat hij zou zijn als hij aangeleund (mag hij absuut niet door wobbler) moest dressuren en in een stal had gestaan...
Hij is Bovendien het liefste paard van de wereld (samen met zijn pony dan).

Maar mijn vent mij heeft "verboden" zelf nog ooit nieuwe dieren uit te kiezen (lachend hoor) mijn laatste kip was (is) een misvormde haan... ook heel lief trouwens.

Ik hou jullie op de hoogte (over een paar maanden dus, de behandeling zal niet meteen effect hebben)

Hallo,

Ik heb 2 vragen (goede raad nodig). Ik heb een weiland van ongeveer 1,8 ha en 2 paarden (een fries en een spaanse pony van 1,30m). Ik wil het weiland in 3 stukken delen (elk weitje heeft schaduw plekken).

Mijn eerste "design" was met een kleine paddock voor het schuilhok en een paardenpad naar een 2e paddock met 3 perenbomen (dat is volgens mij het max wat pereneten betreft, de bomen zijn HEEL hoog dus ze eten dan alleen wat er uit de bomen valt). Vanaf het pad meerdere toegangen naar elk weitje om modder op de toegangspaden te voorkomen. De paarden zouden op het pad "opgesloten" kunnen worden als het de weilanden te nat en modderig worden.

Een buurman (die zelf paarden heeft) raadt mij aan het weiland zonder paden in te delen om de paarden in ieder geval 2 hele lange stukken te geven ("dan kunnen ze beter een galopje doen"). Dit design houdt in dat er geen pad komt (of een pad zonder schaduw en zonder bomen tussen 2 weiden in).

Het is hier best vochtig in de winter (maar ik ben nieuw hier dus ik weet niet in hoeverre). Volgens hem kunnen ze altijd in de wei ookal lopen ze dan in de blubber (in de winter zou ik ze dan 2 weitjes van ongeveer 1 ha in totaal geven)... maar ik ben een beetje bang dat er teveel blubber is als ik geen pad heb (als ik een pad maak wordt deze bedekt met houtstrooisel). Mijn fries heeft een HEKEL aan blubber (daar wil hij liever niet doorheen... de pony is relatief nieuw, ik weet niet of ze blubber vervelend vindt.

Wat zouden jullie doen ???
Lange weilanden voor de galop of een paardenpad naar een schaduwplek toe ?
Wat is jullie opinie over 3 hele grote en hoge perenbomen in een paddock waar ze altijd toegang hebben ?
Thanks !
Lenneke