Piet schreef op woensdag 19 september 2007, 7:34:


Yep klopt dus pens is in NL iets anders dan in B . Enfin iedereen vond het toch superlekker en voor de veggies was er stokbrood met appelmoes

Peter Donck schreef op woensdag 19 september 2007, 10:17:

.>

getver, smaken verschillen! Als ze je hier "pens" voorzetten, is het wel degelijk pèns, "tripes", walgelijk spul, een "gewoon" stukje vlees (scharrelkip) kan er bij een vegetarier nog wel in, maar dàt............brrr

Esther schreef op woensdag 19 september 2007, 9:18:


Voor JOU kan een bit

Prima , laat maar eens zien zoals al zo dikwijls gevraagd.
Filmpje met bit en zonder en dan eens zeggen welk probleem je oplost . Op al de rest Esther ga ik zelfs niet antwoorden Het is het sop op de patatten zelfs niet waard , jij leest wat je WIL lezen en NIET wat er effektief staat daar kan niemand tegen op , dus je ziet maar! Ik maak me er niet moe meer aan . Het zou wel fijn zijn dat je je beweringen kon staven zoals ik doe met voorbeelden en fot's en filmpjes bvb enneuh niet van één paard maar meerderen dan wel dan gaat je mening represantief beginnen worden !

Hoi Esther,

Ik denk dat je Eddy moet laten voor wat het is!
Hij is degene die kortzichtig is!
Zoals je zelf al zei, er zijn meerdere wegen die naar Rome leiden.

Het is jammer dat het zo moet, helemaal omdat je zelf open staat voor alles, en dus heel veel informatie opdoet, dan ben je gauw geneigd dat een andere ook zo is, dat is dus niet zo.
Die leven in hun eigen cirkeltje en dat is kortzichtig, niet kunnen zien dat het ook op een andere manier kan, en die manier heeft niks met forseren te maken, maar met liefde voor het dier, en iets willen bereiken op een harmonieuse andere manier.

Ik heb gisteren harstikke goed gereden JA, MET BIT!
En als ze dat niet willen aannemen, Prima ik weet wat ik doe, en zolang IK merk dat dat werkt, wie zijn zij dan om mij te zeggen, dat ik mijn paard mishandel?!

Zolang wij een goed gevoel hebben bij wat we doen, en dat ook merken aan het dier, DAT is het belangrijkste!

Groetjes Anita

Anita Cats schreef op woensdag 19 september 2007, 10:27:


Hij is degene die kortzichtig is!

Omdat ik dus zonder bit rijdt, één van de grote peilers van Natuurlijk paardrijden
Omdat ik dus zeg dat GEEN ENKEL probleem kan opgelost worden door een BIT in een paardemond te steken
Omdat ik dus vraag achterbewijsmateriaal bij paarden die wel hun problemen opgelost krijgen via bit

Ik heb gisteren harstikke goed gereden JA, MET BIT!

Alé proficiat.

En als ze dat niet willen aannemen, Prima ik weet wat ik doe,

Beetje kortzichtig niet ?

wie zijn zij dan om mij te

Jupakee nog eentje die dingen begint te verzinnen !!

Leuk die nieuwe ontwikkeling, dat we foto's aan elkaar durven laten zien en daarop reageren.
Eddy, ik vind jouw inbreng heel leerzaam, heb er alle vertrouwen in dat je iets te bieden hebt aan je leerlingen.

Toch even een opmerking:
In de fotoserie 387 http://www.hoefnatuurlijk.nl/cgi-bin/fotoserieshow.cgi?id=387 vroeg Charlotte aan Eddy kommentaar op haar rijhouding in haar fotoserie.
Hierop schreef Eddy:
Probeer ook je charlie Chaplin voetjes naar binnen te draaien dat geeft veel meer rust.

Antwoord van Charlotte was:
mercie eddy voor je commentaar! Mijn houding van voeten zijn ook al veranderd ondertussen. door 2 week manegeles had te hebben, heb ik het wel goed geleerd.

Wat ik hier aan wil toe voegen is:
Toen ik nog les gaf zei ik nooit dat ze hun tenen naar binnen moesten draaien. Risico is dat ze dan oneigenlijke draaiing in één van de beengewrichten gaan maken.
Ik liet ze een oefening doen: met één been los van het paard (handen aan het zadel) dit been heeel ontspannen van voor naar achteren zwaaien, en dan iets verder naar achteren weer neerleggen dan waar het eerst lag. Beide benen doen uiteraard.
Voeten hebben dan de juiste houding.

Ook vroeg ik wel eens: wat kan je in je heupen of onderrug loslaten (door ontspannen) waardoor je tenen in de juiste richting gaan komen?

Ik denk, Eddy, dat als jij les geeft dat je dan goed in de gaten houdt dat je leerling geen oneigenlijke draaiing in één van de beengewrichten gaat maken. Je werkt volgens mij met je gevoel, en dan heb je dat direct in de gaten.
Maar als je hier op het forum zo'n opmerking plaatst, dan zijn er vele lezers die dit oppakken en misschien in de praktijk verkeerd gaan toepassen.
Daarom reageer ik dus even.
Hoop dat je het goed oppakt, want het is geen aanval of zoiets.
Groet,
Coralie

Caatje schreef op woensdag 19 september 2007, 10:20:


Je eet het niet omdat je het niet lekker vindt?
Ik dacht dat dat een principekwestie was, dat gevegetarier?

Piet

"NatuurlijkBekappen is zo simpel, mijn paard kan het zelf(s)"

Coralie schreef op woensdag 19 september 2007, 10:36:


Ik vind het zelf ook héél leerzaam, schaam me absoluut niet om foto's te plaatsen en kritiek te krijgen, zolang het opbouwende kritiek is en geen afgekraak. Wat ik me wél steeds afvraag als ik jullie lees wanneer jullie vertellen over "lesgeven" is dit: hebben jullie in ned. en of belgie, diploma's nodig om les te mogen geven?? Hier moèt je nl een diploma hebben, "moniteur d'état" anders kom je in de problemen mocht er tijdens één van je lessen, een ongeluk gebeuren. Hoe werkt dat bij jullie?

Hallo mensen,

Ik ben 'nieuw' met het onderwerp Natural horsemanship, maar hier wel enthousiast over. Ik heb een boek gekocht en nu wil ik het ook in de praktijk gaan brengen.
Sinds maandag heb ik echter een nieuwe pony. Ik heb al wat 'moeilijkheden' met hem gehad en ik hoop dat jullie mij kunnen helpen om hem op een goede manier aan te pakken.

Om een goed beeld te krijgen over de pony, hier zijn achtergrond.

Don (de pony in kwestie) zijn moeder is toen hij 3 weken oud was dood gegaan. De vrouw van wie ik hem gekocht heb, heeft hem toen opgehaald en met de fles grootgebracht. Hij stond in die tijd met 2 shetlanders in de wei, die volgens de vrouw boven in rang stonden tegenover Don. Don is een beetje een angsthaas, maar wel heel erg nieuwsgierig. Hij rent eerst weg als hij iets engs ziet en daarna weet hij niet hoe vlug hij moet kijken wat het is.
Sinds januari zijn de twee shetlanders waar hij bij stond verkocht. Sinds die tijd stond hij dus alleen. Hij was bijna 2 jaar, dus begon al aardig hengst te worden. Zijn bijtspelletjes namen grotere vormen aan, en de vrouw werd bang van hem. Het is zo geweest dat ze alleen maar met een stok bij hem in het weiland durfde.
Toen ik kwam kijken was hij echter ontzettend aanhalig en een beetje bijterig zoals een hengst wel vaker is. Ik wist niet van het dominante gedrag af, en besloot de pony te kopen. Toen ik een paar keer later er weer was en een stukje met de pony aan de hand ging lopen, ging het heel aarzelend. Ik dacht dat hij het niet zo goed kende, maar ik begin mij af te vragen of dat wel zo was. De mensen hadden wel met hem aan de hand gelopen, dus eigenlijk zou hij het best moeten weten. Maar goed, ik vroeg steeds of hij met me mee kwam, een paar stappen kwam hij verder en dan stond hij weer stil. Op een gegeven moment begon hij zich naar me om te draaien en te stijgeren. Hij maaide met zijn voorbenen naar me toe. Ik kreeg hem tot 3 keer toe weer naar beneden en probeerde het opnieuw, tot dat hij me het touw uit de handen trok. Aangezien die vol blaren zaten, kon ik niet meer dan nog een paar stappen proberen en hem toen loslaten.
De pony is gecastreerd en daarna ben ik op vakantie geweest. De vrouw vertelde dat hij veel liever was geworden. Toen ik daar kwam was hij inderdaad iets minder bijterig, maar het is er nog niet af. Toen we het weiland uit liepen, kwam hij achter ons aan, wat mij een vervelend gevoel gaf. Ik had het idee dat ik hem niet vertrouwen kon. Het kan best zijn dat juist daardoor bij hem dat gevoel werd aangewakkerd.
Maar goed, gisteren heb ik samen met mijn vader hem opgehaald. We hebben hem in 3 kwartier de trailer in gekregen door het hem te vragen. In de trailer ging het best goed, het viel me niets tegen. Ik moet er wel bij zeggen dat hij iets van een spuit calmitan heeft gehad, zodat hij wat minder stress zou hebben de eerste keer in de trailer.
In het weiland keek hij een beetje onwennig om zich heen, maar hij liep braaf met mijn vader mee, die hem een rondje door het weiland meenam. Hij stond wel raar te kijken, hij snuffelde wat aan Tommy (mijn minishetlander), die in het weiland er naast stond, maar hij was heel lief. Vanavond hebben we ze op stal even wat bijgevoerd, om zo de pony's wat meer in de hand te hebben enzo. Het ging heel goed, we namen hem samen mee, omdat we een weg over moeten, niet zo druk, maar toch. Het ging allemaal prima. Toen hebben we de pony's bij elkaar gezet, een vluchtdraadje had ik gemaakt voor Tommy. Tommy had niet zoveel aandacht voor Don, het gras was interessanter. Don liep steeds achter hem aan en snuffelde wat, maar hij beet niet. Tommy liet hem een paar keer weten dat hij er niet echt van gediend was, maar verder bleef het rustig. Don ging naast hem gras staan eten. Toen wij echter wegliepen, kwam hij achter ons aan. Ik aaide hem nog even, en wou toen het weiland uitlopen. Alleen ging hij onder het vluchtdraadje van Tommy door. Ik besloot ze dan maar samen in het weiland te zetten. Ik deed het touw aan zijn halster en wou terug lopen. Don zag dat niet zitten en bleef mooi staan. Mijn man kwam even helpen, maar hij wou echt niet. Ik deed het touw los, en dacht dat ik dan misschien beter achter hem aan kon lopen, ook zonder succes. Eigenlijk was dat een grote fout, aangezien hij op me af kwam en me tegen het hek aan dreef. Ik had niks in mijn handen dus ik kon nog net vlug over hek heen klimmen. Ik voelde me bang en geïrriteerd omdat hij me voor de 2e keer te pakken had. Ik heb toen een zweepje gepakt en hem langs het hek het weiland weer in gedreven. Toen hij erin stond, galoppeerde hij een eindje en ging dan weer vlug door het hek. hij was ook zo weer in de wei en zo er weer uit. Ik had het idee dat hij er een spelletje van maakte.Toen hij er in stond, heb ik het hek dichtgedaan, en hem nog een keer met de zweep weggejaagd. Toen hij erin stond heb ik hem nog even aangehaald, wat niet zo'n probleem was.

Ik weet dat het stom is dat ik hem niet helemaal vertrouw, daardoor kan hij mij ook niet gaan vertrouwen. Hij heeft het donders goed in de gaten. Ook ben ik niet erg trots op mijn aanpak met de zweep, maar op dat moment kon ik even niets anders verzinnen. Ik wil het heel graag goed doen, en daarom hoop ik dat hier mensen zijn die me op weg kunnen helpen.
Ik hoor graag van jullie!

Groetjes Joanne

Ik Piet schreef op woensdag 19 september 2007, 10:40:


ik vind het inderdaad absoluut niet lekker, ook al zou het van een scharrelvarken af komen. Ik ben in zoverre vegetarier dat ik nooit vlees koop van dieren die in hokken zijn grootgebracht en na ellendig vervoer in slachthuizen zijn omgebracht. Ik ben niet principieel tegen het doden van dieren, als het snel en zonder voorstress kan gebeuren, zoals onze varkentjes vroeger...........appeltje eten en pang, schot in de kop, dood. Maar zelfs dat kan ik niet meer, véél te hypocriet voor, hecht me teveel aan die beesten, moeten ze bijna een jaar in de vriezer liggen wil ik ze kunnen eten. Scarrelbeesten van vrienden (boeren) neem ik wel af en toe (lees 2 à 3x per jaar) Maar ik draag tenslotte ook leren schoenen en m'n zadel is ook van leer, dus helemaal gaat m'n verhaal niet op he!! Doe toch m'n best zelf die vleeshandel zo min mogelijk te spekken (bah,rot gezegde!!)
Caatje

Coralie schreef op woensdag 19 september 2007, 10:36:


Ik voel me nooit aangevallen bij redelijke vragen .Kijk , ja en nee , als de ruiter een onbehagelijk gevoel heeft bij dit tenen naar binnen draaien of hij/zij zo is gebouwd dat het moeilijk of onmogelijk is tja dan heb je natuurlijk geen keuze maar dat zie je eigenlijk direkt als iemand op je toe komt gestapt ! Het nadeel van dat teentjes naar buiten rijden dat er eigenlijk altijd eerst met de hielen aangelegd word en dan pas met de kuiten .De knieen worden van het zadel gedwongen en dit veroorzaakt eenlosse zit die opgevangen word door te knijpen met onderbenen
Dat de ruiters die zo rijden telkens bij het neerzitten in het zadel hun benen iets dichknijpen , zo de flanken van hun paard aanraken met de hielen en dus onrust veroorzaken EN onbegrip bij het paard. Zeker bij een temperamentvol paardje kan dit lijden tot een steeds sneller tempo of staken (ik begrijp het ni meer ) .

Nu voor je laatste opmerking Coralie : Geef ik je ook volledig gelijk en ik zou hierbij dan ook willen zeggen dat het een flater van jewelste zou zijn om gelijk wat , voorgesteld door gelijk wie in praktijk toe te passen vooraleer je de persoon in kwestie is hebt gesproken ,hij/zij jou en je paard heeft gezien (in actie) EN je de persoon zelf is hebt zien rijden . Je kan maar ZOVEEL meegeven op papier (virtueel papier maar toch ) en een foto is altijd een momentopname die serieus kan bedriegen . Echter , als je de persoon een half uurtje ofzo ziet rijden kunnen er al conclusies en oplossingen geformuleerd worden! Zo , was ik nu arrogant ?

Coralie schreef op woensdag 19 september 2007, 7:56:

wat ik, en gerrit ook, interessant vind is waarom en waardoor er zoiets gebeurt.
zodat de schoen in het algemeen door ontwikkeld kan worden en evt 'knelpunten' eruit gehaald kunnen worden

gr mike

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 19 september 2007, 10:33:


Ophouden nu Eddy!
Jouw teksten komen altijd al wat schreeuwerig over.
Jij accepteert niet dat iedereen in ze eigen tempo de dingen ontdekt.
Help liever iemand op weg in plaats van inpeperen
Zo kom je niet over.

Caatje schreef op woensdag 19 september 2007, 10:42:


Heb als diploma Regent Lich Opv. Heb er nooit iets meer gedaan hoor ! Maar om je vraag te beantwoorden . BLOSO Levert trainers/lesgeversdiploma's af die worden gehomologeerd door Belgische Staat. Voor de rest wordt er door duizenden mensen les gegeven die gewoon goed hebben leren paardrijden (of zij zijn daar van overtuigd !!!) en geen enkel diploma in die richting hebben .Denk zelfs dat bij de GROTE mannen enkel KFH een doctoraatstitel heeft en effektief heeft lesgegeven (maar hier ben ik niet zeker van ) Voor de rest Coralie moet je dat in de problemen komen wel met een zak zout pakken hoor . Bij een ongeluk zal er inderdaad achter een schuldige partij gezocht worden maar dit moet dan wel aangetoont kunnen worden en DAT is dikwijls héél moeilijk . Een extra verzekering kan al veel leed besparen maar ik weet niet hoe dit juist in NL is geregeld!

Joanne Elijzen schreef op woensdag 19 september 2007, 10:48:


Pien ???? Mazir in het klein !!!!! Joanne je antwoord komt eraan hoor daar ben ik zeker van