trea hoex schreef op vrijdag 19 oktober 2007, 10:28:


Dames, dames, dames...... wat laten jullie je toch heerlijk kennen...
probeer de eer, nou eens aan jezelf te houden en maak datgene wat wordt geschreven door meneer Druppel, niet zo belangrijk, daardoor wordt het echt niet minder (ik denk in tegendeel)
het is zoals vroeger op het schoolplijn, de bully's, negeer het en het houdt vanzelf op.
mijn eigen mening / ervaring.... ik ging voorheen ook overal tegenin op dit forum, en nam alles persoonlijk op, daar hield ik alleen een rot gevoel aan over, zonder antwoord op mijn vragen.
ik probeer nu een beetje tussen de regels door te lezen.
en merk dat alles (ook eddy's commentaar) leerzaam is.
En nu ik er wat ontspannener mee om ga, moet ik vaak hartelijk om zijn "scherpzinnigheid " lachen.
en zeg nou eerlijk, hoe saai zou dit forum worden ,zonder hem....
waarover kunnen jullie je dan nog druk maken ?!
deze strijdlust van alle partijen is juist gezond, als we allemaal ( en ik denk dat dit zo is) maar het zelfde doel voor ogen houden, de liefde en harmonie met en voor paarden!
iedereen heeft het recht , mee te discussieren op dit forum.
zelfs onze eigen "forumbully "
gr. R...

Nick Altena schreef op maandag 22 oktober 2007, 0:23:



Bij rijpe eikels stelt men de giftigheid niet.


Er staat ook;
Alleen grote hoeveelheden eikels, blad of schors zijn schadelijk voor paarden.
Ik heb het gewicht van de gevallen eikels onder 1 boom nooit gewogen, maar ik kan je vertellen het zijn er véél en op de een of andere manier vinden sommige paarden het heerlijk (toch de bitterstof?) Maar nu praat ik dan van rijpe eikels die in het najaar van de boom vallen. Olly krijgt er wel dunne mest van en meer vet op zijn lijf maar suf of ziek of sloom of..., heb ik nog niet waar genomen.


Nee, de giftige stoffen nemen niet toe of af, omdat het niet verbruikt word door de plant. Fruktaan wel.


Kom, kom, daar kan zelf jij toch wel iets bij bedenken? Anders vragen we het Esther.


Tja dan zal je toch bij de onderzoekers zelf moeten zijn vrees ik


Ik citeer een klein stukje;
9.2.1.3 Lupine (Lupinus)
Na opname van grote hoeveelheden lupinen gaan de paarden na enkele dagen dood.

Ik denk dus dat ze de paarden expres overvoerd hebben om het resultaat te zien?


Ja, ik heb ook graag dat me alles word "voor gekauwd", als jij alles uitrekend hoef ik het niet te doen hè.


Nee niet door weersomstandig heden, wel door bodem soort misschien.


Zullen meestal onderzoeken geweest zijn door verschillende laboratoria over de hele wereld en die gegevens zullen daar ook wel opgeslagen zijn?


Nils en Olly

Nils Vellinga schreef op maandag 22 oktober 2007, 22:33:


Oei dit wordt een lastige om ook nog tussen de regels te reageren, ik probeer even met wat plakken

@Nick>> Kijkend naar het fructaan verhaal in gras komt bij mij meteen
@Nils> Nee, de giftige stoffen nemen niet toe of af, omdat het niet

Das een gevaarlijke Nils, Kruiskruid bijvoorbeeld heeft verschillende gehaltes PA s. per populatie kan dat verschillen, zelfs in de zelfde populatie, volgens de literatuur kan dat afhangen van bodemgesteldheid, vraat door insecten, temperatuur, jaargetijde etc. Als er bijv veel zebrarupsen zijn op een plant is de concentratie hoger, als er veel luis op zit is die weer beschermd worden door mieren en is de concentratie lager volgens de oecologische flora. Ik zal eens zoeken hoe dat met eikels zit, heb er nog niet aan gedacht om in de oecologische flora te kijken. Als ik het vergeet help even onthouden.

Anita Cats schreef op maandag 22 oktober 2007, 21:57:


Als mijn paard zou lopen en ik zou rijden volgens de regels van de kunst zoals het in de boekjes staat, dan zou dat inderdaad geen probleem mogen zijn.
Maar dat is dus niet zo. Dat mijn eigen incompetentie ermee te maken heeft, had ik al lang en breed toegegeven.
Je moet nou ook niet denken dat ik mij paardje in de krul zit te trekken ofzo (asjeblieft niet, zeg Neee) Pête is normaal redelijk licht in de hand. (ik denk niet dat dat het geval zou zijn, als ik zulke harde handen zou hebben?) En ze zal uit zichzelf niet zo snel veel contact gaan zoeken. (En al zeker niet voor langere tijd.)
Maar dat bit heeft bij ons echt wel functie. Ik probeer m'n handen constant te houden. (of dat me lukt of niet laat ik aan anderen over om te beoordelen.) Bij een moeilijke overgang ofzo (En nog niet zo lang geleden behoorde een overgang stap-draf nog tot die categorie) duikt ze dan in m'n handen en wringt zichzelf scheef. Het bit geeft dan de grens aan. En omdat ze niet snel veel contact neemt, komt ze daar ook sneller weer vanaf en gaat ze sneller zoeken naar de juiste manier om de oefening uit te voeren. Bitloos gaat ze er wel doorheen, heeft ze minder respect voor.
Ook heeft ze wel eens de neiging om gezellig aan de LDR te gaan. (Doet ze trouwens nog erger zonder bit, dan met bit) En vind ik het absoluut niet simpel om haar daar weg te krijgen. Bitloos al helemaal niet. (Moet wel zeggen, dat die momenten zeldzamer worden)
Ja, paard van achter naar voor rijden. Maar die kan dus ook gerust met een rotvaart op haar voorhand duiken.
Komt nog eens bij dat paard nogal flegmatiek is en liever lui dan moe. Impuls is altijd een groot werkpunt.

Nou, ik kan dat allemaal niet zo goed uitleggen. Ik doe ook maar wat, naargelang wat ik voel. (en wat verteld wordt in de les)
Als ik het helemaal verkeerd doe, dan hoor ik het wel???

Ans

Ans Jondral schreef op maandag 22 oktober 2007, 23:01:


Ans misschien heb ik een tip voor je hoe je het zou kunnen doen, dit is er een die ik nog weet van Falk toen ze haar blessure opliep en haar achterbenen niet meer onder kon zetten. Een touwtje achterlangs, heel los en een snelbinder ertussen voor de rek. Het kan een herinnering zijn van heeee, die achterkant moet ook mee. Falk kan weer lopen en haar achterbenen ook onderbrengen, ze kan goed met haar achterbeen over haar voorbeen heen stappen, het was natuurlijk wel door haar bekkenblessure waarom ze het niet kon en ook waarom ze met pensioen is, maar ze is fysiek wel in staat nu haar achterhand onder te brengen. Rechtuit kan ze nu goed lopen.

Ans Jondral schreef op maandag 22 oktober 2007, 20:09:


Ja ik begrijp het nu wel beter. Met artrose kun je beter verantwoord in beweging blijven dan stil gaan zitten, of in het geval van een paard staan. Op de wei bewegen ze vaak niet voldoende daar ben ik wel achter nu ik Mike bijna een jaar niet heb gereden en niet veel met hem heb kunnen wandelen. Hij is wat te dik bij De Poedertoren gearriveerd. Onze postzegels weiland en de veilige omstandigheden daar kun je nu éénmaal niet vergelijken met de echte natuur...

Longeren met enkele lijn is voor een gezond paard al niet je-van-het! Laat staan bij een paard als het jouwe, dat is klontje klaar.

Die clinic dubbele lijnen is denk ik wel erg goed om te volgen. Met dubbele lijnenwerk kun je vanaf de grond al een hoop bereiken.

En met artrose een ruiter dragen vergt denk ik ook een goed gebruik van de buikspieren toch? Die doen meer aan het dragen van de ruiter dan de rugspieren.

Esther schreef op maandag 22 oktober 2007, 20:22:

Aha, nu snap ik er wat meer van. Tsja volg niet altijd alle draadjes op het forum... Mijn nicht had vroeger een Anglo-arabische merrie (van veulen af) die enorm met haar hormonen zat. Die was tijdens de hengstigheid absoluut niet te rijden en ook best chagerijnig ook. Maar dat is het meest voorkomende verhaal...

Is het dan niet eigenlijk zo dat ze niet alleen aan het haar maar vooral aan haar lichaam erg gevoelig is? Vooral de buik en flanken? Zijn hier geen hormoon behandelingen voor?

Trouwens, heb je nooit na gedacht of je haar door de lichamelijke problemen misschien beter niet kunt rijden en haar als hand- en gezelschapspaard gebruiken? Als ik met Mike gewoon aan de hand een aantal kilometers ging slijten kreeg ik wel eens van die flauwe opmerkingen, zo van: "Hé, je hoort OP je paard te zitten hoor, niet ERNAAST te lopen! ." Ja hahah ehhh, gaaaaap! Snap je wat ik bedoel? Je kunt net zoveel plezier aan het samenzijn met een paard beleven als je er vanaf de grond iets mee doet als dat je op de rug zit...

Zou rijden op een paard als dit misschien 'not ment to be' zijn?

marjolijn schreef op maandag 22 oktober 2007, 15:43:


HAHAHA

ultieme wraak
die keek op zijn neus!

Elzaliene Proost schreef op dinsdag 23 oktober 2007, 0:00:


Jazeker hebben wij gedacht om haar als hand of gezelschapspaard te gebruiken, het gevolg was 200 kilo overgewicht. Er zijn misschien wel hormoonbehandelingen maar ze is heel goed hanteerbaar. Voor haar is het belangrijk om echt te werken, in mijn mogelijkheden betekent dat bakwerken lopen in die bak, grondwerk alleen zal haar gewicht niet doen afnemen, hebben we lang genoeg gedaan. Fietsen is ook niet voldoende.
Enne ze tolt een kar is geen optie. Ik ben door mijn visuele handicap ook niet in staat om zelf met haar langs de weg te lopen of te fietsen, verkopen of weggeven is geen optie omdat het zoals we het doen voor beiden lol is.
Ze is doodgewoon op haar plek hier.

Esther schreef op dinsdag 23 oktober 2007, 0:10:


Okee, zoals je het stelt zie ik zelf geen mogelijkheid het dan anders te doen zoals je het nu aanpakt... Heb ik ook niet voldoende kennis voor, zo'n complexe situatie. Het is dan toch roeien met de riemen die je hebt en hopen dat je dat bit, wat je eigenlijk niet wilt gebruiken, over niet al te lange tijd weg kan laten. Zou mooi zijn als je dat toch weet te bereiken! Wat een overwinning zou dat zijn niet?

Elzaliene Proost schreef op dinsdag 23 oktober 2007, 0:23:


Precies, zoals ik steeds heb aangegeven het is een tijdelijke brug.
Ik ben blij dat de nuance is aangebracht.

clarissa ruijgrok schreef op dinsdag 9 oktober 2007, 15:28:


Ik ken nog een website waar goedkoop zadels worden aangeboden( ook western zadels). Al heb ik gehoord via via dat de kwaliteit minder zou zijn.
De website waar dit allemaal te vinden is:
http://www.zadelmarkt.nl/

Groeten, Vivian

Spirithorses schreef op donderdag 18 oktober 2007, 0:57:


Inderdaad een apart type mens, "De Jager". Misschien eens tijd om de rollen om te draaien en met een groep paarden in volle galop achter HEM aan te gaan. Eens kijken hoe hij dat vind.... :)

Eva Saegerman schreef op maandag 22 oktober 2007, 19:45:

neen ik heb het ook over lichaamstaal... ze stapt nu achteruit al naar haar toe stap... zonder enig gecliker.

ja op zo'n momenten van angst, helpt lichaamstaal niet. van het probleem wegstappen geen probleem, en naar die angst toe gaan, lukt heel heel traag

Ik ga jouw echt niet vertellen dat je het verkeerd doet.
Je bent zelf ook aan het uitvogelen, mooi toch!

Sneller maken, ik weet hoe moeilijk dat is, heb ooit ook zo'n paard gereden, het ligt mij niet zo moet ik zeggen, ben zelf n.l. best flijtig.
Maar die kan je door veel overgangen, en snel achter elkaar, iets flijtiger maken, niet de kans geven om in slaap te vallen, haha!

Ik heb een paard gereden die ook achter de teugel liep.
Ik dacht lekker voorwaart neerwaart en ik krijg het er wel uit, voor mijn gevoel liep hij heel mooi, totdat ik hem wilde verzamelen, gelijk erachter!
Ik heb dat voorwaarts neerwaarts gelaten voor wat het was, en gelijk het achterbeen eronder gereden, dus rustig vertrekken, en bij je houden, vandaaruit, als hij op de achterhand liep ben ik aan het halsstrekken gaan denken, op deze manier kon ik Luitenant op het achterbeen houden.
Dat kon ik steeds een beetje verder uitbouwen.
Er leiden meer wegen naar Rome, maar zo kwam ik daar!
Het is een verschrikkelijk moeilijke situatie, als ze achter de teugel kruipen.
Ingrid van wie het paard was, gaf toe dat ze vroeger niet wist dat ze met haar benen moest rijden, dus was veel te veel met de voorhand bezig, Luitenant liep n.l. altijd met zijn hoofd in de lucht.
Hij is als het waren naar benenden getrokken, en dat had niks met de achterhand te maken, en daar maak je ze niet beter van.

Nu ik Zalitha rij ben ik daar ook heel voorzichtig in, Voor er "niet aankomen", Bij Luitenant kreeg ik het probleem er niet helemaal uit, hij kwam in voor hem moeilijke situaties iedere keer weer naar boven, zonde!

Dit zijn mijn ervaringen, succes ermee,
Anita