Esther schreef op maandag 22 oktober 2007, 20:22:

Aha, nu snap ik er wat meer van. Tsja volg niet altijd alle draadjes op het forum... Mijn nicht had vroeger een Anglo-arabische merrie (van veulen af) die enorm met haar hormonen zat. Die was tijdens de hengstigheid absoluut niet te rijden en ook best chagerijnig ook. Maar dat is het meest voorkomende verhaal...

Is het dan niet eigenlijk zo dat ze niet alleen aan het haar maar vooral aan haar lichaam erg gevoelig is? Vooral de buik en flanken? Zijn hier geen hormoon behandelingen voor?

Trouwens, heb je nooit na gedacht of je haar door de lichamelijke problemen misschien beter niet kunt rijden en haar als hand- en gezelschapspaard gebruiken? Als ik met Mike gewoon aan de hand een aantal kilometers ging slijten kreeg ik wel eens van die flauwe opmerkingen, zo van: "Hé, je hoort OP je paard te zitten hoor, niet ERNAAST te lopen! ." Ja hahah ehhh, gaaaaap! Snap je wat ik bedoel? Je kunt net zoveel plezier aan het samenzijn met een paard beleven als je er vanaf de grond iets mee doet als dat je op de rug zit...

Zou rijden op een paard als dit misschien 'not ment to be' zijn?

marjolijn schreef op maandag 22 oktober 2007, 15:43:


HAHAHA

ultieme wraak
die keek op zijn neus!

Elzaliene Proost schreef op dinsdag 23 oktober 2007, 0:00:


Jazeker hebben wij gedacht om haar als hand of gezelschapspaard te gebruiken, het gevolg was 200 kilo overgewicht. Er zijn misschien wel hormoonbehandelingen maar ze is heel goed hanteerbaar. Voor haar is het belangrijk om echt te werken, in mijn mogelijkheden betekent dat bakwerken lopen in die bak, grondwerk alleen zal haar gewicht niet doen afnemen, hebben we lang genoeg gedaan. Fietsen is ook niet voldoende.
Enne ze tolt een kar is geen optie. Ik ben door mijn visuele handicap ook niet in staat om zelf met haar langs de weg te lopen of te fietsen, verkopen of weggeven is geen optie omdat het zoals we het doen voor beiden lol is.
Ze is doodgewoon op haar plek hier.

Esther schreef op dinsdag 23 oktober 2007, 0:10:


Okee, zoals je het stelt zie ik zelf geen mogelijkheid het dan anders te doen zoals je het nu aanpakt... Heb ik ook niet voldoende kennis voor, zo'n complexe situatie. Het is dan toch roeien met de riemen die je hebt en hopen dat je dat bit, wat je eigenlijk niet wilt gebruiken, over niet al te lange tijd weg kan laten. Zou mooi zijn als je dat toch weet te bereiken! Wat een overwinning zou dat zijn niet?

Elzaliene Proost schreef op dinsdag 23 oktober 2007, 0:23:


Precies, zoals ik steeds heb aangegeven het is een tijdelijke brug.
Ik ben blij dat de nuance is aangebracht.

clarissa ruijgrok schreef op dinsdag 9 oktober 2007, 15:28:


Ik ken nog een website waar goedkoop zadels worden aangeboden( ook western zadels). Al heb ik gehoord via via dat de kwaliteit minder zou zijn.
De website waar dit allemaal te vinden is:
http://www.zadelmarkt.nl/

Groeten, Vivian

Spirithorses schreef op donderdag 18 oktober 2007, 0:57:


Inderdaad een apart type mens, "De Jager". Misschien eens tijd om de rollen om te draaien en met een groep paarden in volle galop achter HEM aan te gaan. Eens kijken hoe hij dat vind.... :)

Eva Saegerman schreef op maandag 22 oktober 2007, 19:45:

neen ik heb het ook over lichaamstaal... ze stapt nu achteruit al naar haar toe stap... zonder enig gecliker.

ja op zo'n momenten van angst, helpt lichaamstaal niet. van het probleem wegstappen geen probleem, en naar die angst toe gaan, lukt heel heel traag

Ik ga jouw echt niet vertellen dat je het verkeerd doet.
Je bent zelf ook aan het uitvogelen, mooi toch!

Sneller maken, ik weet hoe moeilijk dat is, heb ooit ook zo'n paard gereden, het ligt mij niet zo moet ik zeggen, ben zelf n.l. best flijtig.
Maar die kan je door veel overgangen, en snel achter elkaar, iets flijtiger maken, niet de kans geven om in slaap te vallen, haha!

Ik heb een paard gereden die ook achter de teugel liep.
Ik dacht lekker voorwaart neerwaart en ik krijg het er wel uit, voor mijn gevoel liep hij heel mooi, totdat ik hem wilde verzamelen, gelijk erachter!
Ik heb dat voorwaarts neerwaarts gelaten voor wat het was, en gelijk het achterbeen eronder gereden, dus rustig vertrekken, en bij je houden, vandaaruit, als hij op de achterhand liep ben ik aan het halsstrekken gaan denken, op deze manier kon ik Luitenant op het achterbeen houden.
Dat kon ik steeds een beetje verder uitbouwen.
Er leiden meer wegen naar Rome, maar zo kwam ik daar!
Het is een verschrikkelijk moeilijke situatie, als ze achter de teugel kruipen.
Ingrid van wie het paard was, gaf toe dat ze vroeger niet wist dat ze met haar benen moest rijden, dus was veel te veel met de voorhand bezig, Luitenant liep n.l. altijd met zijn hoofd in de lucht.
Hij is als het waren naar benenden getrokken, en dat had niks met de achterhand te maken, en daar maak je ze niet beter van.

Nu ik Zalitha rij ben ik daar ook heel voorzichtig in, Voor er "niet aankomen", Bij Luitenant kreeg ik het probleem er niet helemaal uit, hij kwam in voor hem moeilijke situaties iedere keer weer naar boven, zonde!

Dit zijn mijn ervaringen, succes ermee,
Anita