e m kraak schreef op dinsdag, 17 augustus 2004, 9:34:


Gefeliciteerd, en ik sluit me hier volkomen bij aan.

groeten Esther

Ingrid den Ouden schreef op dinsdag, 17 augustus 2004, 8:16:


Zelf het perceel waar je je hooi van koopt verrekt goed bekijken. Is nmm de enige manier. De hooiverkoper een JKK-vrij verklaring laten tekenen...
Overigens is het al een paar jaar (in ieder geval voor natuurorganisaties, die door de GD al in augustus 2001 speciaal op de hoogte zijn gesteld en dus geen onwetendheid kunnen voordoen) bekend dat er er geen beheershooi met JKK er in verkocht moet worden. Dat geeft een wettelijke basis voor verhaal, maar wat koop je daarvoor als je pony dood is?!
Maar ik kan me de ellende voorstellen... aan de ene kant willen we geen agro-industriehooi en beheershooi kán niet meer... gelukkig heb weer 20 ton naar mn zin binnen en kan minstens een jaar voort

Egon

e m kraak schreef op maandag, 16 augustus 2004, 22:19:


ik heb contact met iemand uit de politiek hier (SP). we proberen de overheden en waterschap en natuurorganisaties op 1 lijn te krijgen. Er gebeurd wel e.e.a.
verder heb ik voor belangstellenden hier een reactie van de heer Rotteveel van het ministerie van LNV, slaat werkelijk nergens op!!!!! ik zal zijn emailadres erbij zetten zodat wie dat wil een reactie kan mailen ( bommetje!!)
wie het moeilijk vindt een reactie te sturen kan van mij 2 reacties krijgen om te versturen ( evt. bewerkt met persoonlijke dingen)

Dit was de reactie van de heer Rotteveel:

"Naar aanleiding van uw email kan ik u het volgende melden.

Jacobs Kruiskruid is een in ons land algemeen voorkomende wilde plant die
geen bijzondere beschermde status heeft. Wel zijn de vegetaties waarin de
soort voortkomt soms beschermd (botanische reservaten en dergelijke). De
plant bevat voor alle vee gevaarlijke toxines in relante doseringen. Daarmee
is Jacobs Kruiskruid geen uitzondering; er zijn veel wilde planten die
toxinen bevatten en die bij (overmatige) opname door vee tot vergiftiging
en/of de dood kunnen leiden.
Er is dan ook geen overheidsbeleid dat erop is gericht giftige soorten in
ons land verplicht te bestrijden of uit te roeien. Een dergelijke beslissing
is aan de eigenaar/gebruiker van de grond. De gebruiksdoelen zijn immers
zeer verschillend.

Er is evenmin sprake van een landelijke voorlichting inzake de risico's van
giftige onkruiden zoals Jacobs Kruiskruid.

Het voorkomen van Jacobs Kruiskruid is onder invloed van de warme en droge
zomer van 2003 sterk toegenomen. De soort is voor kieming afhankelijk van
open plekken in graslanden zoals die ontstaan na (overbegrazing door)
droogte. Dit jaar valt op dat het massale voorkomen van kruiskruid samengaat
met een even massaal voorkomen van de oranje zwart gestreepte rupsen van de
st jans vlinder. de planten worden massaal aangetast wat doet vermoeden dat
de kruiskruidpopulatie in de komende jaren weer zal afnemen.

Ik hoop u hiermede voldoende te hebben geïnformeerd".

Vriendelijke groeten,

Ton Rotteveel
Plantenziektenkundige Dienst, min.LNV

wil je reageren ( doen!!!) dit is zijn emailadres g.hindori@minlnv.nl

e m kraak schreef op dinsdag, 17 augustus 2004, 9:52:

Hmmm is wel een idee. Zal die boer eens vragen waar dat land ligt waar hij het hooi vanaf haalt dat ik altijd koop. Ik wil nooit het hooi van het land bij ons achter omdat ik zeker weet dat daar JKK in zit.

Andere wat ik altijd heb (zgn. polderhooi) heb ik tot op heden nog niets in aangetroffen (op wel ooit heermoes na). Maar ja, zie je het wel altijd zitten?

Overigens zie ik altijd maar weinig "kruiden" in dat hooi. Is dat wel goed?

Groeten,
Ingrid

e m kraak schreef op dinsdag, 17 augustus 2004, 9:52:

Hmmm is wel een idee. Zal die boer eens vragen waar dat land ligt waar hij het hooi vanaf haalt dat ik altijd koop. Ik wil nooit het hooi van het land bij ons achter omdat ik zeker weet dat daar JKK in zit.

Andere wat ik altijd heb (zgn. polderhooi) heb ik tot op heden nog niets in aangetroffen (op wel ooit heermoes na). Maar ja, zie je het wel altijd zitten?

Overigens zie ik altijd maar weinig "kruiden" in dat hooi. Is dat wel goed?

Groeten,
Ingrid

Bertine schreef op dinsdag, 17 augustus 2004, 10:00:


Ik denk dat dooie dieren de heren van het ministerie niet zo veel interesseert, maar waar ze niet om heen kunnen is denk ik zieke kinderen met leveraandoeningen e.d. Er is in 2002 wel al dit bericht verschenen op bij de PVE.

*****************************************************************************
Vergiftigingen door Jacobs Kruiskruid

Sectorinfo de Paardenhouderij, 4 november 2002, nr. 7

Vergiftigingen door Jacobs Kruiskruid
Vorig jaar augustus werd de Gezondheidsdienst voor Dieren (GD) een aantal
keer geconfronteerd met ziektegevallen en sterfte van runderen en paarden/
pony's door Jacobs Kruiskruid (senecio Jacobaea). Half juli 2002 kwamen weer
meldingen binnen. De dieren zullen de plant in het land niet eten, maar met
hooi/ kuil wordt de plant wel opgenomen. De laatste jaren groeit de plant
Jacobs Kruiskruid steeds vaker in extensief beheerde weilanden, wegbermen en
natuurgebieden.

In augustus 2001 heeft de GD de natuurorganisaties via een brief erop attent
gemaakt dat beheershooi met deze plant erin niet verkocht moet worden als
veevoer.

Als paardenhouder is het goed om op de hoogte zijn van de symptomen en de
risico's van Jacobs Kruiskruid, omdat deze plant kan voorkomen in aangekocht
voer. Schakel uw dierenarts in waneer u over de sympomen twijfelt.

De opname van een hoeveelheid van 1-2% van het lichaamsgewicht per dag is
dodelijk voor runderen, schapen, geiten en paarden. Opname van een kleinere
hoeveelheid over een langere periode geeft ernstige leverschade. De
ziekteverschijnselen kunnen bij opname van kleine hoeveelheden van de plant
pas maanden na opname van de giftige stof optreden.

De klinische syptomen zijn: sloomheid, verlammingen, geen eetlust, persen
gevolgd door waterdunne diarree, zonnebrand, los vocht in de buik en soms
oedeem, evenals veel drinken. Of de dieren sterven een paar dagen na de
start van de ziekteverschijnselen, of ze vertonen een chronisch beeld met
vermagering en sterfte na enkele weken tot maanden.

Bij sectie worden los vocht in de buikholte, leververgroting met 1-5 cm
grote haarden en cirrhose, vocht in de darmscheil, omentum en galblaaswand
aangetroffen.
De diagnose kan gesteld worden via het klinische beeld, inspectie van het
rantsoen, het aantonen van verhoogde leverenzymen bij bloedonderzoek en
sectie.

Bron: Tijdschrift voor Diergeneeskunde, deel 127, augustus 2002
**************************************************************************

Dus zeggen dat het wel meevalt, kan eigenlijk al niet meer.

groeten Esther

e m kraak schreef op woensdag, 11 augustus 2004, 15:28:


Wel, ik veronderstelde dat als ik op de minste 'intentie' zou klikken om toe te geven op de druk, dat hij dat dan zou leren (wat ook zo is). Mijn fout was dat hij nog niet genoeg 'emotional control' had om de klikker te begrijpen.


Op nog geen armlengte, dus heel dicht bij ...


Wel vreemd genoeg accepteerde hij wel het wegdraaien van de achterhand, maar maakte een geweldig probleem van het wijken voor druk met zijn voorhand. Ik heb geen echte verklaring daarvoor, ... Het was gewoon iets wat hij me duidelijk maakte. Mijn theorie was dan dat als hij begreep dat hij 'zacht' weg kon stappen met zijn achterhand, ik dat dan eenvoudig kon overbrengen naar zijn voorhand (of elk ander deel van zijn lichaam). Maar, ... zo eenvoudig werkt het niet.

De druk bestond gewoon uit mijn hand die ik heel zacht op zijn schouder legde of anders ritmisch duwtjes geven, niet hard, maar blijven aanhouden. En ja de volte blijft wel als je met hem meestapt, ...

Bertine schreef op dinsdag, 17 augustus 2004, 10:00:


Ja, divide et impera.


Dit is een officieel schrijven als woordvoerder namens LNV? Bedankt voor de info... weten we dat ook weer.
Nu ben ik ook benieuwd naar je voorbeeldbrieven, want ik vraag me dus erg af of dit zin heeft, of alleen een hoge ambtenaar zich verder doet ingraven.
Vergeet niet dat het geitewollensokkenvolk van 25 jaar terug (ja, ik kijk ook in de spiegel...) met achterhaalde "terug naar de natuur"-ideeën nu op het pluche zit.

Nmm doen we er veel beter aan de politiek en de massamedia te benaderen.

Groeten, Egon

HannahFroukje schreef op dinsdag, 17 augustus 2004, 6:58:


Sorry, had ik er bij moeten vermelden...
Deze meneer werkt op het ministerie van landbouw en visserij.
Daar heeft hij een heel mooi bureau van waarachter hij het volgende antwoord op een mail (vanuit een ander forum) heeft bedacht.....

Naar aanleiding van uw email kan ik u het volgende melden.

Jacobs Kruiskruid is een in ons land algemeen voorkomende wilde plant die
geen bijzondere beschermde status heeft. Wel zijn de vegetaties waarin de
soort voortkomt soms beschermd (botanische reservaten en dergelijke). De
plant bevat voor alle vee gevaarlijke toxines in relante doseringen. Daarmee
is Jacobs Kruiskruid geen uitzondering; er zijn veel wilde planten die
toxinen bevatten en die bij (overmatige) opname door vee tot vergiftiging
en/of de dood kunnen leiden.
Er is dan ook geen overheidsbeleid dat erop is gericht giftige soorten in
ons land verplicht te bestrijden of uit te roeien. Een dergelijke beslissing
is aan de eigenaar/gebruiker van de grond. De gebruiksdoelen zijn immers
zeer verschillend.

Er is evenmin sprake van een landelijke voorlichting inzake de risico's van
giftige onkruiden zoals Jacobs Kruiskruid.

Het voorkomen van Jacobs Kruiskruid is onder invloed van de warme en droge
zomer van 2003 sterk toegenomen. De soort is voor kieming afhankelijk van
open plekken in graslanden zoals die ontstaan na (overbegrazing door)
droogte. Dit jaar valt op dat het massale voorkomen van kruiskruid samengaat
met een even massaal voorkomen van de oranje zwart gestreepte rupsen van de
st jans vlinder. de planten worden massaal aangetast wat doet vermoeden dat
de kruiskruidpopulatie in de komende jaren weer zal afnemen.

Ik hoop u hiermede voldoende te hebben geïnformeerd.

Vriendelijke groeten,

Ton Rotteveel
Plantenziektenkundige Dienst

Het mailadr. is een direct mail adr. binnen het ministerie.

Ofwel....zie hier de oplossing vanuit het ministerie voor het bestrijden van JKK...we moeten gewoon even een zooitje van die rupsen zien te krijgen ??

Nick

e m kraak schreef op maandag, 16 augustus 2004, 20:00:

Ik heb dit op stal eens onderzocht. Een piepklein onderzoekje dus. Ik heb met mijn eigen paard en een ander paard een tijdje 'geclickerd' waarbij ik een tijdlang telkens een voerbeloning gaf ( 1:1 ) en een tijdlang variabel. Daar kwam uit dat als mijn paard geen 1:1 beloning kreeg hij zijn enthousiasme rap verloor. Júist als ik hem een 1:1 beloning gaf gingen we als een speer vooruit en deed hij super zijn best. Bij dat andere paard was het totaal anders. Als ik daar 1:1 beloonde dan vloeide het enthousiasme wat weg. Als ik dan variabel ging belonen kwam het vuur weer terug. Heel paardafhankelijk dus in deze specifieke situatie.

cornelie

Nick Altena schreef op dinsdag, 17 augustus 2004, 11:00:


HAHA, dubbelop dus...kwas weer eens te laat...de vermeldster (Bertine?) op de andere site had hem ook al geplaatst....
Nick

cornelie schreef op dinsdag, 17 augustus 2004, 11:07:


Leuk - dáár hebben we wat aan :)
Zelfs al zou het geheel niet "wetenschappelijk" genoeg zijn opgezet, geeft het dus een indruk die niet met mijn veralgemeniserende "beperkte snoepjeswaarde"-hypothese overeenkomt, en daarnaast aantoont dat op individuele basis paarden dus wél zeer snoepjesgericht kunnen zijn (of worden?!). Natuurlijk zijn er veel meer factoren van belang: het motivatiedoel, de frequentie, intensiteit, etc... maar als je met beide paarden hetzelfde gedaan hebt, lijkt het me dat je de persoonlijke verschillen in karaktertrek "snoepjesfetisjist" toch wel aangetoond hebt. Waarvan akte en nota

Egon

Linda schreef op maandag, 16 augustus 2004, 20:03:


Van horen zeggen....haar uit de kootholte knippen, zie je dus niks van en dan vaseline erop smeren.
groeten,
Marina

Marc Van Cotthem schreef op dinsdag, 17 augustus 2004, 10:31:
?
**************
Dat had mijn paard ook.

Maar wijken van de achterhand is vaak toch niet "wijken-voor-druk" maar "ONTwijken". Mijn paard vond het b.v. simpelweg niet plezierig als iemand aan z´n kont kwam, en week al als je naar z´n billen wees! Ik weet natuurlijk niet of dat bij jouw paard het geval is. Mijn paard heb ik toen eerst geleerd om dat aanraken te accepteren en niet als bedreigend te zien, daarna ben ik pas gaan oefenen met wijken voor druk, en nu nog moet ik er voor uitkijken dat hij niet weer in de "ONTwijkmanouvre" schiet.

Bij de voorhand had ik dan opeens weer een paard voor me, waar je als een bulldozer tegenaan kon douwen, hij ging dan wel achteruit maar wijken ho maar. Erg beledigd hoofd en zo, proberen je weg te duwen, etc.

Misschien herken je dit ook zo bij jouw paard, misschien ook niet?

Fr

e m kraak schreef op dinsdag, 17 augustus 2004, 11:58:



Ik begrijp toch niet zo goed waar het idee vandaan komt dat paarden niet snoepjes gericht zouden zijn.
Een van de eerste opmerkingen die tegenstanders van het clickeren aandragen is "Je paard wordt er opdringerig van, gaat schooien e.d."
En als je niet uitkijkt gebeurt dat ook. Het is slechts door zeer consequent te zijn en door het paard dit af te leren voordat hij het heeft aangeleerd te voorkomen. Dit kan natuurlijk niet, maar je snapt hoe ik het bedoel. In dit verband is 1:1 nmm ook duidelijker voor een paard, hij weet dat ie zich om de beloning niet druk hoeft te maken, omdat die toch wel komt. Maar ja, als nu blijkt dat de waarde van een klik bij sommige paarden juist vergroot wordt, omdat er niet altijd een beloning tegenoverstaat, zal hij dus ook niet gaan bedelen.....
Lekker makkelijk hoor, dat paardvriendelijke gedoe allemaal. Ik denk dat ik vanmiddag een zweep meeneem ...Niet luisteren.????... RAM !!
Piet