Marc Van Cotthem schreef op dinsdag, 17 augustus 2004, 10:31:
?
>
> Wel vreemd genoeg accepteerde hij wel het wegdraaien van de
> achterhand, maar maakte een geweldig probleem van het wijken
> voor druk met zijn voorhand. Ik heb geen echte verklaring
> daarvoor, ... Het was gewoon iets wat hij me duidelijk maakte.
> Mijn theorie was dan dat als hij begreep dat hij 'zacht' weg kon
> stappen met zijn achterhand, ik dat dan eenvoudig kon
> overbrengen naar zijn voorhand (of elk ander deel van zijn
> lichaam). Maar, ... zo eenvoudig werkt het niet.
**************
Dat had mijn paard ook.
Maar wijken van de achterhand is vaak toch niet "
wijken-voor-druk" maar "ONTwijken". Mijn paard vond het b.v. simpelweg niet plezierig als iemand aan z´n kont kwam, en week al als je naar z´n billen wees! Ik weet natuurlijk niet of dat bij jouw paard het geval is. Mijn paard heb ik toen eerst geleerd om dat aanraken te accepteren en niet als bedreigend te zien, daarna ben ik pas gaan oefenen met
wijken voor druk, en nu nog moet ik er voor uitkijken dat hij niet weer in de "ONTwijkmanouvre" schiet.
Bij de voorhand had ik dan opeens weer een paard voor me, waar je als een bulldozer tegenaan kon douwen, hij ging dan wel achteruit maar wijken ho maar. Erg beledigd hoofd en zo, proberen je weg te duwen, etc.
Misschien herken je dit ook zo bij jouw paard, misschien ook niet?
Fr
Warboel
