Esther schreef op vrijdag 26 oktober 2007, 13:24:


Hier kan ik het niet mee eens zijn. Zwijnepas is zover ik weet niets anders dan telgang zonder zweefmoment; kamelengang dus.


Nogal typerend voor verlies van verzameling.
Omdat het sneller gaan niet vanuit de achterhand komt. Je voelt dan ook geen stijgende "speedboat".

Blabla! , Egon

Keep it greasey
so it'll go down easy
Hi-ho Silver!

Christel Provaas schreef op vrijdag 26 oktober 2007, 14:26:


geen schapenbontje nodig, dan? Dat bilgevoel, dat lijkt me wel wat

Els Kleverlaan schreef op vrijdag 26 oktober 2007, 14:42:


Ik weet uit ervaring dat Els inderdaad heel goed kaart leest.
Ik kan ook heel knap kaart lezen, vooral als ik mijn bril niet op heb.

e m kraak schreef op vrijdag 26 oktober 2007, 15:02:


Yep het is verlies van verzameling als ze gaat zwijnen, telgang vind ik toch weer anders aanvoelen zoals jij zwijnen beschrijft, maar het is natuurlijk moeilijk op papier te zetten wat je onder zwijnen verstaat. Ik versta er een niet goede taktzuivere tolt onder. Maar ook doet ze wel wat jij beschrijft in een soor telgang vallen, maar dan een trage. Falka kon echt rentelgang je had niet het gevoel of je steeg, maar je zakte en vloog dan als een pijl uit een boog, het woord ho verwarde ze dan wel met hooi hoor, hoe eerder thuis hoe eerder hooi Ik heb jou trouwens ook het artikeltje over draven al opgestuurd.

Hallo, wij zouden graag op onze weiden een drinkvijver aanleggen. Heeft iemand tips voor ons : hoe pakken we dit best aan, welk materiaal hebben we nodig, waarmee moeten we rekening houden, hoe moeten we deze onderhouden (blijft het water wel drinkbaar?)...

Els Kleverlaan schreef op vrijdag 26 oktober 2007, 14:42:

Denk het niet dat daar het verschil ligt. Ik kan erg goed kaartlezen, al zeg ik het zelf, samen in de auto naar een onbekende bestemming is een van de zeldzame stereotiepe situaties waarin wij géén ruzie krijgen :)
Perspectief, verdwijnpunten, vlakverdeling, visueel gedoe, dat snap ik ook allemaal maar dat zal met mijn werk te maken hebben, routine dus. Maar ik had 6 talen in mijn eindexamenpakket omdat ik voor alles wat maar een beetje riekte naar exact, totaal blind was. Dus aan mijn wiskundige aanleg zal het niet liggen dat ik kaartlezen snap.

Els Kleverlaan schreef op vrijdag 26 oktober 2007, 14:50:


Bij die van mij is 'braaf' gelijk aan : we zijn NU klaar!
We hadden ooit veel problemen in het aanspringen in de rechtergalop.
Veel geoefend, veel 'gebraafd' als het goed ging!
Toen ik toe was aan lekker doorgalopperen rechtsom, stond er iemand aan de rand van de bak die wist van onze problemen met de rechtse galop.
Afijn, wij springen aan, het gaat goed en ik wil lekker doorgalopperen, tot onze toeschouwer (uit enthousiame) roept: Braaaaaaf Foxy......

Je raadt het: wij stonden accuut stil vanuit de (eindelijk goede) echtergalop, oortjes naar voren, klaar om af te zadelen.... hihi

Bianca

Esther schreef op vrijdag 26 oktober 2007, 15:14:


Heb het met gemengde gevoelens gelezen en bezig wat veterinaire dingesies op te zoeken.

Zwak punt van het verhaal, zoals ik het lees, is dat "buigproef" centraal in anamnese staat. Daar kun je ieder paard mee kreupel krijgen; je (over)belast er niet de buigpees maar de strekker mee. Ik heb al heel lang grote twijfels bij de buigproef-verering in het algemeen (wat toon je daar nou feitelijk precies mee aan en waarom? - we hadden het er op dit forum al vaker over: Nr:12370 bij voorbeeld), maar genoegzaam bekend dacht ik toch is dat buigproeven bij gangenpaarden wel uiterst verwarrende resultaten teweeg brengen (DA's in NL presteren het zelfs in blijkbaar volstrekte onwetendheid draf-na-buigproef te verlangen van een paard dat ten enen male niet en nooit draaft, nooit gedaan heeft noch geleerd heeft...).

Mogelijk sterk punt echter, alweer nmm, is de voor/na sedatie vergelijking, Wilcoxon significant. Wat het sterke punt ietwat minder hard maakt is dat mij (uit deze NL weergave tenminste; de origineel Deense kon ik op http://www.islandshest.dk niet vinden) niet duidelijk wordt hoe objectief de schaling van "draf" opgesteld is. Het is me evenmin duidelijk of de sedatie/Wilcoxon-test onafhankelijk naast buigproeven gedaan is (indien ja, dan een sterk argument - indien nee, dan voorgefilterd door buigproeven en dus net zo "hard" als de filtering ).

Zeer correct vind ik de aangave dat het om een verkenning gaat en beter onderzoek op IJsland ter aanbeveling staat.
Zoiets moet nmm liefst op Hólar, waar zowel training als omgeving voor het onderzoek gestandaardiseerd kunnen worden en ruim voldoende n voorhanden is.

Er wordt (redactioneel neem ik aan) bij vermeld dat "niet iedereen het met de auteur eens is" - ik mis hierbij redactioneel een literatuur backup van deze nu in de lucht hangende bewering.

Blabla! , Egon

Keep it greasey
so it'll go down easy
Hi-ho Silver!