Anita Cats schreef op maandag 17 december 2007, 10:33:


Perfect!

Die vraag wordt vaak gesteld. Mensen zijn gewend aan ijskoude hoeven, van beslagen paarden die de hele dag stil staan, en een doorbloeding van nul-nada-niks hebben.
Maar dit is zoals het hoort. Zeker met deze temperaturen zijn de hoeven bij onze paarden ook echte handenwarmertjes. Wij gaan ons pas zorgen maken als de hoeven koud aanvoelen...


Dat valt ons soms ook op. Waarschijnlijk hebben ze dan net met die ene hoef even in een modderkuiltje gestaan, of op een plasje water of zo. Het wisselt ook steeds, het is nooit dezelfde hoef.

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

Inge Teblick schreef op maandag 17 december 2007, 9:55:


Of ik begrijp je verkeerd of je hebt niet goed gelezen wat ik schreef. Hij heeft met "gewicht", wat ik weiger ruiter te noemen op zijn rug over balken gestapt, zonder een balkje te raken.
Mijn eis was op dat moment: 'leer lopen en leer je balans te houden en leer dat het gewicht beweegt, kan fladderen aan je flanken en van plaats kan veranderen. onder deze omstandigheden EN blijf daar kalm onder.
Volgende eis - stap- is de verplaatsing van het gewicht doordat het rechtop gaat zitten, leer daar mee omgaan omdat het zwaartepunt is verandert. Daarna blijf in balans als het zwaartepunt van dat hoge gewicht constant verandert.
Nogmaals: terwijl het paard kalm blijjft.
Dit zal eerst in stilstand zijn en later in stappen en daarna weer over ongelijke ondergrond. Volgende eis is dat ik hem dan ook in alle omstandigheden aan de lange lijnen kan besturen terwijl ik achter hem loop, terwijl hij kalm blijft.
Op dit moment is het einddoel, wat ook natuurlijk niet meer dan een tussendoel is, hem zover te trainen dat de ruiter dat langzaam maar zeker gaat overnemen en hem zelfstandig gaat besturen. Pas dan wordt het gewicht ruiter.
Die zal dan gaan beginnen met gewichthulpen geven, daarna beenhulpen die hij eigenlijk al kent, daarna teugels in handen nemen, die hij via neckraining ook al kent.
Eigenlijk is mijn eis in eerste instantie dat hij geen stress ontwikkeld. Hij mag doen wat ie wil, reageren , kijken, hoe en waar ie wil. Elke uitbreiding is pas geslaagd als hij dat relaxt kan doen.
Bij Shiny heb ik daar heel veel stappen voor nodig, ik kan me voorstellen dat dit bij een veel cooler paard veel minder speelt.
Maar toch zou ik bij elk ander paard de afzonderlijke stapjes trainen.
Om er zeker van te zijn dat je nergens een probleem inkapselt..

Piet

The opposite of positive reinforcement is no reinforcement, not correction

Anita Cats schreef :

Nou, dan weet je dat je een iets meer inwerkende neusriem nodig hebt.
Daar zijn verschillende modellen en sidepulls in, zoiets moet je uitproberen. Jij hebt precies die sidepull geleend van Esther die Herman met Veldre ook heeft, dat is dus een heel brede en zacht inwerkende en ik kan me dus voorstellen dat Zalitha daarmee 'uitbreekt'. Zalitha is een jong en relatief onervaren paard dat nog heel duidelijk aangegeven moet krijgen wát je nou precies bedoelt door duidelijke signalen te geven. Als je met een te zachte neusriem gaat lopen sjorren (bedoel ik niet verkeerd maar je snapt me hopelijk wel) en zij niet kan 'geven' doordat ze óf je niet begrijpt, óf dat haar slechte kant is krijg je inderdaad verzet en kan ze d'r vantussen gaan, begrijpelijk. Toch zal ze het moeten leren, ook daar heb je gelijk in. Trainen kan soms fysiek hard werken zijn voor paarden (en hun mens)



Nee en ja. Als je haar tegen die tijd zo subltiel hebt kun je de meest zachte gebruiken. Is ze (nog) niet subtiel in de uitvoering van jouw hulpen zou ik nog even een wat beter inwerkende neusriem gebruiken en uiteindelijk naar dat hle zachte gaan (maar dat is een streven dat ik persoonlijk heb).


Ja, dat kan! Je kunt dan ook zelf kiezen of je een bredere dubbele en dus zachter inwerkende neusriem wilt of een smalere dunnere.
Het hoofdstel wordt naar jouw wensen omgebouwd.
Vraag dat aan Eddy, die ziet de tuigmaker wekelijks, ik niet.


De oude neusriem gaat ervanaf, en de nieuwe neusriem zal altijd lager komen te zitten, ook losser, naar jouw ideeën. In feite wordt dit gewoon aan de bakstukken vastgemaakt. Iets dat werkt als een sperriempje gebruiken wij niet en toch blijft het prachtig op zijn plaats, ook als je er meer ingewikkeldere oefeningen mee wilt doen.

Groetjes, Pien

Dank je,
Goede doorbloeding dus!
Fijn om te weten. :)*

muriel schreef op maandag 17 december 2007, 10:22:


Google eens op laminitis en cattle, je komt dan heel veel informatie tegen over hoefproblemen van runderen, zeer vergelijkbaar met de gezondheids-en hoefproblemen van paarden.

Piet schreef op zondag 16 december 2007, 19:10:


Tsja, het is mijn indruk als ik hem daar met volle overgave op de DVD zie verkondigen wat HIJ bedacht heeft, dat presenteert als de absolute waarheid, maar nergens refereert naar onderzoeken waaruit een en ander moet blijken. Dingen die zo vaag zijn dat ze ook niet goed weersproken kunnen worden, maar bovenal ook niet echt significant zijn. Ik heb ook sterk de indruk dat de rest van de ervaringsdeskundigen (zoals Pete Ramey) zijn meningen ook niet echt delen.

Ik kan geen pasklare voorbeelden aanhalen, maar na het bekijken van het hele pakket was ik toch aardig wat dingen tegengekomen die natuurkundig gezien gewoon niet kloppen, die vergezocht zijn, en/of niet goed worden verdedigd.

O ja, zo kwam ik bijvoorbeeld het idee tegen dat de laminae niet alleen de hoornschoen aan het hoefbeen plakt, maar ook hoornmateriaal produceert. De redenatie was dat een hoef conisch is, en dit de enige verklaring zou kunnen zijn waarom de hoefwand aan het uiteinde een grotere diameter kan hebben dan op de plek waar hij begint met groeien. Als je even door het gepresenteerde "eureka-gevoel" heen prikt, dan krijg ik toch de volgende twijfels:
a) Er zijn meer manieren waarop je de verandering in diameter kan verklaren. Bijvoorbeeld door afname van de dichtheid.
b) Bij andere zoogdieren is niets bekend over hoornproductie bij de laminae. Een afwijkend mechanisme voorspellen moet je mijns inziens pas doen als je alle andere mogelijkheden kan uitsluiten, en er sterke aanwijzingen voor hebt. En dat is hier niet het geval.
c) Als de laminae hoornmateriaal produceert, waarom zie je dat dan niet duidelijk in de hoefwand terug?
d) Als de laminae hoornmateriaal produceert, waarom groeien scheuren in de hoefwand dan niet via de achterkant weer dicht?

Het KAN natuurlijk wel zo zijn, maar er zijn gewoon teveel vraagtekens en te weinig aanwijzingen om het gewoon zo overtuigend te presenteren. En bij zijn hele show krijg ik dat gevoel.

Voor de rest zie ik niet zo'n problemen met de uiteindelijke manier waarop de hoeven worden bekapt. Het zijn maar details.

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."