Esther schreef op donderdag, 9 september 2004, 15:43:


Hoi Esther,

Ik heb mijn paard een keer een tijdje zonder ijzers geprobeerd, maar zelfs in de buitenbak in het zand liep ze gevoelig!! Waarschijnlijk was ze toen ook niet goed bekapt dus misschien begrijp je dat ik erg huiverig ben om het opnieuw te proberen!

Groetjes, Liesbeth.

Liesbeth Doelman schreef op donderdag, 9 september 2004, 15:34:


Hoi Liesbeth, probeer eea eens precies andersom te zien. Ik zal je op weg helpen :

Met respect Liesbeth, maa jij hebt dat er niet voor over. Probeer eens te denken hoe bevrijdend het voor een paard kan zijn als hij weer gevoel in zijn voeten heeft en daardoor prettiger en zekerder loopt.

Dat hoeft helemaal niet zo te zijn, hangt af van verschillende factoren en is per paard verschilend. Het kan tot een jaar duren. En in heel sommige gevallen zelfs langer, maar misschien valt dat voor jouw paard best mee. Ja. oké, je zult hem misschien een beetje moeten ontzien.... prachtig toch ? Dat jij dat voor hem overhebt. Hij zal je er nog dankbaarder door zijn....

Tja, dit is jouw gevoel. Als we het dan toch hebben over egoïstisch, is het nmm egoïstischer dat jij graag wilt genieten van buitenritjes en zo lang niet wilt wachten gedurende het hele proces van herstel van de hoeven.

Als jij bij de tandarts bent doet het ook pijn als je kies geboord wordt. Maar het levert je wel wat op, nl een gezonde kies. Is dat dan egoïstisch ?
Voordat je nu gaat steigeren en denkt dat ik je egoïstisch vind : Het hele paardrijden is een vorm van egoïsme. Ik doe er zelf net zo goed aan mee, sterker nog, ik doe het voor mijn brood.... En daaruit voortkomend : Wie zegt dat paarden per definitie genieten van buitenritjes ?

Klopt, de hoeven moeten harden en tot dan kan hij gevoelig over steentjes lopen. Daar heb je bijvoorbeeld hoefschoenen voor. Waar een wil is, is een weg.
Nu hoop ik werkelijk dat je dit niet verkeerd gaat opvatten. Wat ik je wil laten zien is dat je ook andersom kunt redeneren, zo probeer ik het altans. En dan zien de dingen er opeens heel anders uit. Ik wens je succes. En je bent niet egoïstischer dan ik hoor ! Groet, Pien

ps : Onze Stef, die wij pas een paar maanden hebben, heeft 16 jaar ijzers gehad, en sinds 3 weken niet meer. We zitten dus middenin het proces. Dat betekent zelfs dat ik hem tijdelijk niet altijd kan inzetten zoals ik dat gewend was. Hij gaat dus even niet mee op 'zware' buitenritten en ik ga hoefschoenen voor hem kopen. Die ruimte krijgt hij van ons !

Maar als ik zie hoe dit paard aan het zoeken is naar een totaal nieuwe manier van lopen en daarbij eindelijk de ontspanning ingaat.... Hij hoeft zijn schouders nu niet meer op te trekken omdat hij verkrampt loopt doordat hij kan uitglijden op zijn ijzers.....Hij heeft weer grip, zijn passen worden groter, zijn achterhand minder stijf, de spieren over zijn hele lijf zachter, eh.....enne ..... het doet wat minder pijn als hij op onze tenen gaat staan. Misschien gaat dat nu ook eens over nu hij weer gevoel in zijn voeten krijgt. Maar zonder flauwekul. Ik ken het proces, heb er aanvankelijk, bij het eerste paard, heel erg over getwijfeld, maar ik zie nu aan mijn andere paarden hoe goed het hen doet....
Vorige week vroeg iemand of BD ijzers heeft, zo hoor je haar harde hoeven op het wegdek... Ik vond het wel lachen....

Spirithorses schreef op donderdag, 9 september 2004, 16:24:


dit zette me even aan het denken. men verzorgpaardje heeft van zen leven nog geen hoefijzers gehad, toch loopt hij altijd gevoelig op steentjes. zou dat misschien betekenen dat er een probleem is met zen hoeven???
groetjes
kim

colinda van elten schreef op donderdag, 9 september 2004, 15:40:


ader (afvoer) of slagader (aanvoer)?


Ik was eigenlijk uit op persen zonder mesten, maar dat is er dus niet?


Uitschachten vraagt bloedvulling. Waar komt dat bloed dan vandaan zonder pijn?


Dat vindt ik, indirect geconstateerd, dus erg knap. Cysten kunnen symptoomloos inderdaad enorm worden, en er zit nogal wat ruimte in een paard vergeleken met bijv. een hond.

Maar hoe weet je nu wat voor soort tumor het is? Vorm, vergroeiing, etc.?Waar komt het "maligniteit" vandaan? Een "gladde cyste" zou misschien wel operatief verwijderd kunnen worden... waar zit dat ding precies volgens DA?

Ik leer ook bij hoor - heb hierover nog nooit gehoord!


Nou, als dat inderdaad een voetbalcyste is weet ik het zo gauw uit mijn hoofd ook niet hoor. Moet eigenlijk wel een indicatie van het soort weefselaanmaak hebben, liefst wat de bron er van is, en wil je ook zeker geen valse hoop geven! Er bestaan plantjes die bepaalde soorten kankerweefsel kunnen afbreken, maar áls ik er al gauw achter kan komen hoe of wat dan vragen die dingen tijd, en weet niet of die tijd er nog wel is. Ik kan daarbij bij voorbaat zeggen dat ik niet van toepassing bij paarden weet.


Nou... lijkt me behoorlijk acuut toe. Áls het zo is van die voetbalcyste dan groeit zo'n ding ineens tegen iets aan dat wél storend is. Heeft DA ook iets gezegd dat het aanvalsmatige verklaart?

Geef hem for the time being maar vast brandnetel (soort maakt niet uit) extra te eten, 1 dag voorgedroogd. Vindt hij vast erg lekker en kan nmm geen kwaad. Werkt o.a. een beetje als bloedzuiveraar/verdunner.

Als je wilt dat ik hier dieper op in ga (als dat überhaupt zin heeft?!) kun je me beter privé mailen, omdat ik geen zin heb mogelijk giftige fytoproducten op een openbaar forum te zetten - omdat de ervaring leert dat mensen vaak slecht of onvolledig lezen. En nogmaals: ik weet wel wat van plantjes maar IK BEN GEEN DA!!!

Groeten, Egon

Liesbeth Doelman schreef op donderdag, 9 september 2004, 15:57:


Ja ik begrijp dat je huiverig bent als ze zelfs op zand gevoelig liep, maar dan is ze kennelijk wel heer raar bekapt. Zoiets heb ik ook eens gehad bij een smid die toen hier kwam bekappen, had alle paarden kreupel toen ie was geweest. Die smid kwam er dus ook niet meer in. Toen zijn we het zelf gaan leren en doen, en toen waren de kreupelheidsproblemen ook over. Ik vind het dapper van je om ondanks je slechte ervaring het toch te willen proberen, als het goed gebeurt zullen ze ook goed op zachte bodem lopen hoor.
Succes!!

Groeten Esther

Jolijn Zegwaard schreef op donderdag, 9 september 2004, 15:08:


D.m.v. lichaamstaal kun je uiteraard communicatie doen uitgaan - dat tiepte ik! Mensen onderling gebruiken ook veel meer lichaamstaal dan ze in de regel beseffen. Echter om daar sociale verbanden tussen species vanuit gelijkstelling uit te extrapoleren ben ik voorzichtig mee omdat er legio andere mogelijkheden zijn.


Maar maakt dat "aggressie" tot "dominantie", was mijn vraag?!
Als je in de bieb hier (sociale verbanden van mensen en gedomesticeerde andere dieren vanuit het ethologisch vakgebied beschouwd) artikelen over vindt, ben ik ook erg geïnteresseerd.


Ik "onderhoud" me erg verschillend hahaha . Er zitten nog veel meer aspecten aan; wat dacht je van het % tijdeenheden/etmaal die je samen door brengt? Nmm is dat een heel belangrijke variabele.

Mijn situatie met mijn ponyfamilie lijkt me een niet erg gangbaar voorbeeld.
Maar neem nu eens het beeld op het gemiddelde paardenbedrijf: er komen 2beners, die klimmen dan op een paard als op een levende fiets, paard moet zijn kunstjes doen, en 2beners gaan na een uurtje ofzo weer weg en zie je als paard mogelijk nooit weer.
Maak maar es een vertaalslag naar p+-/r+-... die begint dus al wanneer paard en ruiter in elkaar aandachtsveld komen. Gewoon actie/reaktie plotten op timeline - vindt je vast leuk en interessant. WAT GEBEUR ER NU PRECIES ALLEMAAL?


Toch niet alleen ijslanders. Blake schrijft er anecdotisch ook over. Maar ook binnen 1 soort is agressie dus niet gelijk aan dominantie. Dominantiegedrag is een agressievorm, niet omgekeerd.


Je kunt nog de Einstein van "gedomesticeerde" socio-ethologie worden - terra incognita! :)

E.

E. Buys schreef op dinsdag, 7 september 2004, 14:38:

Caroline schreef op donderdag, 9 september 2004, 19:20:

Nog een keer, Ellen, dank je wel.
Heb het boek direct besteld! Gr Caroline

Als ik een "oud" bericht wil terug vinden en ik weet het nr nog, kan iemand mij vertellen hoe ik dat moet doen?

lotte schreef op woensdag, 8 september 2004, 8:28:


Wat wil je nou eigenlijk, Lotte???
Een ieder doet het op zijn eigen manier, prima!
Doe het op jouw manier en ik op de mijne...
Het is vast niet de bedoeling het ene af te kraken en het ander op te hemelen! Alles heeft voor en nadelen. Doe wat jou goed lijkt.

Hallo..

Ik las een vraag van iemand op een ander forum en dat was:
Hoe activeer je de achterhand van je paard op een goede manier? Moet je dan oefeningen doen? En hoe voel je of de achterhand geactiveerd is..
Ik ging zoeken, maar kwam nergens een concreet antwoord tegen..
Nu zitten hier zoveel mensen, dat ik dacht, misschien kunnen jullie helpen..

Ik zal dat meisje deze link geven, maar ik hoop dat iemand een antwoord heeft voor haar.. (en voor mij :))

Groetjes, Lia

Esther schreef op woensdag, 8 september 2004, 13:11:


Gevonden!!!!! Bret heeft er een, en hoe los je dat nu weer op bij een eenjarige
Ze staat in de ankers, is leuk spelletje vind ze.
Onderweg naar huis staat ze stil mwoehahahaha, wat je ook doet, het anker zit vast, uit balans brengen door een duwtje?? Vergeet het maar.
Falka helemaal uit zicht en thuis en Falka roepen vergeet het maar. Met falka terug om haar te halen?? Vergeet het maar.
Uiteindelijk echt een tik met touw tegen haar kont gegeven, nou ok, iets toevoegen dus positieve straf?? Ik wist het echt niet meer hoor, maar de tik werkte wel, maar heb het gevoel dat het ook anders moet kunnen. Wie helpt eens denken hoe dit anders kan??

Groeten Es