Jolijn Zegwaard schreef op vrijdag, 10 september 2004, 11:35:
> e m kraak schreef op donderdag, 9 september 2004, 17:49:
>
>> D.m.v. lichaamstaal kun je uiteraard communicatie doen uitgaan -
>> dat tiepte ik! Mensen onderling gebruiken ook veel meer
>> lichaamstaal dan ze in de regel beseffen. Echter om daar sociale
>> verbanden tussen species vanuit gelijkstelling uit te
>> extrapoleren ben ik voorzichtig mee omdat er legio andere
>> mogelijkheden zijn.
>
> Wat bedoel je hier precies? Denk je dat een paard onze
> lichaamstaal niet verstaat omdat we er anders uitzien?
Niet noodzakelijk. Het kan anders geïnterpreteerd worden dan verwacht, bijvoorbeeld. Van beide kanten overigens door deels totaal verschillende perceptie.
>
>>> roedel wolven leefde. Het lijkt me niet onmogelijk dat een paard
>>> onze pogingen tot communicatie in hun taal verstaat, en niet
>> beschouwd) artikelen over vindt, ben ik ook erg geïnteresseerd.
>
> Ik vat je gewoon niet, wat bedoel je precies met agressie tot
> dominantie maken?
"Dominantie" is een bepaalde sociale vorm van agressie.
> Bedoel je dat wat wij doen als agressie word geinterpreteerd, of
> dat alles wat we doen agressie lijkt, of dat dominantie altijd
> met agressie gepaard gaat?
Dominantie is altijd agressie - agressie lang niet altijd vanwege dominantie.
Dan: als het zo is dat dominantie gedefinieerd is als een sociaal gebeuren binnen een soort, dan kan agressie tussen twee soorten nooit dominantie genoemd worden.
Hoe onze agressie door een paard geïnterpreteerd wordt weet ik niet. Ik DENK dat het van de situatie afhangt... die is bijv. bij mij thuis heel anders dan op een manege.
Wanneer je al mogelijkerwijs van dominantie en "rangorde" kunt spreken moet er eerst een onderling sociaal verband zijn waarin "dominantie" over de soortgrens heen correct herkend wordt. Waarom zie ik dan nooit kerels en hengsten over een mooie willige merrie knokken?
> En hoe los jij dit dan op met jou paarden, ben jij niet
> dominant?
Misschien, in sommige opzichten... maar erg zeker ben ik er niet over. Daar komt bij dat ik nauwelijks andere mensen ken die met paarden op voet van gelijkheid willen samenleven.
>
> Ja ik ben daar ook niet gelukkig mee, ik zou ook graag zien dat
> je wat meer de tijd krijgt voor kennismaking enzo, maar als je
> geen eigen paard hebt...
Zou dat uitmaken? Misschien... een beetje.
Vergelijk nu eens twee paarden die elkaar ontmoeten, en twee mensen die elkaar ontmoeten, met een paard en mens die elkaar ontmoeten. Ik zie je verslagje van hoe jij deze drie varianten ziet met nieuwsgierigheid tegemoet.
Recent hebben we het gehad over leerprincipes en de werking van "straffen" en "belonen", maar uit die werking kun je dus NIET automatisch sociale verbanden afleiden. Zowel de "dominantie"-verhalen als de "mens=roofdier"=verhalen van de omhooggevallen cowboys lijken me onjuist, of op zijn minst zeer onvolledig.
Groeten, Egon
Warboel
