Isabel van der Made schreef op donderdag, 30 september 2004, 13:50:
> Zoals ik het zie, gaat deze discussie helemaal NIET over jouw
> verhaaltjes.
Inderdaad. Alle vragen mogen hier worden gesteld en daar wordt doorgaans ook normaal op geantwoord. Verhaaltjes mogen ook best, zolang het niet te gek wordt en er liefst een raakvlak met paarden is.
Waar het "mis" gaat in mijn ogen, is als er vragen worden gesteld die niet in de geest passen van dit forum en de bijbehorende website.
Om maar een paar (verzonnen) voorbeelden te geven:
Wat is het beste hoefijzer voor mijn paard? Een egg-bar of een heart-bar?
Welk merk deken is het beste?
Mijn paard staat altijd op stal en heeft hoefijzers. Nu begint hij rotstraal te krijgen. Welk smeerseltje kan ik het beste gebruiken?
Bij tijd en wijle zie ik vragen (of antwoorden!) die deze richting op gaan en dat is iets waar ik (en vele anderen) moeite mee hebben.
Wat ook slecht valt zijn mensen die iets vragen, waar anderen dan moeite voor doen door een goed onderbouwd antwoord te geven, en waar vervolgens op gereageerd wordt met iets als "ja maar mijn buurmeisje zegt dat ik toch beter..." of waar gewoon niets mee wordt gedaan.
Peroonlijk vind ik de reacties richting arabesk wat te ver gaan. Voor zover ik het begrijp heeft ze een paar keer op haar paard gezeten en is ze niet van plan er op korte termijn structureel op te gaan rijden. Natuurlijk is het beter voor de rug om langer te wachten, het beste is het om er nooit op te gaan zitten. Maar daar hebben we het paard ook weer niet voor.
Zelf ben ik met Harisha op 2-jarige leeftijd begonnen met grondwerk. Ergens op 3-jarige leeftijd kwam daar op ons dooie gemak "zadelmak" maken bij. Dat hield in dat ik af en toe voorwerpen op haar rug legde, een touw onder haar buik doortrok, haar eens liet wandelen met een zadel op haar rug, ik eens naast haar op een kruk ging staan zodat ze kon wennen aan mijn "hoogte", spelenderwijs eens met mijn bovenlichaam over haar heen ben gaan hangen om haar flank aan de andere kant te aaien, en uiteindelijk ook wel eens op ben gaan zitten voor een paar minuten.
Foei toch. Maar in de natuur springt er wel eens een hengst op, of lopen ze al met een veulen+placenta+vruchtwater rond in de buik, 24 uur per dag. Wat ik beslist NIET ben gaan doen is verzameling vragen, krappe bochten rijden, sliding stops, etc. Volgens sommigen van jullie wellicht op te jonge leeftijd, ben ik begonnen met buitenritten te maken. Lange stukken rechtvoorruit aan een los teugeltje over harde bospaden. Meer niet.
Resultaat is een paard dat mij als ruiter volledig heeft geaccepteerd en altijd ontspannen loopt zonder ooit haar rug weg te drukken etc. Naar mijn idee is het belangrijker om hier voor te zorgen en sommige dingen leer je beter als het paard jong is. Hoe goed is het om voor het eerst op een 6-jarige te zitten die tijdens de groei nooit de buikspieren heeft ontwikkeld, die de ruiter niet volledig accepteert en altijd gespannen rondrijdt?
Maar wellicht is mijn idee over rijden anders dan de meeste anderen hebben. Als ik inderdaad denk aan een 3-jarige die gelijk in de krul moet lopen, in de bak door mul zand moet ploegen, na beurtelings 20 en 40 meter altijd weer een scherpe wending moet maken, etc. aiaiai voor die rug... Vergelijk dat met twee keer per maand een kwartiertje aan een losse teugel over een hard bospad lopen zonder veel bochten??? Ik kan me niet voorstellen dat DAT uiteindelijk de levensduur van mijn paard bekort.
Dit is beslist niet bedoeld om een pleidooi te houden om paarden vroegtijdig te gaan "gebruiken". Wellicht dat ik het nu bij een volgend paard toch weer iets later zou gaan doen. Wat ik wel wil zeggen is dat er onderscheid is tussen rijden en rijden en dat het misschien beter is om daar rekening mee te houden bij het beantwoorden van een vraag..
Groeten,
Frans
Warboel
