Hoi, ik heb een vraagje?

Wij hebben van de zomer een waterput laten pulsen (in de flevopolder)
Het water wat er uit komt ziet er helder uit maar smaakt wat brak, nu ben ik wat terughoudend om dit als drinkwater aan de paarden te geven.
Echter wees iemand mij erop dat dit water ook wel de nodige mineralen kon bevatten.
Eigenlijk zou ik het wel willen laten testen op bruikbaarheid weet echter niet hoe.
Vroeger gaf iedereen hier zijn paard water uit de sloot!
Heeft iemand hier ervaring mee?

groetjes Danielle

e m kraak schreef op zaterdag 3 januari 2009, 14:06:


Ik heb veel publikaties gezien van hem op zijn website staan er veel, http://www.laminitisresearch.org/ maar niets over magnesium als cure voor paarden met laminitis. Ik wacht nog wel even op zijn reactie op mijn mail. Ik heb gelijk maar even gevraagd hoe dat zit met IR en magnesium.

openmind schreef op zaterdag 3 januari 2009, 14:34:


laten testen door GD Deventer

openmind schreef op zaterdag 3 januari 2009, 14:34:

Toch maar eerst laten onderzoeken.
Mijn buurman heeft varkens en koeien, die wilde hij ook grondwater geven, maar dat werd afgekeurd voor consumtie dieren.
Ik zelf overigens geef wel grondwater aan mijn paarden. Ook laten onderzoeken op geschiktheid, zonder byzonderheden.

Nils en Olly

Is er op dit forum geen mogelijkheid om een discussie te splitsen?
Het onderwerp wel of niet bijvoeren van een veulen is compleet verwatert in een discussie wie het meeste weet en hoe de andere het beste te "overbluffen".

Als ik het goed begrijp zijn er hier best wel wat mensen die er voor gekozen hebben de paarden met hardvoer bij te voeren en ook de vroeg afgespeende veulens krijgen iets extra's naast hooi en gras (voor zover je in deze tijd kan spreken van gras).

Ik heb al geschreven dat ik mijn veulens gewoon bijvoer als deze nog bij de merrie lopen en ik blijf ook op latere leeftijd gewoon bijvoeren.
Ik heb zelf niet de ervaring dat mijn paarden het slecht doen op de junkfood van Subli.
De merrie Baleikka wordt hier op deze site gebruikt als voorbeeld van genezen van Seme door het weglaten van het hardvoer, haar halfzus en broer hebben daar aan tegen helemaal geen last van Seme terwijl ze beide in het zelfde gebied wonen en wel hardvoer krijgen.
Ze komen uit de zelfde merrie, zijn door de zelfde fokker gefokt, van Gvarna weet ik dat zij tot haar tweede bij de fokker is gebleven daar altijd geplette witte haver kreeg naast goed ruwvoer en daarna is ze bij ons terrecht gekomen en op gewone simpele brok gekomen + hooi.
Halfbroer is jonger verkocht en is het land opgegaan met een welsh en voor zo ver ik weet kreeg hij toen gewoon hardvoer.
Ik kan ergens een stapje verder gaan en bij mezelf gaan afvragen wat er nu zo fout is gegaan bij deze merrie waardoor zij is gaan schuren en haar twee half/broer en zus die naar waarschijnlijkheid in de zelfde omstandigheden zijn opgegroeit helemaal geen problemen kennen met schuren maar eerlijk gezegd gaat mij dat een beetje te ver.

Maar ik dwaal nu zelf ook af van het onderwerp ook al houd de andere discussie over het magnesium mij ook wel bezig maar volgens mij is het dan nog steeds raadzaam op deze discussie te splitsen al is het maar uit respect naar TS toe.

Katrien Imbrechts schreef op vrijdag 2 januari 2009, 13:29:


Beste Katrien,

Super dat je zo begaan bent met je nieuwe veulen, en je stelt ook goede vragen. Ik heb geen harde antwoorden hoor, enkel de eigen ervaring, met één veulen, nu anderhalf jaar oud.
Toen ze twee maand oud was vond mijn dierenarts dat ze niet hard genoeg groeide, en dat de merrie spieren afbrak om melk te maken, dus dat merrie en veulen bijvoer moesten krijgen, om voldoende eiwit binnen te krijgen. Ik ben (met schulgevoel dat ik m'n beesten uithongerde) een zak merrie/veulenbrok gaan halen, maar na goed te kijken naar de inhoudstabellen besefte ik dat er in de bietenpulp/grasbrok/lijnzaad mengeling (Zupa) die ik al had evenveel eiwit zat als in die zogezegd speciale brok... Dus ben ik die Zupa gaan geven. Eerst aan moeder en kind samen, maar eigenlijk na een tijd enkel aan de moeder alleen, die was immers het magerste.
Huppel is aan negen maand gespeend, toen ze geboren werd had ik op een jaar gerekend, maar de realiteit was dat Huppel blaakte van gezondheid en haar moeder steeds dunner werd. Voor het spenen heeft Lolita (de moeder) dus wel die bietenpulp/grasbrok bijgekregen, was nog niet makkelijk om het enkel in de merrie te krijgen die natuurlijk het voer door haar kind liet opeten. Ik heb dan een voerzak gebruikt die ik om Lolita's hoofd kon hangen, handig hoor, met geweekte bietenpulp...
Met het spenen heb ik het bijvoeren van Lolita gestopt, en kwam Huppel (met haar nonkel Cesar er bij, en moeder achter een draad er naast) op de zomerwei, zonder bijvoer. Dat is prima gegaan, en sindsdien heeft ze op puur gras en hooi geleefd, samen met de equilife F4F, en de enkele graanbrokjes die ze bij het clickeren kreeg. Toen de dierenarts hier laatst was vond die nu dat Huppel te hard groeide! Het is ook nooit goed...
Huppel had en heeft nog een serieus dikke buik, op een bepaald moment was ik er zelfs ongerust over, ze was een stuk dikker dan ik gewend was te zien bij andere jaarlingen. Volgens mij is het gewoon een ruwvoerbuik.

Zoals ik het lees is er bij jou ruwvoer genoeg, dus ook het veulen kan zoveel eten als die wil. Je mag best de ribben wat zien bij een opgroeiend paard, liever dat dan dat ze te dik zijn. Ik zou in jouw plaats die korrels die je gekregen hebt niet in grote hoeveelheid geven maar houden als beloning bij het clickeren, en verder niks. En kijken, en anderen die op bezoek zijn ook laten kijken als je twijfelt, hoe ze eruit zien.

Hoe heet het veulen? Merrie, ruin, hengst?

Groetjes en succes!

Nathalie