van lennep schreef op donderdag 11 juni 2009, 1:18:


Ben erg benieuwd, vooral naar de jury. Normaal gesproken ga ik mee.

groetjes Rita
wees de verandering die je in de wereld wil zien

Britt,
Ik ben geheel toevallig op deze website terecht gekomen en gezien dat je in Wommelgem woont. Ik ben op zoek naar een plek in de buurt waar 2 kindjes (jonger dan 12, maar ze kunnen al rijden) les kunnen nemen of op wandeling kunnen gaan, maar geen klassieke manege.
Heb je (of iemand uit de regio Wommelgem) tips voor mij?
Alvast bedankt Liesbeth.

Inmiddels zijn er weer veranderingen, waardoor ik nu pas kan reageren. Gisteren had ik er helaas geen tijd voor. Ik wordt er inmiddels gek van om te zien hoe Carlos lijdt. Ik zal eerst even je vragen beantwoorden.
Carlos liep hiervoor goed. Zoals ik al eerder hier op het forum vertelde is begonnen er klachten op 26 mei. Toen liep hij kreupel en heb ik de hoefsmid erbij gehaald omdat ik dacht dat hij misschien een zweer had. Hij bleek een flinke kneuzing te hebben en deze is door de smid behandeld. Ik heb de hoef enkele dagen met verband en biotex behandeld en hij heeft 3 dagen als pijnstiller Metacam gekregen. Dit is het enige wat veranderd is ten opzichte van daarvoor. Hij stond in dezelfde wei en het weer was ook niet erg wisselend. Met de Pinksteren was hij weer gewoon, liep weer normaal en ik dacht dus dat ik het lek boven had. Tot die dinsdag 2 juni. Toen had hij die koorts, daarna heeft hij geen koorts meer gehad (enkele dagen antibiotica) maar ook daarna niet. De pulsaties in de kootholtes waren duidelijk voelbaar zowel voor de DA als voor mij. Dat slepen met zijn achterbeen doet hij alleen op zachte bodem. Eten doet hij wel gewoon.
Volgens de DA is hij wel bevangen aan zijn voorhoeven.
Maandag had hij zijn laatste antibiotica spuit gehad en dinsdag met de foto's was hij redelijk verbeterd. Echter 's avonds in de bak liep hij al weer slechter, nog niet dramatisch maar ik zag aan hem dat het niet lekker ging. Gisterenmorgen was het nog hetzelfde, maar hij liep nog steeds.
Gisterenmiddag om 17 uur werd ik gebeld door de DA dat zij de foto's nog eens hadden bekeken en dat zij toch een lichte verzakking van zijn hoefbeen (enkele mm) in zijn rechtervoorhoef zagen. Dan zou de kans op herstel wel slechter worden werd me verteld. Daar ging mijn hoop. Carlos was echter niet verslechterd tov de dag. Ik ben de foto's wezen halen bij de kliniek, deze zal ik proberen hier te laten zien maar ik weet niet of dat lukt.

Ik ben de foto's wezen halen bij

Om een uur of 19 ging ik weer bij hem kijken en hij voelde klam aan. Temperatuur opgenomen maar hij had 37,8. Dus niets aan de hand zou je zeggen. Nog geen half uur later echter ging ik weer naar hem toe en stond hij met een opgezwollen linkervoorbeen. Van zijn hoef tot aan zijn spronggewricht, een beginnend olifantsbeen. Dus maar weer de DA gebeld en deze is om ca 21 uur langsgeweest om hem weer op de antibiotica te zetten. Daar reageerde hij goed op maar al die middeltjes kunnen toch nooit goed zijn voor zijn gestel. Op zijn kroonrand bij die hoef lijkt een zweer door te breken, maar of dit nu een gevolg of oorzaak is, ik weet het niet meer.
Vanmorgen was zijn been wel weer wat dunner en hij liep er weer wat meer mee. Door de hevige regenval heeft hij een constante afkoeling van zijn benen en hoeven, dat is dan het enige voorspoedige op dit moment.
Dus is hij bevangen of iets anders, ik weet het echt niet meer.

Mariël

Wil schreef op woensdag 10 juni 2009, 23:31:


Bedankt allemaal. Moet eerlijk zeggen dat ik er doodziek van was, maar het is goed dat ik het weet. Als je bedenkt dat ze na die ervaring nog vaak is doorverkocht en overvraagt, verkeerd behandeld en tot vanalles gedwongen is, is het een wonder dat dit paard geen mensen haat.
En dan te bedenken dat ze te koop stond als beginnerspaard (terwijl ze doodsbang was voor het bit wat ze droeg/zadel/tandproblemen had etc etc etc)
Ik ben Piet zeer dankbaar voor zijn (aanvankelijk door mij afgewezen)tip om te clickeren. Toen ik zag dat ik met mijn NHtraining hier niets kon bereiken omdat toepassing van druk echt niet kon, heb ik zijn advies ter harte genoemen en ben daar nu heel erg blij om.
Mijn doel is een soepel paard met zelfvertrouwen en weer een twinkel in de ogen.

DC schreef op donderdag 11 juni 2009, 8:12:


Jeetje Mariel,

Wat eng allemaal!!!,ja het is moeilijk te zeggen he.
Zou in ieder geval doorgaan met biotex bij alletwee de benen.
Bij de kroonrand kan je het ook insmeren of deppen zodat het er goed intrekt.
Dat is in ieder geval wat ik zou doen.
Niet stilzetten want beweging is in ieder geval voor dat dikke been goed.
Succes ermee!!!

vagebond schreef op woensdag 10 juni 2009, 21:04:


hier was ik al bang voor.
ze heeft het overal in buiten als sinds ik haar heb (1 jaar) is altijd al vrij gevoelig op de buik geweest,geen koliek,maar bij de kleinste veranderingen in voer,of te lang zonder staan,stond ze met een opgetrokken buik die gevoelig was als je het aanraakte,ze kon dan woest worden.
het gapen heeft ze een week of 2 gedaan,en was van de ene op de andere dag over,dit is nu ruim een week terug.
nu las ik iets over een maagzweer en symptomen van veel gapen en toen dacht ik meteen aan haar...
vreemde vind ik wel dat dit gapen dus 2 weken duurde ongeveer,samen met de loopneus en wat opgezette klieren en met kracht uitademen en veel briesen,dit is nu allemaal over,alleen het iets krachtiger uitademen doet ze af en toe nog.
het vele gapen,kan dat niet ook komen door het wisselen en last van de mond,en de rest van bijv een verkoudheid?
aangezien de klachten nu zo goed als weg zijn (behalve het overal aan likken en in bijten en zand likken,klieren zijn nog iets verdikt tussen de kaken in)...
kan het kwaad om de maagcomp. samen met probioforte te geven ookal hebben ze geen maagzweer?
ik zou dit dan misschien een tijd kunnen geven om te zien of de klachten minder worden.
wat kan de dierenarts allemaal aantonen/terugvinden dmv van een bloedtest?

vagebond schreef op woensdag 10 juni 2009, 21:04:


mijn paard heeft dit gapen dus maar gedurende 2 weken gedaan,heeft geen last van haar buik (zolang ze maar constant beschikking over eten heeft,en ze staat nu op de wei dus dat gaat goed)

izi schreef op donderdag 11 juni 2009, 8:56:


Zou je bij deze klachten niet eerst een dierenarts raadplegen alvorens zelf maar wat te gaan geven op grond van een via internet gestelde 'diagnose'?

Groet, Pien

Moniek schreef op woensdag 10 juni 2009, 22:44:

Hoi Moniek,

Ja ,dat dekken ben je in ieder geval vanaf want dat gaat hij zeker doen!!!.

Dat hij het veulen pakt is ook een logische verklaring want hij is ouder en laat dat dan ook merken.
Ik zag dat het een merrieveulen is en ja op zijn leeftijd springt hij gewoon overal bovenop.
Dat deed de meine ook,op de shetten,die hem beten enschopten,hij was alleen zo rennerig speels dat hij het op de koop toenam.
Probeerde het toen ook nog bij de merrie van 29 die ik toen nog had maar die liet duidelijk merken niet van die grappen van hem te houden en dat liet hij toen maar zo.
Wel de merrie van 1.20 metr.had grote plobemen met hem,hij kon het nog niet echt maar paardje rijden was zijn favoriete spel en hij hing telkens bovenop haar.

Ik geloof dat je straks een hele leuke kudde kunt hebben die je ook bij elkaar kunt laten.
Als je mijn films terugkijkt is hij telkens aan het jagen maar dat gedrag verdwijnt met castratie.
Maar hoe langer je wacht hoe groter en sterker hij wordt.
Ik zou niet te lang wachten.
Ook heb ik er een mooi grote Arabier van 1.60 mtr. aan overgehouden die goed doorgegroeid is en waar ook mijn man op kan rijden eventueel.

Niet te lang aarzelen want als er ongelukken gebeuren kan je alleen jezelf nog de schuld geven.

Groetjes Conny

Spirithorses schreef op donderdag 11 juni 2009, 9:00:


natuurlijk doe ik dat,maar ik vind het gewoon vreemd dat de klachten slechts 2 weken geduurd hebben,en vraag me daarom af of het wel een maagzweer is en wat jullie ervaringen daarmee zijn.

Sinds afgelopen dinsdag heb ik de CT in huis. Fijn zo'n snelle levering! Ik (of eigenlijk meer mijn vriend) heeft behoorlijk wat twijfels gehad vanwege het geluid i.c.m. mijn wat schrikkerige paard. Hij wilde alles heel voorzichtig aanpakken maar ik had het al lang gezien. Het geluid kon mijn paard niet interesseren. Alleen de felblauwe slang vond hij spannend, maar dat was ook niet problematisch. Mijn vriend was dus niet alleen aangenaam verrast door de reactie van mijn paard maar ook door de CT. Wat gaat dat makkelijk! En zonder al te veel kracht te hoeven gebruiken. We hebben meteen zijn voorhoeven gedaan zonder problemen. Hadden we hem toch maar eerder aangeschaft! Echt een aanrader.

Voorlopig doen we de hoeven met zijn tweetjes zodat ik mijn paard bij me kan houden, en mijn vriend (die veel ervaring heeft met automatisch gereedschap en overigens ook weet hoe hij moet bekappen) doet dan de hoeven.
Helaas bleek onze eigen compressor niet ideaal. Ik had wel vooraf gekeken of hij voldoende luchtdruk kon geven, en dat kan hij wel. Maar er zit geen knopje op waarbij we hem kunnen instellen op de ideale hoeveelheid luchtdruk (als ik het zo goed zeg . Nu gaat de CT iets te langzaam waardoor het bekappen langer duurt dan nodig is, of te snel (weet ff niet meer welke van de 2 uiterste) waardoor de levensduur wellicht wordt verkort. Dus we zullen toch eens een andere compressor kopen.

Groetjes Jolanda

Mijn paardjes zijn nog nooit zo gelukkig geweest :)

Normaal gesproken, in de zomer had ik mijn hafjes 6 uur per dag op de wei en de shetties 3 uur per dag. Ik heb dit veranderd door 3 stukken wei af te zetten waarop ze afwisselend kunnen staan. Ze staan nu allemaal de hele dag op de wei (zonder dat ze overgewicht hebben of andere problemen) en savonds krijgen ze in de paddock hooi in de hooidispensers.

Op de wei staat niet veel maar genoeg om van te eten. En echt, mijn paarden zijn zo gelukkig geworden, ze spelen veel meer en wat ik nu ook zie, is dat ze soms gewoon vanzelf naar de paddock komen om even een dutje te doen of ze staan of liggen lekker in de wei te soezen. Kortom, ze regelen hun eten nu zelf :) Voorheen, als ze op de wei stonden, dan aten ze zoveel als ze konden. Wat ook logisch is omdat ze ook wel wisten dat ze daarna weer even niks kregen. Dat is nu helemaal weg en soms eten ze gewoon een uurtje of zo niks.

Tis zo mooi om te zien hoe dit alles langzaam aan veranderd is. Ze hebben nu het vertrouwen dat er altijd eten is, dus hoeven ze niet in een keer alles proberen te eten wat ze maar kunnen vinden.
Mijn oudste ruintje was altijd wel wat bijterig, ook dat is weg sinds ze 24 uur per dag eten krijgen.
Mijn paardjes blij en stralend en ikke ook :)