van

Dat is nou exact wat ik tegen het Belgische onderwijs heb/had?
Volgzame bescheiden kindertjes die later jaren nodig hebben om dat te boven te komen om zich staande te houden in de échte wereld, die om alertheid, mondigheid, ondernemingszin en voor je zelf opkomen vraagt.
Dat bereik je niet met kadaver discipline.

Britt Claeys schreef op zondag 16 augustus 2009, 14:54:


Als je ergens heel snel wilt zijn zul je ook door rood rijden als je een bekeuring kunt krijgen. Zelfs veel sneller als je geen politie ziet en er geen camera hangt.
Maar nu verhoog ik de beloning naar 500 euro, een aantal keer wachten voor een stoplicht in de maand en je hoeft niet meer te werken. Terwijl je wacht komt er iemand jou de 500 eurotjes geven. Hoeveel haast moet je dan hebben om toch door te rijden?

Alles is dus afhankelijk van de waarde van de beloning en wat je ervoor moet doen of laten.
Het is aan de trainer om de juiste verhouding te vinden.
Bv door minder gedrag voor een kleine beloning te vragen.
M.a.w heel kleine trainingstapjes met kleine beloninkjes.
En dán ben ik terug bij mijn trainingsplan en Kaizen aanpak want: "grote veranderingen komen tot stand door kleine stapjes te nemen in de richting van je doel"

Nils Vellinga schreef op zondag 16 augustus 2009, 23:44:

Nope, zijn niet allemaal paarden op rocky terrain. Ramey heeft het over alle soorten terrein. Heb je alle artikelen gelezen?
http://www.all-natural-horse-care.com/support-files/one-foot-for-all-seasons.pdf
Lees deze anders nog es Ramey heeft niet alleen klanten op rocky terrein.
Mijn paarden hebben precies de voeten (gekregen) die passen bij een harde, vlakke ondergrond (vooral sinds we thuis een lang tegelpad aangelegd hebben en meer verhard ook rond de schuilstal, was herfst vorig jaar.). Lopen doen ze tijdens de ritten die we maken voor een dikke 80% op asfalt (ook voor de kar, 1tje). De keihard aangestampte paden met daarop stenen tussen de 2 tot 12cm diameter kunnen ze erg slecht op lopen. De bermen zijn bramen of liggen vol met nog meer stenentroep helaas... Deze ondergrond kan ik ze thuis niet bieden. (We hebben het 'geluk' dat hier jaarlijks de Seizoensrally (auto's) gehouden wordt. De gemeente strooit hier mede daarom bouwpuin en grof grind op keiharde zandpaden ) Rocky terrain hoeven nodig dus...

Van 't weekend was hier een 3daags paardeneventement in de buurt. Heb wel 100 paarden voorbij zien trekken op alleen zaterdag al (woon langs een ruiterroute). 2 ervan waren blootsvoets. De rest 4kant beslagen. 3 bitloos waarvan 2 met mechanische hackamore ontzettend laag op de neus, 1 touwhalster. Kwam nog een meisje langs die haar 'niet brave pony' ff door de mond ging zagen met het bit en 'm daarna op z'n hoofd ging slaan. Kon me toen niet inhouden naar de weg te gillen dat ze ff normaal moest doen.
Sorry, ik dwaal af (hoezo gefrustreerd ).

Britt Claeys schreef op maandag 17 augustus 2009, 0:52:


Bij deze klas ging het bij mannelijke collega's prima, maar bij de jonge vrouwen verliep het moeilijk. Altijd op de grens, altijd proberen. Nu is het zo dat mijn ervaring is dat allemaal jongens soms gemakkelijker is, dan wanneer de klas gemengd is. Dan komt het haantjesgedrag naar boven
Met mijn mannen van BSO heb ik eigenlijk weinig problemen. Het leuke aan die mannen is, zelfs wanneer het er wel eens tegen zit. Ze daar ook weer snel over zijn en volgende dag beginnen we gewoon weer overnieuw.

Coralie schreef op zondag 16 augustus 2009, 22:23:

Hihi, thanks
Heb het toen inderdaad bestudeerd. Zal zo meteen nog een keer kijken. Ben er toen ook inderdaad anders in gaan snijden, tot zo ver ik dat niet al zo deed.
Merk nu meer verandering in de hoef als ik gewoon veeeeeeeel minder snij (de 1e weken toen helemaal nix gedaan). Onmiddelijk kwam er een 'ring/bult' op de zool rond de straalpunt (zoals je in de artikelen kan lezen, weet ff niet meer welke zo uit m'n bolle (grieperige) köpke, sorry). De bult is nu al lang weer weg. En de steunsels groeien niet meer zo hard. Paard liep eigenlijk lekkerder in al die tijd op asfalt voor de kar. Hij dansde meer.
Misschien allemaal toeval... wie weet. De hoef verandert wel veeeeel sneller nu dan in de 1,5 jaar ervoor, waar ik altijd steunsel weg sneed tot aan de zool. Dit paard kwam bij ons met ontzettende wittelijn separatie en platte zolen aan zn voorvoeten, vooral links. Misschien lag die snellere verandering toch al in de lijn der dingen die zouden gebeuren vanwege het stadium waarin de hoef zich bevond...?
Vandaag is zo'n dag waarop alles moeilijk is hahaha

Vanmorgen stelde ik vast dat onze ruin een wondje aan zijn onderste ooglid heeft. Ik denk dat hij dat ergens heeft opengehaald, aan een tak of iets dergelijks. Het is lichtjes opgezwollen ziet er rood uit en het oog traant natuurlijk ook.

Op zich ziet het er (voorlopig) niet ernstig uit (geen pus en hij voelt zicht blijkbaar nog prima, hoewel hij zielig lijkt te kijken aan die kant).
Ik wil voorkomen dat dit begint te ontsteken en wil het oog reinigen. Hij staat sinds eergisteren weer aan huis en ik heb verlof dus tijd zat.

Hoe vaak moet ik het oog best schoonmaken? En waarmee? (heb het vanmorgen gewoon met watten en kraanwater gedaan)

Zijn manen komen deels over zijn ogen (doen we in de zomer meestal om zo de vliegen wat weg te houden), knip ik die nu best wat bij zodat die niet extra irriteren?

Ik heb oog nog zo'n ding liggen voor aan het halster, met draadjes eraan om ook de vliegen wat af te houden. Aandoen?? (ooit eens gekocht, maar nadien weggelegd omdat hij dan constant zijn halster moest aanhebben en hij het niet leuk leek te vinden.

Andere tips??

Lena

Britt Claeys schreef op maandag 17 augustus 2009, 0:56:


Wees gerust, iedereen in het oog houden is niet nodig. Een goede opvoeding van de leerlingen ook niet, al zou dat wel helpen natuurlijk. Het is een houding die van binnen uit de leerkracht komt. Als er iets gebeurd, kun je reageren vanuit verwijten-boosheid-straffen of vanuit begrip-vriendelijkheid-verhinderen. Dat verhinderen hoort er wel absoluut bij en naar gelang de situatie kan dat vele vormen aan nemen, als je houd van bijzonder krachtig en intelligent dan is dit je toekomst

Groet, Michiel