jo schreef op woensdag, 24 november 2004, 21:36:


Ik zag ooit ook dit ding op die site staan en besloot dat te proberen met een longeerlijn.
Gewoon knip in handvat vasthaken, dan lijn dubbelvouwen, 1 eind onder oksel van paard doorhalen, over de schoft heen weer naar je toe halen, voet in allebei de lussen steken, opstijgen en ding weer losmaken, oprollen en aan mijn zadel hangen of in m'n zadeltas proppen, of, bij rijden zonder zadel, om paard z'n hals binden.

Moet je er onderweg weer af en op, heb je de opstaphulp altijd bij je!

Zieltje schreef op woensdag, 24 november 2004, 22:42:


Af en toe is een doe het zelver op een forum hartstikke handig. :)

Ja, waarom ook niet eigelijk?
Ik ben nog veelste krampachtig.....alles moet zo lang mogelijk heel en netjes blijven....zoals ik het gekocht heb.

Ik ga het allemaal nog eens bekijken en hou jou oplossing in mijn achterhoofd.

Dank je.

Hallo Jo,
Sinds ik paarden heb (al meer dan 20 jaar) ben ik aan het worstelen geweest
met mijn relatie met hen.
Bazig zijn en slim, en zorgen dat je het uiteindelijk steeds van ze wint, is
toch weer wat héél anders als LEIDER zijn.
Of wel: ik ben bazig genoeg om uiteindelijk steeds m'n zin te krijgen, en
gelukkig ook maar, anders had ik allang geen paarden meer gehad.
Maar gevoelsmatig ben ik eigenlijk de ondergeschikte gebleven, afhankelijk
van de meewerkendheid van m'n paarden, wachtend op hun 'goedkeuring'. Met
mijn liefde, goede verzorging en toewijding hen proberen over te halen om me
te vertrouwen.
Is dat hetzelfde als wat jij bedoelt met: vriendjes willen zijn met je
paard?

De laatste tijd ben ik erg met leiderschap bezig, met werkelijk het voortouw
gaan nemen, zorgen dat de paarden op mij kunnen rekenen. (Hier ben ik,
helemaal alert en aanwezig, ik ben te vertrouwen, volg me maar.)
Ik zie dat als een mannelijke eigenschap. Denk zelf dat mannen ohalg
gemakkelijker leiding nemen als vrouwen.
En ach, kijk maar eens om je heen. Bijna altijd als je een stel mensen
tegenkomt (man + vrouw), is het de man die de leiding heeft.
Mee eens?
Groet,
Coralie

jo schreef op woensdag 24 november 2004 11:50

boers sandra schreef op woensdag, 24 november 2004, 18:15:


Er is mij verteld dat dat 2 weken duurt. Heb ooit een ruin gekregen die toen twee weken gecastreerd was, die heeft nog weken achter de merrie aan lopen vangen. Maar ze is niet drachtig van hem geworden.
Maar....
Een merrie die niet hengstig wordt niet zo gauw lastig gevalen door een hengst.
En de ruin is nieuw in de wei, dus dan is de merrie eerder de baas en jaagt hem weg.
Je zult moeten wachten tot je merrie weer hengstig is (wat in deze tijd minder is), en dan de reaktie van de ruin afwachten.