Hallo HC,

In hetzelfde artikel (zie http://www.equinestudies.org/whos_built_best_2008/whos_built_best_2008_pdf1.pdf) dat u aanhaalt, staat op pagina 3 letterlijk dit geschreven:

"The greatest horse cultures that the world has ever known, including the Comanches, Sioux and Crow of the nineteenth-century Great Plains of North America, traditionally built different types of saddles for men and women. The different saddle designs reflected not only expected social roles and work duties, but also the consistent differences in bony anatomy which exist between men and women."

(De Comanches, de Sioux en de Crow waren alledrie indianenculturen die een sterke bijdrage vonden in het paard, weliswaar moeten wij de situatie in Europa ook niet vergelijken met die in Noord-Amerika.)
Naar aanleiding van deze tekst, vroeg ik mij dus af of er vroeger ook niet zadels waren die (buiten een zijlings) een schrijlings design hadden en voor vrouwen waren?

Dit lijkt mij een heel interessante reden om de zadelmakerij in de 21ste eeuw eens na te kijken?! Niet ladies?!
Je zou bijna denken dat het "a MAN's history is, HIStory". Hahah, ooh jee hopen wij niet soms stiekem om een mannenbekken te hebben? Ik wel ...! Soms ...

Greetingsz

Jasmijn Wauters schreef op zondag 15 november 2009, 21:55:



Beperkt zich volgens mij niet alleen tot het bekken

Als u een man bent, dan toch liever niet.

Jasmijn Wauters schreef op zondag 15 november 2009, 22:00:


Ik had het over die hoopvolle gedachte ,maar dat was iets te ver voor je

eddy DRUPPEL schreef op zondag 15 november 2009, 22:01:


Ja, inderdaad, dit ging iets te ver.

Jasmijn Wauters schreef op zondag 15 november 2009, 21:55:

Ze schrijft ook dat ze de eerste is die dit onderwerp aankaart.
Je weet toch dat de aarde plat is met Amerika in het midden?!

Huertecilla schreef op zondag 15 november 2009, 22:04:


JA, oké.

Even een up-date: We hebben weer ballen!!
De koorts is al enkele dagen weg en ze vreet als een wolf. Overdag staat ze op een verse weide met onbeperkt hooi in een bak (handbaaltjes van ons eigen land), samen met het veulen. Ze krijgen 2x daags "hun emmertje", waarbij in die van Zandora wat gerst, een handje veulenbrokjes en wat stukjes wortel zit. 's ochtends krijgt ze ook een halve vitaminekoek en 's avonds krijgt ze nog 2 eetlepels lijnzaadolie. Volgende week wil ik de veulenbrok geleidelijk gaan vervangen door bietenpulp.
Op stal staat ze bloot en in de wei nu nog even met een regendeken, omdat ik toch wil dat ze haar energie met name gebruikt om weer wat aan te komen en niet om zich warm te stoken. 2 dagen geleden, toen het 's nachts 14 graden was, heb ik haar ook 's nachts buiten gelaten, maar omdat ik zag dat ze ging liggen doe ik dat nu effe niet meer (eerst wat meer spek kweken).
Ze is vrolijk en rent zelfs soms al door de wei. Gisteren hebbben we met haar en het veulen een wat groter rondje gewandeld, dat vond ze duidelijk ook leuk.
Het is wel opvallend hoe snel je door zo'n gebeurtenis een band met elkaar krijgt. Toen ze ziek werd was ze hier immers nog geen maand en nu komt ze naar me toe, loopt mee zonder touw en laat alles met zich doen (tempen terwijl ze gewoon los loopt!); dit soort dingen heeft bij de andere pony's toch wel even langer tijd genomen.
Kortom: eind goed, al goed, Zandora lijkt er dus helemaal bovenop te gaan komen.