Bandida schreef op woensdag, 8 december 2004, 12:42:


correctie, heb even een zakje van het oplosmiddel bekeken (wordt opgelost in water gebruikt bij deshydratiatie) en er zit inderdaad rijstbloem in omwille van de energetische waarde, maar verder vooral zout (NaCl), en wat vitamines

Karin schreef op woensdag, 8 december 2004, 12:43:


Nou dat is zo gek nog niet! Mensen gebruiken in principe te veel zout (Na) dus als je dat achterwege kan laten..

Durf ik je niet te zeggen, misschien ook wel wat magnesium ( goed voor de spieren)...

Dus maar even gezocht:

. K, Na en Cl (elektrolyten)

Natrium en chloor komen in het organisme vooral extracellulair (in het bloed) voor, terwijl K overwegend in de cellen zijn rol vervult. K, Na en Cl zijn goed oplosbaar en vervullen daardoor belangrijke functies op celniveau: zij houden de osmotische druk in stand, ze zorgen voor het zuur-base-evenwicht en de waterhuishouding en voor de werking van spier- en zenuwweefsel.
Ze regelen ook de pH in de maag.
Na is betrokken bij het transport van monosachariden en aminozuren doorheen de darmwand, K activeert een aantal enzymes en chloor is een bestanddeel van amylase.

Een tekort aan kalium leidt bij jonge dieren tot een slechte ontwikkeling. Een onvoldoende toevoer van Na en Cl kan een verminderde eetlust veroorzaken. Dit kan zich ook uiten in een droge huid, een geringe prestatiedrang, storingen in het spijsverteringsmechanisme.

Overdreven opnames van zout en kalium geven aanleiding tot het opnemen van grote hoeveelheden water en verhoogde urinesecretie. Er is geen toxische werking als het paard maar voldoende water kan opnemen, maar hierdoor kan er ook geen reserve aan electrolyten worden aangelegd.
Paarden hebben een behoefte van 10 g Na, 30 g Cl en 20 g K. In de praktijk treedt er alleen een gebrek van Na op omdat het natriumgehalte van groenvoeders en hooi erg laag is en er in granen maar een matige hoeveelheid aanwezig is.
Bij sportpaarden stijgen deze behoeftes, omdat de elementen in grote hoeveelheden verloren gaan in het zweet.
Het paard reguleert zijn warmtehuishouding overwegend door verdamping van zweet.

Tijdens de inspanning is er geen vermindering van de K en Na concentratie in het bloed. Na en K voor het zweet worden uit de weefsels ipv uit het bloed gehaald. Daarom zou een hevig zwetend paard een tekort aan electrolyten kunnen ontwikkelen in de weefsels.

Arabesk schreef op woensdag, 8 december 2004, 8:40:


schapen mogen absoluut geen likstenen voor paarden vanwege koper.

groeten esther

Karin schreef op woensdag, 8 december 2004, 12:31:


Mee eens. Ik denk dat als het paard ziek is dat ze hem heus niet gaan gebruiken. Maar ik vergelijk het even met mezelf en met mijn kennis met zijn span in training. Hij kijkt echt niet of het weer wel geschikt is voor een paardje met wintervacht of dat het zal gaan regenen. Weer of geen weer, hij rijdt gewoon. Ik kijk er wel naar. Is het van dat vochtige wat benauwde weer dan rij ik niet, in de zomer rij ik ook niet met 30 graden bijvoorbeeld. Bij helder vriesweer is het prima te doen, maar rij ik nooit in de middag als het al weer gaat afkoelen, maar in de ochtend zodat ze tijd heeft op te drogen in de zon. Snap je wat ik wil zeggen ... ik zie hierin dan dus wel verschil in gebruik van de pony's.

Kijk ziek is ziek, dat zal iedereen wel begrijpen. Maar een pony die gewoon geen zin heeft is voor mij een reden haar niet in te spannen en dan maar iets te gaan doen wat ze wel wil op dat moment. Voor mijn kennis is het geen reden om niet te gaan rijden, heeft pony pech in zijn geval.
Ook voor het huifbed kijken we niet of het paard nu wel of geen zin heeft. Kwestie van jammer; inspannen en lopen met die handel.

Groet,
Ingrid

Ingrid den Ouden schreef op woensdag, 8 december 2004, 13:35:


Ik hou met Pauli ook wel rekening met de omstandigheden.. harde, stormachtige wind, veel geruis in de takken van de bomen - ze houdt er niet van! Als ik dan met haar zou rijden krijgt ze dat gezeur van mij ook nog 's an d'r kop en dan is er geen land mee te bezeilen! Regen ( op d'r oren) vind ze ook niet fijn. Tja, het is een watje af en toe.

Maar... ik vroeg me af: hoe definiëer jij 'zin' hebben .. hoe zie jij of je paardje wél of geen zin heeft om iets te doen?

Marianne

Nee zo bedoel ik het niet. Ik bedoel, als iemand die voor de sport rijdt zoals die kennis van jou, zieke paarden zou hebben NA de training doordat zijn paarden teveel gezweet hebben, natregenen, kou vatten, whatever ook, dan mist hij zijn doel van de training.
Dus OF jou kennis past zijn training wel aan aan het weer enzo, OF het weer heeft blijkbaar niet zoveel invloed dat de dieren er ziek van worden of minder baat hebben bij de training.

Maar ik vergelijk het even met mezelf en met

Ja maar dat bedoel ik dus. ALs hij wel rijd aan het einde van de middag al het daarna af gaat koelen, dan maakt dat blijkbaar niet zoveel uit, want zijn pony's worden er niet ziek van (en met ziek bedoel ik niet doodziek, maar ook een "beetje ziek"). Want als dat WEL het geval zou zijn, zou jou kennis ook niet trainen op dat moment. Misschien niet uit welzijnsoverwegingen, maar vanwege de functionaliteit van zijn training. Immers trainen en daarna een ziek paard hebben is een beetje zinloos he. Daar word het paard niet beter van voor de wedstrijd.

Dus de gedachtengang kan wel heel anders zijn, maar uiteindelijk zal ook die kennis een gezonde pony moeten houden na de training.

Tja en als ze geen zin hebben. Ik ben daar ook best nuchter in. Ik heb ook wel eens geen zin. Meestal zoek ik iets waar het paard wel zin in heeft, maar soms zet ik ook even door en gaat ie gewoon mee. Meestal komen ze er wel achter dat het toch wel erg leuk is en krijgen ze vanzelf zin. Ook omdat ik later in de rit best nog rekening met ze houd qua tempo enzo.
En ook hier weer, als de ponys van de kennis op de lange termijn steeds "geen zin" hebben lijden de prestaties eronder en zoekt die kennis ook een oplossing. Of dat een paardvriendelijke is weet ik niet, maar hij zal iets verzinnnen toch?

Groetjes Karin

Hoi.

Hoe is het nou?
Volgens de boeken worden merries hengstig tussen feb. en okt. toch?

Nou was een week geleden een merrie nog hengstig en ne de mijne.
Beide zijn vier jaar, maar ze worden toch al veel jonger ook hengstig?

Wat ook nu anders is, is dat er een nieuwe ruin (zover we weten) bij is gekomen.
Mijn merrie loopt nu als tweede binnen drie weken rond hem heen te draaien.
Maar ik dacht dat merries geen intresse in ruinen toonden?

Ben ik nou gek of...........?
En ja, de sneeuw en ijs is weer weg, de muggen dansen hier weer bij de lampen.
Zou het de zachtheid van het weer zijn?

jo schreef op woensdag, 8 december 2004, 14:05:


Gedurende de herfst en de winter wordt het hengstig worden inderdaad minder, of houdt het een tijdje op, maar sommige merries blijven toch gewoon hengstig worden hoor. Ik merk hier toch ook wel dat de merries, vooral als ze hengstig zijn, interesse hebben in mijn ruin. Veel meer dan omgekeerd het geval is :). Er is er zelfs eentje die redelijk gefrustreerd reageert als hij geen actie onderneemt..

Marianne schreef op woensdag, 8 december 2004, 13:43:

Tsja, dat is me al eens vaker gesteld. Ik vind dat ze dit aangeeft als ze wegloopt zodra ik met het tuig aankom. Dit doet ze vrijwel nooit, maar als ze het wel doet dan staat haar smoelwerk ook meestal ook op : bleehh. Ga ik dan toch rijden dan wordt het zo'n sjok en slof-ritje. Dus daarmee heb ik voor mezelf vastgesteld dat ze dan eigenlijk in het begin (met dat weglopen) al heeft aangegeven geen zin te hebben.

Ook bij het betuigen weet ik meestal wel hoe haar pet staat. Hoe drukker ze is, hoe slomer ze zal zijn tijdens de rit. Staat ze daarentegen bijna in slaap te vallen bij het optuigen, dan is ze super goed actief voor de wagen.

Gisteren ook met het longeren; totaal geen zin. Sjokken en als ik om meer actie vroeg dan weer die totale "weigering" of zelfs dreigen naar mij toe. Hoe dan ook, voor een leek was te zien dat dit madame niet beviel. Afijn ik open het hek, en ja hoor, oortjes naar voren en een lol dat ze had. Keurig netjes liep ze mee, niet te snel, niet te langzaam. Daarin had ze dus wel zin.

Misschien moet ik het niet betitelen als "geen zin hebben". Maar hoe moet ik dit gedrag anders omschrijven?

groeten,
Ingrid

Karin schreef op woensdag, 8 december 2004, 13:50:

Aha, nu begrijp ik wat je bedoeld .

Hij heeft zijn pony's overigens geschoren en ze staan met deken op in de stal. En als ze erg nat zijn van het zweet kunnen ze zelfs onder het solarium. Dus echt vergelijkbaar met die buitenpony van mij is het helemaal niet.


Dat is helemaal waar. Zijn paardjes zijn zelden ziek.


En zijn paardjes hebben zelden geen zin, althans zo lijkt het. Maar ik heb het hem eens gevraagd en hij heeft er nooit zo opgelet volgens hem. Dus die beestjes hebben waarschijnlijk ook "afgeleerd" om aan te geven dat ze geen zin hebben, want ze gaan toch rijden. Beetje afgestompt misschien daarin (zou je dat zo mogen noemen?).
(manegepaarden bijv. die lopen toch ook altijd gewoon mee; zijn toch ook redelijk afgestompt als je het mij vraagt; zo erg zijn zijn pony's overigens niet hoor voordat we straks misverstanden krijgen ).

De mijne is heel duidelijk in het aangeven wat ze wel en niet wil (soms iets te hihi) en ik let er dus wel op en volgens mij maakt ze daar af en toe dankbaar gebruik van.
In 2 richtingen overigens (want soms geeft ze ook wel eens aan juist iets te willen gaan doen).

Groeten,
Ingrid

Marianne schreef op woensdag, 8 december 2004, 12:29:

Moest net toch zout kopen dus gelijk maar even gekeken.
99,5 % NaCL dus natrium en cloride. De overige 0,5% staat niet nader genoemd. Er zat nog antiklonter spul in.

Maar er stond ook LO-salt in de schappen. Dat was Kaliumchloride. Voor mensen die wel de smaak van zout willen, maar geen echt zout willen gebruiken. Deze had 66% kaliumchloride en 33,5% natriumchloride (eh dacht ik ik weet het nu niet meer zeker, maar zeker wel dat het kalium chloride bevatte). Dit zou je dan dus beter voor je zwetend paard kunnen gebruiken?

En hoe zit het met uitzweten van eiwitten? Het paardenzweet is (tenminste bij de mijne als ze eenmaal goed nat wordt) grijzig/wit en stroperig en plakt daarna bij opdrogen de hele vacht in klitten aan elkaar.
Normaal zou ze deze eiwitten toch vacht houden in het lichaam. Zo raakt ze wel overtollige eiwitten kwijt

Groeten,
Ingrid

Ingrid den Ouden schreef op woensdag, 8 december 2004, 15:21:


Toch wel interessant dat Lo-Salt.. zeker vanwege het hogere kaliumgehalte. Las net op de site van Lo-Salt dat ons dagelijkse voedsel méér dan genoeg NaCI bevat, maar slechts 80% van de dagelijks benodigde Kalium.. en dat is dan gebaseerd op 'goed eten' ..
met de schijf van vijf..ofzo!

Het zou interessant zijn als Karin de samenstelling ( in percentages) van haar zakjes electrolytenpoeder zou kunnen achterhalen. Dan is er misschien wel een goedkopere oplossing te vinden. Ik denk wel dat de verhoudingen van de diverse stoffen belangrijk zijn.

Dat witte spul wat je op de vacht ziet na het zweten, dat zijn toch geen eiwitten? Volgens mij zijn het gewoon gedroogde zoutkristallen..

Groet, Mrianne

Nee, dat had ik ook niet verwacht dat het te vergelijken zou zijn. Maar blijkbaar heeft hij aanpassingen gemaakt om ervoor te zorgen dat zijn paardjes het werk aankunnen zonder er ziek van te worden.


Kan. Misschien zijn ze wel zo verveelt op stal dat ze die trainingsuurtjes graag maken als afwisseling. Motiveren. Maak al het andere maar saaier/stommer/enz enz en ze doen uiteindelijk met (een soort van) plezier hun werkjes. Is niet de manier die ik kies, maar ja. Wil ook niet zeggen dat die paardjes het zo verschikkelijk slecht zouden hebben hoor, dat kan ik niet zien vanaf hier.
Met mijn eerste stukje tekst hierboven doel ik op gezondheid. Het tweede stukje doel ik op welzijn. Zijn twee afzonderlijke dingen die niet per definitie met elkaar te maken hebben.


Ik heb gisteren tijdens de rit erg veel gedaan wat mijn paardje wou. Was namelijk ook wat ik wou, namelijk harrrrrd.
Maar strakjes, na de kerst wil ik wat serieuzer aan het werk. Voor zijn conditie enzo. Dan zal ie dingetjes moeten doen die hij minder leuk vind (misschien antromorf gezegd maar ik weet idd ook niet hoe ik het anders moet noemen). Ik wissel dat dan lekker af met de dingen die hij/wij wel leuk vinden en zo hebben we beide lol. Iets moeilijks doen in de bak vind ie tien keer niets bijv. Doen we hetzelfde buiten, dan doet ie het toch wel omdat we daarna weer iets anders gaan doen en dat is voor hem dan motivering.

Groetjes Karin

Coralie schreef op Tue, 7 Dec 2004 23:07:04:


Geen idee. Ook geen dode paarden trouwens. Van een anti-wormkuur mag je verwachten dat hij alleen wormen doodt en al het andere in leven laat; het behoort een selectief middel te zijn. Ik hoop dat het ook de darmflora (baterien in de darmen) heel houdt.


Nee, daar kun je niet van uitgaan, dat is nou net het probleem. Stel dat er van die duizend EENTJE in leven blijft. Wat is nou eentje? Maar die ene kon blijkbaar net iets beter tegen het verdunde wormenmiddel dan al die anderen en blijft dus leven. Hij gaat zich voortplanten en zijn nakomelingen hebben dezelfde eigenschappen ge-erfd, inclusief de eigenschap om net iets beter tegen het wormenmiddel te kunnen. Dit is de manier waarop resistentie onstaat. Een reeel gevaar dat altijd om de hoek komt kijken wanneer je veelvuldig met bestrijdingsmiddelen werkt en in het bijzonder wanneer je onderdoseert. Nooit gezien dat op een antibiotica-kuur staat "kuur afmaken"? Dit is om precies dezelfde reden. Beter geen kuur dan een half afgemaakte kuur.

Groeten,
Frans