Is er geen bloed geprikt? Daaruit kun je afleiden of het een virus is geweest.
Weet je zeker dat hij geen wormen heeft?
Verder is het enige wat ik kan bedenken dat hij het misschien erg koud heeft gehad.

Ik heb afgelopen najaar hetzelfde met Buck meegemaakt. Koliekerig, maar geen verstopping, 2 dagen achter elkaar kwam de da want het ging niet over. Deze heeft meteen ook bloed geprikt, wat hij in de praktijk al kon checken: verhoogde lymfo's, dus virusactiviteit. De tweede dag had hij ook verhoging: 38,5.

Karen Koomans schreef op woensdag 10 februari 2010, 2:32:


Nee, ik vind het niet vervelend dat het overkomt alsof je voor mij praat. Je verwoordt het exact goed!

Dat is boeiend... dat zou ik graag willen zien.....

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 9 februari 2010, 21:01:


hun kennis reikt wel zo ver dat ze dat kunnen vast stellen en dat ze blokkades en spierproblemen kunnen uitsluiten of ev. behandelen. Ja een blinde loopt anders en kan sneller uit evenwicht zijn, maar weet wel hoe hij zijn benen moet zetten. Dit zijn nu even een aantal dingen die uitgeklaard (zijn er nog onderliggende problemen) moeten worden alvorens er aan gedacht wordt om te gaan paardrijden hé. En blind en niet weten hoe je evenwicht te behouden met ruiter erop en dan nog een beginnende ruiter, ... Bij veel blinde paarden zie je dat niet, je ziet het pas als je plots een bot hooi voor hun voeten legt en ze er gewoon over vallen.
Hoeveel keer hebben wij al niet op de ogen en de benen van ons paard vertrouwd op een buitenrit?? Nou ik doe dat altijd en al een paar keer was de beslissig va mijn paard beter dan die van mezelf.
Weet je nog bergop bij Pien, hoe Enno er voor gezorgd heeft dat enkel mijn knie die boom raakte ipv dat we er pal opvlogen in volle galop? Nou dat was hij, niet ik, want ik had die boom niet gezien, ik zag alleen alle andere paarden die daar stonden en vond niet direct een uitweg.

Ans Jondral schreef op dinsdag 9 februari 2010, 21:48:


Hn behnadelingen reiken tot aan ' the point of no return ' hoor ik van osteopaten dwz veranderingen die niet meer in hun originele staat meer 'gezet' kunnen worden: artrose, tumoren, ...
Fysiotherapeuten gaan dan weer ervoor zorgen dat de symptomen gepaard gaan met artrose afgezwakt worden, dat het het gewricht wat minder stijf wordt en mobieler wordt, dat de pijn ermee gepaard gaande wat minderd, dat het dier beter uit de voeten kan dus.
De artrose zelf gaat niet weg he.
Fysiotherapie of kinesietherapie is niet hetzelfde als osteopathie.

Quive doet ook precies hetzelfde.
Als wij ook in galop gingen dan kon ik er ook vanuit gaan dat ze gaat bokken.
Regelmatig ging ik er bijna vanaf.
Gelukkig nog nooit gebeurt.
Denk mede me zadel met diepe zit.

Volgens mij is het bij mij me eigen schuld.
Zei wil dan wel in galop maar ik hou haar teveel van voren vast.
Geef me beenhulpen en alles dan niet goed en dan krijg je het.
Ook weet ik dat ze gewoon gaat bokken en wacht er al op.
Niet goed dus.

Dus wij galopperen niet meer.
Alleen de draf en stap doen we.

Heel soms gaat ze nog wel uit zichzelf in galop met een hele harde draf.
En dan gaat het wel goed zonder bokken maar soms overkruisd.
Tenminste dat zegt me rijmaatje.
Het aanspringen van haar doet ze volgens mij rijmaatje gewoon de kont iets van 30 cm in de lucht.
En dan doet ze het.

Ik moet zeggen we hebben hier niet veel gelegenheid om te galopperen dus vind het zo wel best.

Piet schreef op dinsdag 9 februari 2010, 23:30:


werkte haar galblaas naar behoren? Dus jij zei daarvoor dat ze van de arts meer vet moest eten en minder suiker, dacht ik te hebben gelezen. Ik had daar vraagtekens bij.
Dus ze at al mager (heeft toch nog altijd iets van vet) en had toch nog last ... ik denk nog steeds richting galblaas. Was het dan beter men nog minder suiker?
Of is ze er gewoon uitgegroeid?
Ik had nog niet lang geleden een zeer interessante discussie omtrent dit gegeven, daarom wil ik het zo graag weten.

Piet schreef op dinsdag 9 februari 2010, 23:57:


dat maakt het weer verklaarbaar