De jonge paarden vaak wel, maar zeker vanaf hun 5e gaan de ijzers eronder.
Maar ik vindt zo wie zo wel dat in de polosport veel toegelaten wordt (ook drugs), sinds het geen olympische sport meer is. Dat is voor het welzijn van de paarden er dus niet beter op geworden. Heel jammer, want ik vindt het geweldige paarden, ook om mee te werken.

Weet je zeker dat het olifantsbenen waren en geen stalbenen?
Dat is nl. iets anders.
Ik ga morgen nog even 2 andere da's af voor hun mening.
Onze eigen da, wel een autoriteit op paardengebied hier, heeft haar nagekeken en gezegd dat het gezien haar conditie en hoe ik haar been verzorg, hij er geen bezwaren in zag.
Maar ja, aangezien het mijn vertroetelpaard is...wil ik wel absolute zekerheid. Natuurlijk kan er dan nog van alles mis gaan, maar het gaat mij erom dat ze het kan dragen.

Wij hadden een paard die ook altijd blessures en dikke bulten op haar benen had. dat kwam doordat ze altijd ruzie had met een ander paard, die haar altijd weer wist te raken.
Ik had in nog nooit meegemaakt dat ze ruzie had met een ander paard, maar voorbijgangers en de aangrenzende boer hadden het gezien. Als ik in de wei kwam of werkte was er nooit wat aan de hand, maar zodra ik weg was, dan scheen er toch spektakel te zijn. En ik me maar afvragen wat ze toch uitspookte, dat ze weer een dik been had.

Is het geen droes? Heel besmettelijk en soms lastig te herkennen.

Tony schreef op woensdag 16 juni 2010, 1:25:


Voor wie was de vraag Tony?
Wat mij betreft: heel vroeger een paard gereden met een olifantsbeen.
Bij dagelijks beweging wordt het een stuk minder.... laat je zo'n dier weer een paar dagen met rust is het been gelijk weer dik.
Heb een IJslander gehad met een kapotte lympheklier in het hoofd...
En ook daar, idd. met warme dagen, altijd een zwelling van het hoofd. Oedeemvorming dus door het niet of nauwelijks functioneren van de lympheklieren.
Ook dit is niet meer op te lossen.

Hier in PT (bij 'n vriendin) vorig jaar een paard ontijzerd met een olifantsbeen.
De foto's van dat paard, Mr. Ed, staan hier wel ergens nog in 1 van de fotoalbums.
Mr. Ed is later weggegaan als grasmaaier voor een stel Portugezen die het wel leuk vonden om een paard te hebben lopen. Echter dat achterbeen komt nooit meer in orde.

Stalbenen is idd. iets heel anders.

Zekerheid kan niemand je geven, ook je DA niet.

Nog een vraagje... zijn polopaarden meestal een speciaal ras of juist niet?

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Polopaarden moeten wel aan bepaalde eisen voldoen, stokmaat liefst tussen 1,52 en 1,54, goed uithoudingsvermogen, wendbaar en goed kunnen versnellen.
Vaak zij het Criollo's gemengd met Engelse Volbloed (vandaar de naam Anglo-Argentina, wat volgens velen niet de naam is voor een Criollo en waarom Criollo's dan worden gekruist met Engelse Volbloed), soms ook nog met quarterback.
De meeste komen uit Argentinië, en die houden hun recept graag geheim.. voor wat het waard is, want ze zijn allen papierloos.
Mijn eigen werkpaard komt uit Nieuw Zeeland en binnenkort krijgen we er 2 uit Australië.

Tja, dat olifantsbeen heeft me nooit zorgen gebaard. De gevolgen op het been wel, als ze drachtig is. Nu ben ik van nature geen vrager, ik doe altijd waarvan ik denk dat goed is (natuurlijk niet out of the blue). Ik heb een goede opleiding gehad betreffende veehouderij dus aan kennis ontbreekt het niet.
Maar nu het mijn paard aangaat, vindt ik dat toch anders.

ohh ja , de vraag was aan Isabel.

Toch gek dat je zo erg gehecht raakt aan een dier, terwijl ik van alle paarden hier , ook al weet ik dat ze weer weggaan, ook ontzettend veel hou.
Er zijn maar weinig mensen die op haar kunnen rijden, bij anderen, die hier wel eens op bezoek komen, gaat ze gerust liggen, met of zonder ruiter. Ik heb wel eens gevraagd hoe ze dat voor elkaar krijgen, mij is het nooit gelukt
Ze is ook nergens bang voor, koeien opdrijven vindt ze leuk en andere paarden (de jonkies) opzij duwen is dagelijkse kost tijdens de trainingen van de jonkies.

Onze paarden hebben ontzettend veel teken.
De katten hebben vorige week frontline druppeltjes gehad, dus eens goed opletten of die dan wel werken...
En ik zelf, ach, ik heb er ook wel weer een paar verzameld dit jaar hoor. Maar als je ze binnen de 24-48 uur eruit haalt, is er geen probleem en heb je ook niet acuut antibiotica nodig. Dan zou ik continu antibiotica moeten slikken...

jennet schreef :


No way, hier a b s o l u u t niet dus niet generaliseren.
Wij rijden, trainen, lessen overal en altijd zónder.
Ook als er geen publiek bij is of als een paard extreem 'moeilijk' is.

Die lijst is er al, heeft Jantine (Arabesk) ooit opgesteld.
Dat misschien maar weer eens onder de aandacht brengen dan.

Groet, Pien

Isabel van der Made schreef :>

Ja, door verminderde doorbloeding.
Groet, Pien

Spirithorses schreef op woensdag 16 juni 2010, 8:13:


Ah, dan is het dus ook verklaarbaar dat Nancy enkele plekjes had. Inmiddels zo goed als genezen. De mokzalf helpt goed....

---------------------------------
Waar een Wil is, is een weg....

Spirithorses schreef op dinsdag 15 juni 2010, 22:11:


Brief kwam van de Belgische Confederatie van het paard.
Het lopend dossier was nog niet afgesloten en ik was strafbaar.
Hoe ze aan mijn gegevens komen, is niet zo moeilijk, heb zelf aanvraag verstuurd(lang geleden, uit schrik voor controles en boetes). Antwoord bleef uit en ik dacht dat mijn aanvraag verloren was gegaan of zo en vond dat niet zo erg Had mijn plicht gedaan.
Blijkbaar is er iets ergens niet helemaal goed gegaan.. en nu hangen ze aan de alarmbel tssss ,de chipidioten.

Ook ik ben meer een stille meelezer. Ik heb in het verleden wel wat gepost, maar door de sfeer van de afgelopen tijd daar geen trek meer in gehad. Maar nu vind ik het, net als Elientje, tijd om toch eens te reageren.

Mijn New Forester Luna staat nu sinds oktober op de Poedertoren, en loopt regelmatig mee in de lessen. Voor mij is het een hele rit, uit Noord-Brabant, maar dat heb ik er graag voor over. Ik had zelf de tijd niet meer op elke dag aandacht aan Luna te besteden en de stalling die ik op dat moment had was niet optimaal. Toen ik dan ook in oktober de advertentie zag van de PT waarin ze lespaarden zochten heb ik contact opgenomen met Rudy en Linda en ben er wezen kijken. Het sprak me meteen enorm aan; de sfeer en de rust, en de liefde voor de paarden. Rduy en Linda hebben toen Luna opgehaald en ze is er als proef naar toe gegaan, maar wat mij betreft gaat ze er nooit meer weg.
Wat Julie zegt herken ik helemaal: aandacht voor elk individueel paard, elke keer weer bekijken welk paard wat extra moet werken of juist niet, welk paard toe is aan een buitenritje of juist meer werk in de piste nodig heeft. Paarden die wat extra voer nodig hebben, of medicijnen, worden elek dag uit de kudde gehaald. Linda weet precies hoe het er met elk paard voorstaat.
Momenteel zijn er zo'n 30 paarden en pony's, 3 staan in een kleine kudde omdat 1 paardje zich niet staande kan houden in de grote groep, en alle anderen paarden vormen 1 grote kudde. Door de lay out van de PT, met de lange gangen en schuilplaatsen op verschillende plekken, lopen de paarden veel. Het is met recht een bewegingspension.
In de winter hebben ze onbeperkt hooi, en dan bedoel ik echt onbeperkt. Ik was een beetje bang dat Luna te dik zou worden maar door het vele bewegen ziet ze er prima uit. Ook nu, nu ze overdag op het gras staan en 's nacht op de winterpaddocks (toch altijd nog zo'n 2 hectare) met hooi, blijft ze mooi op gewicht.

Oftewel, ik ben super tevreden. Het is voor mij elke keer weer een minivakantie als ik op zondag naar de PT rij, om met Luna te knuffelen, bij te kletsen en een lekkere buitenrit in de mooie omgeving te maken. De liefde voor paarden straalt van Rudy en Linda af, en ook de ruiters voelen zich er thuis. Ik zou zeggen, kom allemaal kijken op 19 september.

Ehm, ik weet niet wat hun achternaam is maar ze zijn dus geen familie van...?
Wat een mega fout van de makers dan zeg!

Wil schreef op dinsdag 15 juni 2010, 21:35:

Ja, en helaas is de opkomst behoorlijk triest te noemen Er zijn onder de KNHS ruiters zeer weinig bitloze ruiters.