Nils Vellinga schreef :
>>
> Ik wil het wel begrijpen, maar het meeste dat me dwars zit, is dat de
> mensen NIET de tijd WILLEN nemen, voor het genezing proces. Omwille van de
> "winst punten".
> IK doe mijn ding en toon het ze. Wat een ander er mee doet ....
>
Ik lees net die Bokt-ijzerslink die Wil gaf. Ben na de eerste pagina afgehaakt (dus ik weet ook niet hoe de discussie verderloopt).
Tijd (geduld), kennis, maar ook zelfvertrouwen zijn belangrijk bij het overgangsproces.
Wij hebben (inmiddels) makkelijk l*llen want wij weten inmiddels wel dat het altijd goed komt.
Maar als je één paard hebt en bovendien in een ijzerpension en al je vriendinnen gaan uit rijden terwijl jouw paard na een half jaar nog strompelt over steentjes moet je van goeie huize komen om dan toch vol te houden, temeer wanneer diezelfde vriendinnen je voor dierenbeul uitmaken.
Deels heb ik daar wel begrip voor (ik lijk wel in een milde bui vandaag), maar het andere deel in mij zou willen schreeuwen: 'haal in godsnaam je paard daar weg en zoek een plek waar je dat begrip en de ondersteuning wél vindt'.
Ik heb het hierbij over de gewone overgang naar ijzerloos (bit en hoefijzers). Enige nuancering is daarbij wel op z'n plaats.
Maar persoonlijk heb ik net als jij geen begrip voor de winstpuntenjagers ten koste van de gezonde voeten van hun paard. Ik heb daar h e l e m a a l niks mee!
Groet, Pien