dus ik pak het verkeerd aan of rijd nog hopeloos fout.
Even ons nieuw paardje Frodo voorstellen:
hij is 5,5 jaar, 1.56m (een heerlijk klein paardje dus in vergelijking van onze merrie van 1.72), sinds een half jaar traditioneel maar rustig zonder geweld zadelmak gemaakt en ingereden (voor zover ik weet) en al die tijd op stal gestaan, met bit ingereden en sinds 3 weken dus ons op de wei bij onze 2 andere. En intussen duidelijk de baas...
Ik had enkele mooie foto's en filmpjes, maar na de inbraak hier thuis van vorige week dus niet meer, dus ik kan hem voorlopig niet tonen, maar geloof me: hij is een beeldig paardje.
Wat heeft hij intussen geleerd? In niet chronologische volgorde:
- voetjes geven en uitkrabben (was wel het eerste),
- zich door ons laten bekappen,
- over dakpanpuin lopen zonder zich in te houden,
- geen brokjes meer verwachten 's morgens en 's avonds,
-
trailerladen van 25 min naar 2 à 4 min, in een open 2 paardstrailer zonder schot
- geleid worden met doorhangend touw, ons volgen, stoppen als wij dat doen,
- achteruitgaan als dit gevraagd wordt (enkele stapjes),
- een rondhuppelende kalkoen quasi negeren,
- een plastic zakje over zijn hele lichaam leren aanvaarden,
- omgaan met zwaaiende zadeldekjes, rammelende singels,
- een heel rustig friendly game,
- met zijn neus onder een paraplu gaan staan die ronddraait als hij hem aanraakt
en dat nog leuk vinden ook,
- stilstaan naast het bankje in de wei zodat ik netjes kan opstappen,
- dat hij moet stoppen op mijn zit en minder door aan de teugels te komen,
- een aantal oefeningen op
wijken voor druk (vinger op flank en nek)
- en misschien vergeet ik nog wel wat.
Tot hiertoe hebben ook wij hem dus nog met bit gereden, maar intussen heb ik een sidepull gekocht voor hem (de andere 2 hebben een kruiselings systeem, maar aangezien er hier toch wel wat scepsis over is, wilde ik eens een sidepul proberen en nu had ik een mooie gelegenheid om er eentje aan te schaffen).
Ik heb die eerst op mijn merrie geprobeerd om te zien of het verschil gaf. Misschien de eerste minuten een klein verschil, maar nadien dus niet meer. Dus ik vol enthousiasme met Frodo aan de slag, aangezien de overstap met onze andere 2 paarden eerder echt geen probleem was.
Ik heb Frodo dan eerst een 10tal minuten nog met zijn bit gereden en dan van hoofdstel gewisseld. En het was alsof we elkaar niet meer begrepen. Voorwaarts en halt houden ging goed, maar ik was mijn stuur kwijt. Ik dacht dus dat ik al vrij goed mijn benen gebuikte om te sturen, maar blijkbaar schort er daar nog heel wat aan. En het is uiteraard niet de bedoeling om aan de teugels gaan te sleuren hé?
In de manege deed ik wel oefeningen in stap met losse teugel om hem links en rechts te laten gaan en vond dat dat begon te gaan, absoluut geen precisiewerk maar hij snapte het plaatje. Ook in de wei had ik dat al gedaan en dat ging naar mijn normen goed (onze ruin deed dit in het begin bijlange na zo goed niet als Frodo nu). Toppunt was dat als de teugels helemaal doorhingen, dat het beter ging dan als ik de teugels vast had.
Aangezien hij van onze 3 paarden degene is waar ik met bit het minste teugeldruk moet gebruiken dacht ik dus echt
bitloos zeker bij hem probleemloos zou gaan. Het viel dus tegen, hij liep waar hij wilde en niet waar ik wilde. Ben na een 10tal minuutjes maar afgestapt, want het voelde helemaal niet veilig en fijn aan.
Toch wel teleurgesteld.
Blijkbaar heb ik met hem een heel aantal noodzakelijke stappen overgeslagen die voor onze andere 2 paarden vanzelfsprekend waren. Misschien omdat die veel meer ervaring hebben en ons al veel langer kenden vooraleer we
bitloos gingen? En dus beter op ons anticiperen? Bij alle andere dingen die we aan het oefenen zijn, verloopt de vooruitgang zoals we verwachten, maar op dit punt dus niet.
Toen ik het mijn echtgenoot vertelde was die ook verbaasd. Ook hij dacht dat dit nu net iets was waar geen problemen rond te verwachten waren omdat hij zo makkelijk was en had me gemotiveerd om het op die vrije namiddag zeker eens te doen en me zeker geen zorgen te maken.
Dus moeten we proberen om het op één of andere manier met kleinere stapjes te doen. Zeker voorlopig niet in draf. En onze verwachtingen bijstellen. Volgende week hebben we beide enkele dagen vrij en dan kunnen we samen met hem aan de slag. Mijn man wil het vanop de grond oefenen (ik raak altijd in de knoop met die lange touwen
). En als we met 2 zijn voel ik me so wie zo al heel wat rustiger en veiliger om te experimenteren.
Tips zijn uiteraard welkom.
Groetjes, Lena
Voorlopig niet grandioos
bitloos 
Warboel
