Hallo allemaal,
Ik zal hieronder mijn verhaal doen, zodat mijn vraag te begrijpen is.
Ik heb een inmiddels 10 jarige New Forest E-pony. Ongeveer 4 jaar is hij steeds kreupel / op eieren lopen nadat de hoefsmid geweest is. Tegen de tijd dat het beter gaat moest de hoefsmid er weer bij komen, omdat zijn nagels begonnen in te scheuren. Najaar 2013 heb ik iemand met een biosensor er bij gehad, hij kreeg homeopatische en natuurlijke druppels, en na 3 weken deed hij het verschrikkelijk goed!! alleen.. nu zakte hij langzaamaan weer terug in het gevoelige lopen.
Nu is 2 weken terug
hoefbevangenheid er uit gekomen, het werd ineens heel erg en hij had echt heel erg veel pijn. Ik heb hem dan ook verkeerd gehouden met de verkeerde ideeen ('hij kreeg bijna niets, een handje brokjes per dag met weinig energie en op een kale weide, wel ongeveer 10 tot 12 uur per dag buiten, het meeste wat nu in onze mogelijkheid ligt'.).
Nou goed, inmiddels begrijp ik dat hier verandering in moet komen, hij staat nu in de paddock op grof hooi en hij is in een week heel goed opgeknapt! Hij krijgt wel Novacam (pijnstiller en ontstekingsremmer) wat voor veel afval in zijn lijf zorgt en ik heb het idee dat hij een probleem heeft met de afvalstoffen af te voeren.
Omdat ik toch wilde weten of de hoefbenen niet gekanteld waren (hij loopt inmiddels al 4 jaar niet echt denderend) en of hij al die tijd tegen de
hoefbevangenheid aan heeft gezeten heb ik gister foto's laten maken.
Hier kwam uit dat de hoefbenen goed zijn, hij heeft heel licht beginnend artrose (volgens de
DA op een gewricht dat meestal niet zo beweeglijk is, dus dat was ''gunstig'' voor zover het gunstig kan zijn), alleen we zijn beide, ja zelfs de DA, ons rot geschrokken van hoe dun de zool was. Het is ongelooflijk, als je de foto ziet zou je denken dat je het bot aan de onderkant van de voet zou kunnen zien. Dit is niet zo, en daarom is hij voor zijn voet te kort bekapt en loopt hij dus eigenljk gewoon op zijn bot .
Nou zegt de DA, hij moet op ijzers met een zooltje. Ik ben zelf een beetje allergisch voor ijzers geworden, maar als het de beste oplossing is wil ik het graag weer proberen. alleen ik betwijfel of het de beste oplossing is. Ik ben oa bang dat de hoef week en zwak wordt in plaats van sterker, doordat er niet op de hoef zelf gelopen wordt er niet gestimuleerd wordt om nieuw hoefweefsel aan te maken, dat het zou gaan rotten onder het zooltje of zo. en vooral dat die hoef alleen maar zwakker gaat worden. (ik ben ook opzoek naar goede voeding, maar dat kan natuurlijk geen wonderen verrichten). Volgens de
DA is het ijzer met zooltje een aantal keer en daarna kan hij op gewone ijzers, en later weer zonder, dus het zou tijdelijk zijn. Ik vraag me af in hoeverre een zool weer zo aan kan groeien. Daarnaast is het behoorlijk prijzig, al die bezoeken van de
DA waren ook niet zo goedkoop.
Daarom zit ik te twijfelen of een hoefschoen geen uitkomst zou bieden. Die hoef je als het goed is maar 1 keer aan te schaffen en ik vind het zelf een fijner idee dan een ijzer, al kunnen aan een schoen ook nadelen zitten, dat het bv niet meer past als de hoefwand sterker wordt en langer kan worden. ik heb ook eens een hoefschoen gezien met een soort gat / inkeping in het midden op de plek van de zool, maar kan het niet weervinden. Ook met een zachte zool in de hoefschoen kan misschien, maar dan loopt hij alsnog wel op de zool, denk ik.
Ach, zover heb ik er ook geen verstand van. Er bestaat ook nog iets van kunststof beslag, ik weet niet wat ik hebben moet.
Heeft iemand hier ervaring mee of ideeen over?
Groetjes Simone
P.s. Meneer kreeg vanmorgen alweer aardig praatjes, sprong me zo over omheining heen van ongeveer een meter. Ik zet hem terug in de bak, doe het draadje dicht en hij was al weer weg, haha!
hoefbevangenheid gaat de goede kant op, nu de zool nog!
P.p.s. Mocht iemand adviezen hebben over belasting, zoals rijden, intensief grondwerk etc bij artrose of dunne zolen, hoor ik het graag!
Warboel
