ElkeW schreef op woensdag, 29 juni 2005, 0:02:


Het paard staat op de wei (waar ook gras aanwezig is lijkt me?),met doorlopend hooi en ook nog 3 kilo granen en krachtvoer??
Al lezend denk ik dat er maar een ding is wat je moet doen....een dierenarts eens goed laten onderzoeken?
Hier lijkt me toch iets meer aan de hand als het paard hier nog mee afvalt.
Ik neem daarbij gemakshalve maar aan dat het paard geen wormbesmetting heeft. Zou het daar zeker op laten onderzoeken.
Mais is wel een dikmaker, net als voederbietpulp, maar het lijkt me dat hier eerst de oorzaak eens bekeken moet worden.

Met geweld kan je een hoop
bereiken,
met geduld, vertrouwen en
liefde meer !
Gr. Nick

Aan al diegenen die zich afvragen of het ooit nog goed zal komen met de pijnlijke voetjes van hun paard nu de ijzers eraf zijn.

Mijn Opal is nu 2 1/2 jaar ijzerloos, en is de eerste paar maanden zwaar kreupel geweest. Met behulp van strasser specialist op de goede weg gezet, na een 1/2 jaar ben ik zelf gaan bekappen, omdat ik toch niet tevreden was over de ingrijpende manier van behandelen, vooral toen de opening cuts tegen mijn zin werden aangebracht, was het voor mij basta.

Opal had zwaar samengetrokken hielen, en stralen die op het breedste punt net 1 cm waren.
Haar hielballen waren platte panne(n)koekjes, of liever gezegd platte miniatuur poffertjes.
Langzaam maar zeker ging het beter, en kon ik er weer op, in plaats van haar uen aan de hand te stappen. (Was erg goed voor mijn conditie.)
Dit alles met hoefschoenen, die waren onze redding, zonder kon ze eigenlijk niet lopen.

Nu ruim 2 1/2 jaar verder, hebben we een superdag gehad, en daarom moet ik denken aan de lange lijdensweg die we bewandeld hebben.

Met een paar vrienden hadden we een veewagen gehuurd, om naar een prachtig natuurreservaat te gaan en daar de dag rijdend door te brengen, met picnic halverwege.
Vorig jaar had ik dat nog niet aangedurfd, onbekend terrein betekent onbekende paden, en hoe begaanbaar zouden die zijn voor de zieke voetjes?
En je wil ook niet iedereen ophouden met gezeur over stenen.
Hoewel Opal nog altijd niet over keiharde steenpaden kan lopen, heb ik het nu wel aangedurfd, en ze liep als een zonnetje!

Haar stralen zijn nu bijna zo breed als ze horen te zijn, de hielballen beginnen mooi plump (mollig?) te worden.

Tja, het is lang, 2 1/2 jaar, maar hoe lang had ze nog door kunnen gaan op die ingebonden voetjes?

Ze springt zelfs weer met plezier. Er lagen her en der wat afgevallen takken in het bos, lekker overheen gejakkerd. Als ik er nu aan denk hoe dat arme dier met die vervormde hoeven 1.60m heeft moeten springen, vooral het neerkomen op die hoeven waarvan de natuurlijke veerkracht volledig naar god was geholpen, niet verbazend dat ze bij de aanblik van een hindernis al in de gloeiende paniek schoot.

We zijn er nog niet, het straalkussen moet nog altijd herstellen, maar dat het de juiste weg is, dat is zeker.

Isabel

Beste Froukje,

De merrie oogt zeker gewoon gezond. Maar je zou gelijk kunnen hebben.
De dierenarts was bij de bevalling aanwezig en heeft niks opvallends opgemerkt. Wel is het zo dat het lijkt alsof ze echt pijn heeft als het veulen drinkt. Ze geeft dan een gil en na een poosje ontspant ze wel weer, maar vooral in het begin was drinken een drama.
Ik denk wel dat de 'problemen' iets te maken hebben met het veulen.
Maar over beschermen gaat het denk ik niet. Het veulen kan gerust aan de andere kant van de weide grazen en de merrie heeft er ook geen problemen mee als er mensen bij haar veulen zijn.
Ik zal je idee van een osteopaat overwegen.

Bedankt,

groetjes Femke

Fresco schreef op woensdag, 29 juni 2005, 18:42:


Ik zou de merrie wat met rust laten, niets vragen, alleen proberen te ontdekken welke plekkies wel prettig zijn voor haar. Die baarmoeder is nu nog aan het krimpen en dat kan gevoelig zijn. Oortjes in nek is zoals ik het inschat niet echt plat in de nek?? Ik denk dat haar hormoonhuishouding even behoorlijk de kluts kwijt is. Eet ze goed?? Hoe gaat het met het drinken van het veulen? Drinkt het veulen goed?? Hoe vind de merrie dat als het veulen drinkt? Normaliter als een merrie lekker in haar vel zit kun je na een maand of 2 wel wat wandelen, neem veul mee, ook al is het in de wei. Als je bij de flank borstelt en ze vind het niet fijn nu ineens, de merrie vertelt je wat. Probeer gewoon te ontdekken wat ze wel prettig vind als ze voor de rest een gezonde indruk maakt.
Succes ermee!! Als je toch twijfelt zou ik proberen te kijken of ze koortsig is. Op zich denk ik dat als ze voor de rest gezond oogt, ze gewoon even behoefte heeft aan niets, alleen een kriebel.

groeten Esther

Fresco schreef op woensdag, 29 juni 2005, 18:58:


Een osteopaat lijkt me een erg goed plan.
Voordat je het pijn probleem hebt opgelost, zou ik haar niet rijden of longeren, ze is pas vier, dus nog erg jong ook.
Wandelen, als ze dat leuk vindt, en geen angst of pijn laat zien, zou je kunnen proberen.
Maar zo te horen (lezen), heeft ze pijn, en dat moet je eerst uitzoeken en verhelpen.
Isabel

Isabel van der Made schreef op woensdag, 29 juni 2005, 18:52:


Ik denk dat het probleem bij veel mensen is om voorbij die moeilijke fase te kijken.
Het is veel makkelijker om te zeggen: hij loopt toch goed, en zich vervolgens nergens meer druk over te maken. Dat het gevolg kan zijn dat desbetreffende paarden een aantal jaren later volledig zijn afgeschreven door hoefproblemen is dàn allemaal toeval.
Maar goed dat er nog wel mensen zijn die zich werkelijk afvragen of het niet de moeite loont om een paard door de moeilijke periode heen te helpen en dan maar een tijd niet erop, maar ernaast (wat in mijn ogen een verdieping in de relatie is), en eventueel hoefschoenen te nemen als overbrugging.
21/2 jaar is erg lang als je het vantevoren bedenkt, maar als je nu toch nagaat hoeveel jaren jullie nog plezier kunnen hebben met elkaar, is het een streepje op de tijdbalk....

Trea

Fresco schreef op woensdag, 29 juni 2005, 18:58:


Dat gillen met drinken hoort eigenlijk bij de eerste dag, als ze het nu nog steeds doet zou ik eens kijken hoe het met de uier is. Normaal is het de eerste dag pijnlijk door de druk, tweede dag kan ook nog wel, maar als ze dit blijft doen zou ik dus denken aan een uierontsteking, en ja dan zou ik ook agressief zijn. Dat ontspannen wat ze na drinken doet is dat de druk dus weer wat van de uier af is. Pijnlijk hoor.

groeten Esther

trea hoex schreef op woensdag, 29 juni 2005, 19:15:


Klopt Trea, is ook de reden dat ik zo intens spinnend ben nu, Opal is nu 15, maar nog altijd een dartel veulen.
Toen ze doorhad, dat ze met haar vrienden de wagen in ging, ze kon nauwelijks op haar beurt wachten, rende de loopplank op.
En die maanden wandelen, inderdaad, deed behalve mijn conditie, onze verhouding heel veel goed, ze is in die tijd totaal op me gaan vertrouwen.

Isabel

Esther schreef op woensdag, 29 juni 2005, 19:16:


Hoi Esther,

Waaraan is uierontsteking te herkennen?
Ze zien er gewoon uit. Maar als dat 't is zouden veel dingen op z'n plek vallen.

groeten Doutzen

Bedankt voor jullie tips en ideeen.
Ik denk dat de dierenarts maar eens moet komen kijken.
Zelf was ik niet zo uitgegaan van het pijnelement maar aangezien iedereen daar toch aan denkt....
Ik denk dat het goed gaat komen.

Nogmaals erg bedankt,

groetjes Femke (Doutzen)

Isabel van der Made schreef op woensdag, 29 juni 2005, 19:29:


Mooi geschreven Isabel! Hart onder de riem ) Ik geloof ook zeker dat we de goede weg bewandelen, ondanks het feit dat Chaser nu eventjes niet zo goed functioneert.
Vandaag alleen maar blootvoets gewandeld, niet gereden. Fietspad is een brede vlakke betonplaat, daarna grof asfalt.... Nee, hij vond het niet leuk. Toch begrijpt hij ergens wel wat ik het voor zijn bestwil en gezondheid doe... Want hij loopt braaf mee. Weliswaar onder misprijzend opgetrokken neusvleugels en wat diep weggestopt gemompel.... maar hij loopt en zet z'n voeten goed neer. Daarna heb ik zijn voeten eens te week gezet in een emmer water en helemaal schoongeboend. Om er echt zeker van te zijn dan niet (Pien's story) ergens een klein steentje verstopt zit.
Dit was niet het geval. Nog even (alweer) de rasp erlangs en met een dankjewel-bikkel-dat-je-dit-toch-weer-gedaan-hebt-voor-mij.... en een snoepje de wei in. Morgen weer eens verder zien....
De onderkant van z'n platvoeten is trouwens wel bikkelhard en inderdaad glanzend, dus wasachtig. Dat hebben we tenminste toch wel bereikt.
We zullen dooooooooorgaan.....

Groetjes,
Wil.

Esther schreef op woensdag, 29 juni 2005, 19:06:

....

Nou es, als die baarmoeder nu nog moet krimpen,
dat veulen is van net voor pasen,
da's al drie maand terug !!!

peter

Fresco schreef op woensdag, 29 juni 2005, 19:42:


**********************

Ja, een ontsteking had ik ook overwogen. Een baarmoederhalsontsteking of zoiets.
Maar dan zou je paard er haast echt ziek uit moeten zien, hangerig zijn bijvoorbeeld, hoofd laten hangen.
Dat zou ik dan wel verwachten.

Vandaar dat ik eerder aan een "mechanisch" probleem zou denken.
Als het veulen stoot bij het drinken , reageert ze daar sterk op? Bij een uierontsteking zal het drinken van het veulen heel pijnlijk moeten zijn.
Als de ontsteking hoger zit (baarmoederhals), zal ze misschien geen bezwaar maken tegen het drinken op zich, maar wel op stoten.
Ik noem maar wat.

Een ontsteking zou de dierenarts d.m.v. bloedonderzoek makkelijk moeten kunnen vaststellen (verhoogde leucocyten).

Overigens zijn paarden van een baarmoederhalsontsteking volgens mij flink ziek hoor!

Okee, dank je. Ik zal ook eens kijken of die staalborstel werkt. En verder moet ik me er dus niet zo druk over maken..
En Trea, ik lees eigenlijk alles op dit forum, maar net dit stukje van die tinker heb ik gemist, omdat ik een hele tijd niet op t internet was geweest..

Groeten Alline