Spirithorses schreef op donderdag, 14 juli 2005, 17:16:
> Marlies schreef :
>>> Alles goed, tot daar aan toe, totdat er een opzij sprong voor :
>>> Jawel...... een wit frietenbakje....
>>
>> Hoi Pien,
>> eigenlijk heel logisch toch? Ik schrik ook wel eens van iets
>> onschuldigs wat plots in mijn aandachtsveld aanwezig
>> is...schrikken doen paarden natuurlijk ook...maar vlucht ie dan?
>
> Ow nee, hooguit 3 stappen en dan omkijken waarvan ze zo
> schrokken.
Onze paarden sjezen best vaak het hele zandpad op en neer als ze heel erg "bang" zijn van iets. Ik zie het als een goed excuus om es lekker te showen en de benen onder hun lijf vandaan te rennen.
Dat doen ze dus zonder invloed van een ruiter, in hun eigen kudde in hun eigen veilige weide. Wel alleen als ze daar zin in hebben.
Dus: dat kan evengoed gebeuren als je erop zit, behalve als je met je paard afspreekt dat jij dat op dit moment helemaal niet zo leuk vindt. Ik moet dit bala best wel regelmatig opnieuw vertellen als zij er wél veel zin in heeft maar ik vind dat juist het leuke, lekker actief en inititiatiefrijk zo van "zullen we ilona??? ahhhh toe???" Vaak zeg ik: "okeeeeee dan" en sjeeeees daar gaan ze
Houdt t leuk, maakt het verschillend aan de motorfiets. Sommige dagen is heel veel een goed excuus om te rennen, sommige dagen is niets een goede reden om te rennen. Hoe hoger in het bloed, hoe vaker het gemiddeld voor zal komen dat er een goed excuus is, en hoe lager in het bloed hoe minder vaker het gemiddeld voor zal komen dat niets een goede reden is. En: hoe meer je op een goede (NH)manier met je paard omgaat, hoe vaker het voor zal komen dat jij en je paard hetzelfde idee hebben. Dat is in ieder geval wel wat ik om me heen zie, en wat ik zelf ervaar. Je durft je bij elkaar neer te leggen. (in geval van hittepetit paard: paard
durft ontspannen te stappen, ruiter
durft hard mee te galoperen)
Ilona
--
let's keep on moving naturally!
Warboel
