e m kraak schreef op zaterdag, 16 juli 2005, 16:40:


Egon, maak mij eens duidelijk wat ik onder replicatie-efficientie kan verstaan. Misschien kan ik je denkbeelden dan volgen, of niet.
Groeten
Hans

e m kraak schreef op zaterdag, 16 juli 2005, 16:40:


Ik reken niet vanaf de keíharde vondsten, maar voor mezelf minimaal 1500 jaar eerder, dus eerder dan 4000 BC.
De vroegste indicaties voor domesticatie van het paard zijn in het huidige Marokko te vinden en níet in Azië. Namelijk rotstekeningen.
Opmerkelijk is dat die rotstekeningen naadloos aansluiten bij ooggetuige-rapporten van de Romeinse generaal die het betreffende gebied duizenden jaren later verovert.
Een interessante vraag daarbij is, is hoe het paard daar gekomen is. Zowel de route via het noorden als vanuit het oosten stuit op hindernis en wel ijs of woestijn....

Oh, de rijstijl afgebeeld op de rotsen en beschreven door de veldheer was niet alleen bitloos maar veelal zelfs zonder teugels en door de laatste als zeer effectief gekwalificeerd.....
De betreffende berbers zouden vooral met een soort leidstok de strijd in gereden zijn en met een tweede, onbereden paard en uitsluitend hengsten.
Er zijn verschillende onafhankelijke bronnen én natuurlijk die rotskunst.
Jammer dat dit nauwelijks tot geen aandacht heeft van de wetenschappers.

Terzijde: het bit raakt daar pas in zwang na de islamisering circa 700 AD. Dus als gebruik van het bit in het oosten al 3000 jaar oud is.

Hans van Keeken schreef op zaterdag, 16 juli 2005, 17:37:

Replicatie-efficientie is, bondig en in Jip en Janneke taal, de mate waarin een "individu" (replicatie-eenheid) aan het voortbestaan van de "soort" (maar eigenlijk zichzelf!!!!!) bijdraagt.
Zoals de Beatles al zongen: "Me, My, Mine" - ikke hou 't meest van mezelf.

Dit lijkt veel simpeler dan het is, en eigenlijk moet je je hier een beetje over inlezen. Zo is er tussen Gould en Dawkins een jaren durend openbaar megadispuut geweest wat eigenlijk op de vraag neer kwam of je de eenheid van replicatie nou bij het gen of bij de gen-verzameling (het individu als levende robot) moet leggen.
Bij de "soort" is ook allang de revue gepasseerd uiteraard maar te licht bevonden aangezien "soort" (species) niet objectief te definiëren valt. De soortenklassificatie naar Linnaeus is in deze kontekst nog slechts een model waarvan iedereen weet dat het niets beter is dan "het is wel handig als 't beessie een verzamelnaam heeft die iedereen kan begrijpen of opzoeken".
Persoonlijk, indachtig de logica van Korzybski, denk ik dat we bij de mogelijke verbintenissen van A, G, C en T uit gaan komen als zijnde de grootste constante eenheden in dit proces. Maar nog een stapje dieper dus dan het "gen". De wetenschap wil dit ook weer liever niet omdat je dan met 2 eenheden op eenzelfde level zit opgescheept (lijkt me met de huidige computercapaciteit niet zo een probleem meer; misschien gaat dat binair juist wel werkzaam blijken).

Groeten, Egon

Huertecilla schreef op zaterdag, 16 juli 2005, 9:31:


Daar heb ik nou totaal geen zin in. Het enige dat me tegen houd als ik dit soort dingen lees is dat ik dan eerst aan moet melden. Dus dat hou ik maar op die manier.
Hoe zou dat nou toch komen?

Huertecilla schreef op zaterdag, 16 juli 2005, 18:44:


Ja alles wijst erop dat het binnen in Centraal-Azië uitgevonden is. Buiten dat om ben ik zeer geïnteresseerd in je bronnen, en foto's, van wat je weet over Marocco. In ruil daarvoor wil ik wel proberen in mijn archief de foto's van de benen/ivoren paardenhoofdjes op te zoeken van de Lourdes-sites. Gedateerd 15000bC, maar zijn wel touwhalsters op te zien (ik kan werkelijk niet verzinnen wat het anders moet zijn).

Groeten, Egon