Maatje Bon schreef op donderdag, 25 augustus 2005, 0:38:


Hoi Maatje, daar was ik ook bang voor. Hou ze ook heel goed in de gaten als ze in de paddock staan. Maar tot nog toe verloopt het voorspoedig.

Dank je.
Trea

ben schreef op donderdag, 25 augustus 2005, 9:53:

********************

Mag ik vragen hoe je daar dan achter bent gekomen? Heb je een bloedtest laten doen of een leverpunctie? En welke waardes weken dan af?

Bij echte leverschade heb je het volgens mij over verbindweefseling van de levercellen. Dat zou in principe niet meer herstellen. Maar om erachter te komen in hoeverre dat het geval is moet je volgens mij al vrij uitgebreide testen doen.

Hans Arendse schreef op donderdag, 25 augustus 2005, 8:40:


Ja Hans, hier kan ik me volledig bij aansluiten. De ex-hoefsmeden die het pad der natuurlijke bekapping hebben ontdekt, oogsten bij mij grote bewondering. Want het geeft blijk van paardenliefde en niet alleen maar oog voor broodwinning.
Ik ben aan je vertaalde versie begonnen trouwens, en het leest lekker weg. Vind wel redelijk veel spelfouten.

Groetjes, Trea

Nienkemulder schreef op donderdag, 25 augustus 2005, 10:03:


*************************
Ik heb er totaal geen verstand van, maar als ik dit zo zie, dan zou ik zelf haast overwegen om het been of beide voorbenen te spalken, of een blijvende spalk op maat te laten maken. Dit omdat door het gewicht van de pony - denk ik - de hiel gewoon door zal blijven buigen, daar is denk ik geen ontkomen aan als dit zo door gaat. Het lijkt me eigenlijk ook geen pijnloze situatie dan.

Hier heb ik mijn eigen moedertje voor ogen, die na een hersenbloeding ook met een krom verlamd beentje liep - sorry ma, dat ik je met een pony vergelijk . Dat voetje (enkel) trok dus steeds krommer, geen houden aan. Nou is dat een ander verhaal, maar wat je zou kunnen vergelijken is dat in beide gevallen het been zelf het probleem niet meer kan oplossen. Mijn moe loopt nu met een maatspalk, die het been in de goede stand dwingt waardoor het in elk geval niet krommer kan worden. De enkel staat zeg maar stijfgespalkt. Dit geeft niet 100% functie maar kan er wel voor zorgen dat de pijn en de disfunctie heel erg vermindert en het risico van dubbelklappen ook.

Het is maar een hoopvol idee hoor. Het lijkt me geen simpele oplossing, maar wellicht is het iets. Misschien zou een bedrijf dat hoefschoenen maakt iom een fysiotherapeut een poging willen doen om iets op maat te maken? Het lijkt me dan wenselijk om het been zoveel mogelijk in de goede stand te brengen en dat te spalken, zodat het been mogelijk ook weer meer uit zichzelf in de goede stand terugkomt en het weer een betere steunfucntie krijgt.

Nadeel is, dat als je eenmaal gaat spalken, de spieren rond het gewricht zullen verminderen. Maar hoe je het anders op zou kunnen lossen en de functie weer verbeteren? GEen idee! Het ziet er wel heel erg uit hoor....

HannahFroukje schreef op donderdag, 25 augustus 2005, 10:35:


**********************
Ik bedoel dus niet een massieve spalk, maar een "open" spalk van stevig kunststof materiaal die je met twee heel stevige klittenbanden vastzet. Zo kan het geheel hopelijk wel voldoende blijven ademen, zodat je het langere tijd kunt gebruiken.

100% pas is natuurlijk dan wel een vereiste.

Lijkt me moeilijk hoor, wat sneu voor die pony.

Monique Meijer schreef op donderdag, 25 augustus 2005, 10:09:


Ongetwijfeld, maar het is een beetje een taboe omdat we er op aangevallen werden (ook zo'n dooddoener trouwens) dat de eigenaars van blootvoetse paarden de smid niet zouden kunnen betalen of het er niet voor over hebben.
Dat geld belangrijker zou zijn dan de "gezondheid" van de paarden.
Nu geldt dat goedkoper zijn ook alleen als je je eigen paard bekapt.
Wanneer je overstapt van ijzers naar natuurlijk bekappen en je laat dit door een natuurlijk bekapper doen valt het voordeel grotendeels weg. Om de hoeven goed te onderhouden zal hij zal veel vaker moeten komen dan een hoefsmid.
Piet