Ans Jondral schreef op donderdag, 8 september 2005, 19:35:


Hoi Ans,
Wat vreselijk, zo'n nieuws.... Ik heb hetzelfde gehad bij mijn IJslandertje. Patella luxatie door slappe gewrichtsbanden. Zij reageerde ook héél fel als het gebeurde. Bij mij gebeurde het toen ik erop zat. Ben er toen genadeloos afgekeild. Enfin, volgens onze dierenarts waren er meer IJslanders die er last van hadden en ben dan ook in die hoek gaan zoeken. En inderdaad, bij navraag bleek dat er wel iets aan te doen was. Nl. binnendoor bekappen en dan ijzers eronder. De hoefsmid bekapt de hoef dan op zo'n manier dat hij x- beentjes creërt. Daarna moeten er ijzers onder, anders slijt het natuurlijk weer recht af. Ondanks mijn aversie tegen ijzers, heb ik dit tòch laten doen, want het alternatief was inderdaad: niet meer rijdbaar. En het heeft geholpen. Ze kreeg nog wel eens een soort "verschieting" (ik kan het moeilijk omschrijven, maar ik denk dat je het kan vergelijken met een soort krampgevoel), maar ècht eruitschieten is niet meer gebeurt. We zijn nu bijna een jaar verder.

Succes met je paard.
Trea

Spirithorses schreef op vrijdag, 9 september 2005, 7:31:



Je geeft nu een omschrijving van mijn paard hoor
Zou je zeggen, een tinker? Maar het kan dus wèl bij koudbloeden, gezien jouw haffie. Ik heb deze karaktereigenschap, of eigenlijk is het geen karaktereigenschap, maar gewoon het hele wezen, al lang geleden ontdekt natuurlijk. Maar nu ik met haar, sind mei, aan het Parelliën ben, en dus véél van haar vraag, komt dit extra naar boven. Het is gewoon zielig, net wat je zegt, hoe rustig en kalm ik ook iets van haar vraag, ze schiet gelijk in de stress, en wil het al uitvoeren nog vóór ik de vraag gesteld heb, waarop ik haar weer moet corrigeren, ze nog meer in de stress schiet etc. Dit is ook het paard, wat het clickeren niet goed oppakte. Zelfs nu, nu ik volgens Inge's methode werk, is het geen succes. Ze was er eigenlijk het best aan, toen ik helemaal niets van haar vroeg, dan 2x per week een buitenrit, met een stang(die bleek ze heel veilig en duidelijk te vinden), terwijl het bitloos rijden haar juist weer erg onzeker maakt. Ze zoekt nog steeds naar mijn hand en is niet in staat een zelfdenkend paard te worden. Ik vind het best moeilijk met haar. Hoe zouden jullie dit aanpakken?

Gr. Trea

Ans Jondral schreef op donderdag, 8 september 2005, 20:42:


Kniebandjes doorsnijden om het blijven hangen van de knieschijf te verhelpen is achterhaald. Vandaag de dag worden dit soort problemen dmv een plaatselijke injectie verholpen. Stilzetten van het paard is er ook niet meer bij. Gewoon doortrainen is de beste remedie.
Het sterker maken van de spieren van de achterhand helpt juist wel om het knieschijfprobleem te voorkomen/verhelpen. Train de achterhand door heuvelop te gaan, door diep zand te stappen of draven. Je zult zien dat het helpt.
Groet
Hans