Hoi.

Gelukkig hebben we koudbloed-paarden.

Die zijn wat groter.
We gebruiken geen messen, alleen de rasp.

Hulpmiddelen: een 5 liter verfbus, een voetsteun(zoals ook hier op de site ergens staan) en een blok hout op een plank vast getimmerd.

De verfbus en het stuk hout is om de hoef naar achter op te leggen en de onderkant makkelijk te kunnen raspen.
De voetsteun is om het been naar voren te strekken en op te zetten, zodat we de ombuigende rand aan de buitenkant kunnen weg raspen.

Ik heb een jong paard.
Zij heeft er snel genoeg van.
Daarom zet ik haar in het gangpad, wat hooi voor haar neus.
Handschoenen aan en als haar voet goed staat, als een gek raspen.
Het zweet gutst dan uit mijn haar en over mijn rug.
Wordt ze onrustig, dat redt ik het nog een paar minuten door de nederlandse GGGGGGGG te laten horen.
Tot groot vermaak van iedereen in de stal.
Maar het werkt.
Ik probeer het 1x in de week bij te houden.
Het vertrouwen wordt nu zo groot, dat ik zowat tussen haar voorbenen sta om alle kanten goed te kunnen pakken.
Ik ben namelijk linkshandig, helaas mijn collega ook.........anders konden we ieder een kant van de paarden doen.

Maar na èèn paard ben ik kapot.
En dan staan er nog 10.
Elke keer neem ik me voor het op te bouwen, maar oef......

Hoi,

Sandra schreef:
andere alleen halstermak, maar met geen van alle werd iets gedaan, behalve
gefokt en gebruikt als bloedmachines voor medicijnen... Ze zagen er op zich
best goed uit, moest ik zeggen. Niet mager, best gezond, sommige wat kale
plekjes. Ze mochten de halve dag de wei op... Ze werden voor zover ik kon
zien niet mishandeld, maar gewon liefdeloos behandeld, zoals je met een auto
of fiets omgaat. Eenmaal drachtig dan gingen ze een tijdje naar een bedrijf
waar bloed werd getapt.
Zouden deze paarden iets te kort komen? of hebben paarden genoeg aan het
leven in kuddeverband en halve dag weidegang? Wat denken jullie, zouden deze
paarden gelukkig zijn. Ik ben daar zo verdeeld in van mening. Ze leken
helemaal niet ongelukkig of zo, maar wel bang voor de mens.
Wa zal ik doen? gewoon eens proberen? Ik twijfel er wel over. Wat voor zin
heeft het???

-----

Goh, dat is inderdaad een moeilijk dilemma (wel of niet iets met die paarden
gaan doen). Ik heb er een tijdje over nagedacht, en ik neig naar "niet
doen". Op basis van wat je schrijft denk ik dat deze paarden geen ideaal
leven hebben, maar ook niet een echt slecht leven. Als die weidegang er niet
zou zijn, dan zou ik het wel heel slecht vinden! En je schrijft "een
loopstal"; betekent dat de paarden samen in één of meer grote stallen lopen?
Als dat zo is, is dat ook fijn voor ze. Voortdurend contact met
kuddegenoten.

Ik denk dat het heel frustrerend is als je maar voor 1 of enkele paarden
iets kunt doen, en dan ook nog maar af en toe (alleen als je in Drenthe
bent). Vooral frustrerend voor jou, maar misschien ook wel voor die
betreffende paarden. Deze paarden zijn niet gericht op contact met mensen.
Als je met zo'n paardje aan de slag gaat, geeft dat waarschijnlijk in 1e
instantie meer onzekerheid en frustratie voor het paard, dan dat het hem of
haar wat oplevert. Zelfs al is het er 1 die vroeger wel bereden is geweest,
die moet dan toch uit de vertrouwde kudde worden gehaald. Omdat je niet zo
vaak kunt komen, zal het waarschijnlijk lang duren voordat het paard uitziet
naar je komst. En dan is het zover, en dan kun je maar zo weinig komen ;-(
Tuurlijk, iets is beter dan niets (voor het paard), maar het moet voor
jouzelf toch ook vooral leuk en niet vooral frustrerend zijn.

Ik denk dat een paard niet persé een ongelukkig leven heeft als hij geen
mensenliefde krijgt. Als dat contact en die vriendschap dan maar ergens
anders vandaan komt. In dit geval van kuddegenoten, en voor de moeders, van
hun veulens. En natuurlijk moeten de leefomstandigheden door de beugel
kunnen. Op basis van je verhaal denk ik dat die daar wel voldoende zijn
(niet optimaal, maar voldoende).

Als ik in jouw schoenen stond, zou ik verder zoeken naar een ander adres. Op
zoek naar een paard of pony die baat heeft bij extra aandacht, maar voor wie
het krijgen van menselijke aandacht niet in zo'n groot contrast staat met
het leven dat het dier nu gewend is. En waar het ook voor jou minder
frustrerend werk is!

Waar in Drenthe zit je (en heb je een auto tot je beschikking?). Misschien
kan ik je een tip (adres) aan de hand doen?

groet,
Karen

Hoi Sandra,

Ik ben het helemaal met Karen eens hoor wat dat betreft. De paarden en pony's staan in ieder geval niet in een vieze vuile stal heel de dag en staan in een kudde. Ik wist wel dat ze paardenbloed gebruikten om anti-gif te maken, bijvoorbeeld voor slangebeten. Maar dan worden de paarden in dat geval met het gif ingespoten, maken de anti-stof aan en dan wordt het bloed afgetapt. Verder zou ik zo gauw niet weten waarom er in Nederland bloedpaardjes zijn, maar ja, ik ben dan ook niet zo thuis in de wereld van de medicijnen behalve dat ik ze gebruik dan hihihi

Groetjes,
Linda

Ingrid den Ouden schreef op zaterdag, 10 april 2004, 19:06:


Hoi,

Ik doe shetjes altijd gewoon gebukt. Een hand hoefje vast en andere hand raspen of snijden.

Ik doe het kleine shetje van mij zus. Die had ze net geleert te knielen. Elke keer dat ik zijn hoefje oppakte dacht hij dat hij moest knielen. Heeft even geduurt voordat hij het door had. Daarbij is het een hengstje die begint te bijten als je iets doet wat hem niet zint. Gebukt staan kan ik alles wat beter onder controle houden. Hij begon het nog leuk te vinden ook. Vooral waar hij met zijn neusje tussen kon zitten.

Karen Koomans schreef op Sat, 10 Apr 2004 22:38:18:

Hoi Karen,
Ik ben het volledig met het bovenstaande van je eens. het mooie van de Paardendrogist is dat ze de mensen weer meer bekend maken met natuurprodukten en dat teatree daarbij zoveel genoemd word is inderdaad niet zo gek, het is zo veelzijdig inzetbaar. Onlangs werd op dit forum over brandnetels genoemd. Kijk maar eens achter in de catalogus waar alleen brandnetels al hardstikke goed voor zijn. En het is volgens mij zo simpel voor iedereen om daar aan te komen. Zoveel moeite hoeft dat niet te kosten.
Het is alleen als je de catalogus doorleest zoveel wat je allemaal aan je paard kan geven, dat je als eigenaar gewoon zelf nuchter moet kijken wat je paard event. nodig heeft. En kom je er niet uit dan kun je hun ook bellen, en ik moet zeggen dat ze prima adviezen geven, ze weten echt wel waar ze het over hebben.
Groetjes Henny

Ingrid den Ouden schreef op zaterdag, 10 april 2004, 18:06:

Hoi Ingrid,
Ik heb onlangs dat artikel geplaatst over die schapenkuur Valbazen. Nou ben ik eens verder gaan struinen op internet en het blijkt dat schapen ook vaak behandeld worden met dezelfde soorten wormmiddelen dan paarden. Verder ben ik gaan zoeken bij Valbazen (werkzame stof albendazol) en vond op een buitenlandse site dat onder de naam Valbazen ook wormmiddelen voor paarden gemaakt worden. Dus heb ik die lui een mailtje gestuurd, het was alleen net voor het weekend, dus ik vermoed dat ik pas na de Paasdagen wat terughoor. Maar dan meld ik het wel. Ik vind het feit dat er geen wormen loskomen bij bijv. Eqvalan(ivermectine), en wel bij simpeler wormkuren op basis van bijv. Pyranthel behoorlijk zorgelijk. Zeker nou blijkt dat ik niet de enige ben met die ervaring. Dat je geen wormen vind in de mest na een wormkuur, wil dus absoluut nog niet zeggen dat ze wormvrij zijn.
Groetjes Henny

henny wittenaar schreef op zondag, 11 april 2004, 11:43:

Hoi Henny,

Het was niet de bedoeling dat ik negatief zou doen overigens over de paardendrogist. Het ging mij in eerste instantie meer over al die verschillende wormmiddelen. En later ook over al die diverse supplementen.

Inderdaad, net wat je zegt, je moet als eigenaar gewoon even nuchter nadenken. Maar toen ik het blad voor het eerst kreeg was ik echt even bang dat de mijne toch wel heel erg veel te kort moest komen. Zoveel als dat een paard nodig had aan mineralen en vitaminen. Ze kreeg gewoon wat hooi, standaardhooi ook nog, of beter gezegd hooi met zeer lage energiewaarde. Toen ben ik echt gaan denken over al die kruiden en ben toen gaan experimenteren maar ontdekte al snel dat Isabella er heel anders over dacht over al die "lekkere" dingen.

Maar nu staat er bijvoorbeeld wortelbrokjes in, of appelbrokjes. Die zouden dan gelijk zijn aan zoveel kg verse wortels cq appels.
Kijk dat vind ik dan weer voor de gemakzuchtige eigenaar zoiets. Ik geef toch liever verse appels en wortelen. Staat ze lekker op de knauwen, en de konijnen kunnen ook ervan mee eten. Ik vind het knoebelen op een wortel een mooi geluid, beter als op een bak brokjes.

Groeten,
Ingrid

henny wittenaar schreef op zondag, 11 april 2004, 12:02:

Hoi Henny,

Ik ben heel benieuwd.

Het is wel zo dat ik na 2x pyrantel toedienen wel het idee had dat ze nu echt alle (rode) wormpjes kwijt was. Want toen ik vorig jaar nog eens strongid-P gebruikte kwamen er ook geen wormen meer mee.
Dus dat ze er nu geen heeft met Equest zou dan ook best kunnen.

Toch ga ik voor de zekerheid toch maar eens per zoveel tijd pyrantel gebruiken en ik denk dat ik dan maar kies voor Equest ipv Eqvalan als horzellarven-middel.

Groeten,
Ingrid