Hoi.
Gelukkig hebben we koudbloed-paarden.
Die zijn wat groter.
We gebruiken geen messen, alleen de rasp.
Hulpmiddelen: een 5 liter verfbus, een voetsteun(zoals ook hier op de site ergens staan) en een blok hout op een plank vast getimmerd.
De verfbus en het stuk hout is om de hoef naar achter op te leggen en de onderkant makkelijk te kunnen raspen.
De voetsteun is om het been naar voren te strekken en op te zetten, zodat we de ombuigende rand aan de buitenkant kunnen weg raspen.
Ik heb een jong paard.
Zij heeft er snel genoeg van.
Daarom zet ik haar in het gangpad, wat hooi voor haar neus.
Handschoenen aan en als haar voet goed staat, als een gek raspen.
Het zweet gutst dan uit mijn haar en over mijn rug.
Wordt ze onrustig, dat redt ik het nog een paar minuten door de nederlandse GGGGGGGG te laten horen.
Tot groot vermaak van iedereen in de stal.
Maar het werkt.
Ik probeer het 1x in de week bij te houden.
Het vertrouwen wordt nu zo groot, dat ik zowat tussen haar voorbenen sta om alle kanten goed te kunnen pakken.
Ik ben namelijk linkshandig, helaas mijn collega ook.........anders konden we ieder een kant van de paarden doen.
Maar na èèn paard ben ik kapot.
En dan staan er nog 10.
Elke keer neem ik me voor het op te bouwen, maar oef......
Warboel
