Tja, geduld... Hou het voetje even op en zet hem op het moment dat ze hem ontspant neer en beloon met rust. Als ze vervelend doet kun je het haar juist nog vervelender maken, bijvoorbeeld door een ander met een stok met een touwtje of iets dergelijks op de grond te laten slaan, hou er DIRECT mee op als ze haar voet ontspant. Hou dit vol, heb geduld en dan komt het wel... Paarden doen immers alles voor comfort, is dus simpel: zorg dat het comfortabeler is om het voetje WEL te geven...

Ik las in je vorige mail dat je op cursus gaat naar Nederland, welke cursus en waar en voor hoelang?

Groet Ilona

Hoi joke en andere gebruikers,

ilona verwoorde ook al wat ik wilde schrijven! Daar heb ik niets aan toe te voegen.

Wat ik nog wil meegeven: nu gevoelig, te kort, moet genezen, dus alternatief zoeken. Denk eens aan een schoen, of misschien een plakzooltje?

Heb je een smid, of totaal doe het zelf? Zijn ze in Noorwegen beetje alternatief ingesteld?

En over de kasplantjes: volgens mij zijn de pensionstallen zoals we die veel in de Randstad zien ,een echt Nederlands Fenomeen. 30 paarden op een voormalig boerenbedrijf persen, in een hok van 3bij3, veel te klein. In de winter de enige beweging die ze krijgen is het uurtje in de bak, joepie. en om het schuldgevoel af te kopen worden ze volgestopd met allerlei preparaten. Of de zuigers worden van zo´n vreselijke knellende antizuigband voorzien. Kijke eerst eens naar de oorzaak en doe daar wat aan voordat je de verkeerde maatregelen neemt.

Joke, heb je een paardenbedrijf? Vertel eens! en hoe ben je in Noorwegen beland?

Groetjes,

Hester

ilona kooistra schreef op donderdag, 30 oktober 2003, 17:49:

Hoi.

We zijn nu ook lid van een "barfot"groep op internet in het noors.
Daar zijn ook veel foto's en tekeningen.
Wat we daar zagen, was dat de hoef een soort vennetje moet worden.
Hoge kant en dus de straal, steunwanden en zool lager.
Vandaar dat we tot de conclusie kwamen dat we iets van de bolling weg moesten halen.

Ja, hij kan een onsteking hebben, dat schijnt nogal eens voor te komen bij het overgaan op geen hoefijzers meer.
We hebben niet veel weggesneden, net een beetje dat de rand hoger is.
Er kwam bij ons een IJslandse hoefsmid.
Hij gaf ons ook in september een cursus hoefijzers zetten.
Daardoor leerde we zoveel, dat we in ieder geval wisten hoe we moeten rapsen, snijden en de hoeven er uit moeten zien.
Ook leerden we er hoefijzers onder te slaan.........maar dat hoeft nu niet meer.

Ja, we doen alles zelf.
De eigenaresse is eigelijk verpleegster, maar heeft daarnaast een klein paardencentrum.
In de winter vaak tussen de 8 en 12 paarden.
Ik ben bij haar gaan werken om meer over het houden van paarden te leren en heb van haar een jong paard overgenomen.

De cursus die ik ga doen is in Zwolle.
Van Piet Baalbergen.

Omdat ik zo weinig in Nederland ben, heb ik er gelijk maar drie geboekt.
Communiseren met paarden I en II en natuurlijk paardrijden.

Het paardecentrum is gebasseerd op natural horsemanship.
De eigenaresse heeft daar een cursus van gevolgd.
Maar alles hier is : ver weg en vreselijk duur.
Nou is Nederland nog verder weg , maar ik kan het combineren met familie bezoeken en het is goedkoper in NL.

Ja, hebben we ook over gedacht.
Maar boots moeten uit Denemarken komen.
Een merk die dat verhit moet worden en speciaal aan de voet van het paard moet worden aangepast.
dus er moet een man meekomen.
Vraag maar niet naar het prijskaartje.
Plakzooltjes heb ik hier nog niet gezien.

Er is een IJslander, dat is een goeie smid.
Hij woont ten hoogte van Oslo en trekt elke twee maanden een hele route tot aan Trondheim om aan de vraag aan schoenen zetten te kunnen voldoen.
Dat geeft een beetje aan hoe dun bezaaid een goeie smid is.
Eigelijk doen we alles zelf, sinds kort.
Ook tanden raspen.
Maar het is wel een lekker gevoel dat er af en toe een deskundige langs komt om te kijken of we geen grote fouten maken.

We hebben geprobeert een deskundige van de "barfot"groep hiet te krijgen.
Voor een cursus natuurlijk bekappen en gelijk de paarden na te lopen.
Maar dan willen ze minstens 10 paarden doen.
En zoveel hebben we er niet.
Dus ook dat feest ging niet door.
Alles wat afwijkt.......boomlooszadel vindt je hier niet, geen hoefijzers, paarden s'winters buiten , moet zich verdedigen.
En wordt voor niet vol aangezien.
Nou is de draafsport met flink gokken heel populair hier, dus wilt men ook niet naar de gevolgen of welzijn voor paarden kijken.
Maar er is een groep.......de alternativo's, en die wordt gelukkig groter.
Barfotgroep op internet heeft nu 200 leden en denkt er over een organisatie te worden.
Omdat een organisatie serieuzer genomen wordt.

Nee, ik heb het niet zelf. Maar woon er wel zo wat.
Ik werk er nu 7 dagen per week, vrijwillig en onbetaald.
En heb nu dan de stap genomen om zelf een paard te hebben.
Maar waarschijnlijk zal ik over een jaar samen met mijn paard wat geld kunnen verdienen.
Mijn man is huisarts.We wilden in de natuur wonen.
Hebben eerst drie jaar in een thuisland gewoond, maar het geweld werd te erg en te dichtbij.Terug in NL wilde mijn dochter leren paardrijden.Dat smette weer over naar mij en mijn jeugdhobby.
Maar NL was te vol, te druk, te weinig natuur.
Waar dan heen? Waar hebben ze artsen nodig? Noorwegen!
Wat hebben ze bij het gehucht? Een paardecentrum!
Zo kwamen we hier 7 jaar geleden terecht.
Het paardrijden was niet wat wij in ons hoofd hadden.
Oef, grindwegen, steile hellingen, een dochter die met haar jas in een boom bleef hangen, enz., niemand in de stal te vinden.
We stopten weer, tot mijn tweede dochter het wilde leren.

Het was te lang.

Toen nam ik me de tijd om de eigenaresse te leren kennen en te begrijpen waarom alles was zoals het was.
Ze verdient er geen droog snee brood mee en kan het alleen niet bol werken.Maar er komt een andere toekomst aan(ongeveer over een jaar), met veel gebruik voor paarden.In een schitterende omgeving, mensen die het nodig hebben (langdurige zieken/arbeidsongeschikten en "probleem" jeugd) en in een organisatie die het financieel kan dragen.Dus trekken we nu samen de kar en hebben er samen lol in.
Doordat ik op een lagere school gewerkt heb, ken ik veel kinderen en hun ouders.Nu weten ze dat er altijd iemand is en krijgen we al meer aanloop. Dat was het zo een beetje in vogelvlucht.
Groetjes, Joke.

Hoi,
ik ben van plan om een paard te kopen, ik ben volop aan het zoeken, ik ga deze week nog naar enkele paarden kijken. Maar... ik ben nog aan het twijfelen... wachten tot na de winter of niet? Ik heb enkel een schuilstal waar het uit de wind kan staan. Ik ben op zoek naar een BWP'er.
Verschillende mensen raden het mij af omdat je 'niet zonder stal kan' maar ik weet dat een paard er tegen kan. Ik weet echt niet wat te doen. Heeft er iemand wijze raad?
Uiteraard laat ik de wintervacht wel volledig intact.

nekrednael schreef op vrijdag, 31 oktober 2003, 15:35:


Hallo,

Ik heb twee paardjes en die staan ALTIJD buiten in weer en wind, met enkel een schuilstal( zeecontainer ). De vachten zie je met de maand dikker worden, het worden dan net twee beertjes

Zij zijn nog nooit ( afkloppen) ziek geweest, dus ik denk dat je je geen zorgen daarover hoeft te maken. Ik denk wel dat wanneer een paard altijd op stal heeft gestaan met dekens en weet ik wat meer ( vaak zijn er ook nog geschoren beesies) dat de overgang misschien te groot is in de winter.

Maar de natuur regelt alles zo goed, geen zorgen zou ik zeggen. Succes ermee.

Willeke

Hey die Joke,

Ik probeer op zoek te gaan op het Net naar een DOLE paard, maar vind er niets over. Ik kan die O met een streepje ( haha) niet typen. Zou het daaraan liggen? Misschien heb jij een site ( url) voor me. Ik ben zeer benieuwd.

Groetjes Willeke

joke schreef op vrijdag, 31 oktober 2003, 9:55:


Hallo Joke,

Leuk om je Noorwegen verhaal te lezen hoor, ik kan me best wel wat voorstellen met je gevoel van druk en vol in Nederland, weinig natuur etc. Ik ben vanuit de stad naar het plaateland ( BRABANT) gegaan om wat meer rust te vinden, die ik ook psychisch hard nodig hard trouwens. Als ik achter naar de paardjes loop zie ik bos en weilanden en voel ik een soort van oerkracht...........RUST.

Vond je het niet vreselijk om toch ook je familie en vrienden achter te laten en een soort van opnieuw te beginnen? Ik zou zo bang zijn om dan heimwee te krijgen..................wel dapper van jullie hoor!

Groetjes Willeke

nekrednael schreef op vrijdag, 31 oktober 2003, 15:35:


Hoi,

Ik heb mijn paarden en veulens altijd buiten(friezen/wpn)ze zijn nooit ziek(als ze maar genoeg voer(kuil) en water krijgen) ik heb ook een schutstal maar daar staan ze eigelijk nooit in ze hebben hele dikke wintervachten.
Als ik gereden heb zet ik ze gewoon weer in het land geen probleem.
In de natuur staan de paarden ook in weer en wind buiten.

veel succes groetjes tina

Hallo allemaal,

Ik las dat Joke vertelde over het op eieren lopen op grint, kiezel, kortom op harde/ oneffen ondergronden.
Mijn fjord doet dat al zolang ik hem heb ( 5 jaar), en ik heb uiteindelijk toch maar toegegeven aan ijzers omdat ik zelden met hem kon draven op wat harde ondergrond. Hij had echt pijn.

Zou het kunnen dat hij gevoelige hoeven heeft omdat hij altijd op een weiland staat dat vol ligt met zwerfkeien? Vroeger is daar ooit een dumpplaats geweest hoorde ik van een steenfabriekje. Er liggen dus bergen hoog stenen onder de kale schrale wei,die ik altijd weer tegenkom. Ik gooi ze er dan wel meteen uit hoor,maar dat heeft geen zin, het blijft maar komen.

Zou dit van invloed kunnen zijn op de gevoeligheid van de hoeven denken jullie?

Groetjes Willeke

Hoi,

Beetje late reactie, maar las dit even snel en moest erop reageren. Ik denk dat je idd de NH richting op moet, ik weet niet of je dit al doet, maar ik wilde ook de cursus van Pieter Baalbergen doen. Communiseren met paarden was volgens al die mensen erg slecht, je werkte nauwelijks met paarden, allemaal droog oefenen op elkaar, maar natuurlijk paardrijden schijnt wel heel goed te zijn. Je ontwikkelt een erg goede zit, dat is de essentie van het paardrijden. Ik heb eigenlijk de andere berichten niet gelezen, misschien heeft iemand anders dit ook al gezegd, maar ik moest het even melden. Ik weet niet of je de cursus hebt gedaan, maar ik hoop dat je nu niet teleurgesteld bent, ik zei het af omdat ik het nl te veel geld vond, als je maar zo weinig leerde. Als je de cursus doet, kun je dat vertellen hoe je het vond?


Ik zou het na de cursussen even aankijken, misschien gaat het dan wel stukken beter!!

Groetjes Sophie

Hoi,
Het komt waarschijnlijk in stukjes, op een een of andere manier verzend het van mij nooooit goed.


Hier wil ik ook even op reageren,