van lennep schreef op donderdag 4 mei 2006, 12:03:


Ik herken het probleem want 's winters staat mijn paard urenlang op stal, slik ... niet om gezondheidsredenen. Het resultaat van je vijl- en snijwerk aan de hoeven wordt zienderogen drastisch geminimaliseerd. En ja .. helaas zullen de holle zolen zo plat worden als een dubbeltje.

Huertecilla schreef op donderdag 4 mei 2006, 13:28:


Bedoel je daarmee te zeggen dat de verschillen in bekappen zich te buiten gaan aan schijnnauwkeurigheid?


Dát ben ik helemaal met je eens, het is wat ik ook al enkele 10000-en posts terug hier beweerde én ik denk dat Piet dat ook vindt.
Daarmee is bekappen dus ondergeschikt aan bijvoorbeeld "al dan niet opstalling", maar maakt dat de verschillen in inzichten in bekappen tot schijnnauwkeurigheid?
Ik denk dat de verschillen van inzicht fundementeel zijn en incompatibel. Mag ik er een paar voor je aanstippen?

De smid:
- leert een mechanisch beeld gebaseerd op blijvend noodzakelijk onderhoud en beslaan.
- heeft geleerd zich te richten op een conformatie "plaatje" gebaseerd op o.a. voetassen.
- gaat uit van een periodiek onderhoud.

Opmerkelijk in mijn typisch smedenboek (Hermans 1987: Hoefverzorging en hoefbeslag) vind ik dat: "periodieke controle door de hoefsmid is erg belangrijk ook bij paarden die in de weide lopen en niet behoeven te werken. Het kan heel goed gebeuren, dat ook bij deze paarden de draagrand te sterk afslijt. Dan moet worden besloten tot het aanbrengen van beslag". Het punt is daarbij vooral dat de smid, wanneer het al zo zou zijn dat hoeven een meer natuurlijke vorm gaan aannemen, een lastige job krijgt die te beslaan. Hoewel er onderscheid gemaakt wordt tussen bekappen voor beslaan, of weidegang, of opstalling is beslaan steeds de grondgedachte; ook de "pasture trim" is gericht op beslaan precies zoals Piet ook al aangaf!

De "natuurlijk" bekapper:
- leert een holistisch beeld gebaseerd op werken naar een evenwichtsituatie.
- heeft geleerd zich op biometrische kenmerken te verlaten.
- gaat uit van een continue onderhoud.

Ik heb, óók al ver terug, meermaals aangegeven dat ik "bekapper" met de beste wil van de wereld niet als beroep kan zien, omdat het gericht behoort te zijn op zichzelf overbodig maken en strijdig is met het grondgegeven "continue onderhoud".

Dat er in praktijk smeden zijn die richting een andere methode werken, of slechte smeden die de boel afraffelen, of bekappers dito etcetera is inhoudelijk nmm een totaal andere discussie.
Het praktijkbeeld is momenteel ook nog niet eerlijk, omdat een groot gedeelte van de paarden die bij "natuurlijk" bekappen terecht komen probleemgevallen zijn of van beslag afkomen hetgeen al een ("traditioneel"!) erkend probleem op zichzelf is (een éénmaal beslagen paard moet je blijven beslaan leerde ik allang voordat er van NB maar sprake was; toen ik Draupnir van ijzers haalde werd ik voor simpel verklaard).

Groeten, Egon
Here is my lens. You know my methods. - Sherlock Holmes.

Monique Meijer schreef op donderdag 4 mei 2006, 14:43:


Een donkere , koele ruimte voorzien.Is niet makkelijk weet ik , ik sluit drie stallen af ,staan in de schaduw. Van baksteen en geisoleerd . Kou ,regen en vrieskou krijgt hun er niet in , de steekvliegen en andere pestertjes wel , ze hebben er ook geen enkel probleem mee om dan in het schemer van hun koele vluchtoord te gaan staan tot na valavond.En dan eeeetteeeeen
Heb reeds 1Otallen produkten uitgeprobeerd . Helpt geen knijt.

Gewoon door zelf een druppel bloed elke keer te
prikken en te meten.

***Even een praktische vraag, aangezien ik hier ook aan heb zitten denken. Wat voor materiaal gebruik je hiervoor? Bijv. hetzelfde als een diabetes patient, die zijn glucose peil meet? Waar prik je? En heb je dan iets van een glucometer?

Groet Angèle

Hoi Angèle,

Ik meet met een glucosemeter (glucocard). Prikken doe ik met een instelbare prikpen, op standje maximaal.
De spullen zijn allemaal gemaakt voor mensen, maar zijn dus ook voor paarden te gebruiken.

Ik heb met verschillende veeartsen overlegd waar te prikken. Het liefst wilde ik lekker een makkelijk stuk huid, zoals de bil ofzo. Maar daar is de huid allemaal te dik.
Er waren 2 "eenvoudige" opties (moet je nagaan wat de andere opties waren):
Het oor
De neusvleugel.

Bij het oor werkte de prikpen niet goed genoeg => slechts een rood stipje te weinig voor meting. Ook al wreef ik haar oor op alvorens te prikken. En ze vond het verschikkelijk. Ging eigenlijk alleen goed na het rijden, maar ja je prikt ook wel eens op een andere moment.

Ik ben toen gaan prikken in de neusvleugel en dat werkt goed. Uiteraard vinden de paarden het geen wereld-idee, maar goed ik weet nu wel hoe ze in elkaar zit!

Succes!

Hoi ,
normaal mest een paard toch zeker 8 a 12 keer per dag?
ik heb gisteravond de wei leeggeschept.. vanochtend lag er om half 9 1 hoopje poep. toen ik smiddags weer ging kijken (om half 2) lag er nog steeds niet,
ik had al het idee dat ze niet zoveel mest, maar is dit nou wel goed?? of maak ik me zorgen om niks.
ze staat op strookje gras, met water en hooi. weinig hooi omdat het gras zo hoog staat. ze had wel de emmer omgegooit (of ze em leeg had weet ik niet) maar over het algemeen drinkt ze goed.
als ik haar nou meer gras weer geef, dan gaat ze aan de reespoep, maar dan weet ikwel zeker dat het doospoelt.. wat te doen?

groetjes marielle

van lennep schreef op donderdag 4 mei 2006, 12:03:


Esther misschien kun je hem meer op zand of stro zetten?
Zodat de ondergrond zachter is?

Ik weet niet of het bij jou helpt, maar mijn fries heeft wel ineens holle zolen gekregen op het zachte, terwijl dat op harde ondergrond steeds maar niet leek te lukken.

van lennep schreef op donderdag 4 mei 2006, 12:03:


Hem evt. met pyjama en kap aan toch gewoon buiten laten?