Ik heb bij Cadiz na 13 maanden ijzerloos en lang piekeren ook weer hoefijzers onder laten zetten. O, de eerste tomaat...
Aan alle voorwaarden was voldaan: nonstop beweging in een gedeeltelijk bestrate grote paddock waarvan enkele uren weidegang, weinig krachtvoer, regelmatig bekappen en laten checken, 3 a 4 keer per dag rijden, longeren, langeteugelen op diverse ondergronden. Maar ik zag geen vooruitgang en vroeg me op een gegeven moment in alle ernst af hoe diervriendelijk die blote voeten voor hem waren.

Hij stapte op straat sinds de ontijzering in juli 2005 nog steeds gevoelig en erg kort. Draven op harde ondergrond kostte flink wat aansporing en was een rare waggelloop geworden, hij durfde niet te landen en tilde dus ook zijn voeten amper op. Hoefschoenen gaven wat verbetering, maar ook daarmee draafde hij nog steeds veel te kort en met een vastgehouden rug en stijve pootjes. Hij kreeg wel wat meer kniehef door het gewicht van de schoenen. Zelfs op de zachte dressuurbodem ontwikkelde hij een slap flauw viertaktgalopje, ook onbelast. Hij pakte elk stukje berm of gras, hoe smal ook en weigerde soms het betonpad (3 m) over te steken.
Het is een energieke spanjaard met een geweldige galop in huis en het baarde me zorgen hem zo krampachtig te zien bewegen.

Twee bekappers zeiden dat ik geduld moest hebben. Zijn hoeven zagen er prima uit, de straal was goed ontwikkeld, het hoorn hard en onbreekbaar, de witte lijn mooi dun, niets stond een herstel in de weg. Maar naarmate de maanden verstreken rees mijn vrees dat ik hem door zijn stugge manier van lopen onbedoeld aan een rug- of schouderblessure hielp, dus ik besloot na lang twijfelen hem terug op ijzers te laten zetten, in eerste instantie bij wijze van test, om mijn geweten te sussen.
Na twee weken had ik mijn oude paard terug. Hij laat de rug weer los, de passen zijn ruimer, hij loopt door, hij heeft weer knieactie, galopsprong en durft van de grond te komen.

Ik ben beslist geen ijzervoorstander, maar vind wel dat ik een verantwoordelijkheid heb tov zijn welzijn. Wanneer je de natuurlijke beweging van het bewegingsdier paard langdurig en zonder uitzicht op verbetering belemmert onder de goedbedoelde vlag van Natuurlijk, klopt er m.i. iets niet. Na 13 maanden is er een nieuwe hoef gegroeid en mag er toch wel ENIGE vooruitgang te zien zijn?!

Ik vind dat mijn bericht ook op dit forum thuishoort, omdat dit niet een plek is waar iedereen het alleen maar grondig met elkaar eens is. Realiseer mij tevens dat ik door de extremisten weggehoond zal worden, soit. Mijn verweer is dat ik heb gedaan wat ik in het belang van mijn paard achtte -kiezen tussen twee kwaden- en ik deel dat mede. Blijkbaar is niet elke ontijzering een succesverhaal.

Buck blijft gewoon ijzerloos. Die loopt weliswaar nog steeds wat gevoelig op asfalt, maar dat is acceptabel en van een heel andere orde dan het gestrompel van Cadiz.

Christel Provaas schreef op maandag 18 september 2006, 18:11:


Van mij zul je geen verwijten horen. Welzijn van je paard staat voorop. Stug met oogkleppen op doormodderen is niet in het belang van niemand.

Wel vraag ik me af, wààr dit nou precies aan ligt? Uiterlijk gezonde, goede hoeven, inwendig dus niet. Wat is er dan toch precies aan de hand?

jose schreef op maandag 18 september 2006, 17:53:


Jose, ik snap van je uitleg weinig.

Het niet achter je zitbeenknobbels zitten is hier uitgelegd als fout.
Je zit dan met je eigen zwaartepunt VOOR het zwaartepunt van het paard.
(Ik heb het dan uiteraard over een paard dat WEL in balance loopt)

Indien een paard op de voorhand loopt en de achterhand niet gebruikt (maar zelf wel in balance is) zou je verkeerd zitten....voor of op je zitbeenknobbels zo heb ik begrepen.(meer op je muts geloof ik :) ) juist omdat je eigen zwaartepunt niet boven dat van je paard zit.
Voor vrouwen was dit een natuurlijker houding dat achter je zitbeen knobbels zitten zo heb ik ook uit die verhalen begrepen.

Nu zeg je dat je op een paard wat de rug niet gebruikt (dan nmm. automatisch ook niet de achterhand) je niet achter die zitbeenknobbels moet gaan zitten.
Dit paard zou zijn eigen zwaartepunt al te ver naar voren hebben, zo schreef je in je antwoord aan Pien.
Je hebt het zelfs over in verlichte zit waardoor ook het zwaartepunt van de ruiter naar voren komt te liggen.
Zo krijg je het ruiterzwaartepunt weer boven het paardenzwaartepunt...zo schrijf je aan Pien.

Nmm. belast je op die manier de voorhand dan nog meer ?
Want dat zwaartepunt van dat paard lag al te ver naar voren?

Een paard dat al op de voorhand loopt ....en daar nog eens op belast wordt zal nmm. helemaal op die voorhand gaan lopen...
Het gevoel hebben van voorover te vallen...steeds sneller gaan lopen , zoals met veel voorover zittende ruiters gebeurd. (tenzij met het naar voren verplaatsen van je zwaartepunt ....achterwaarts lopen is aangeleerd)

Te veel op de voorhand....
Het rug-gerbuik wordt daar niet beter van zo blijkt uit de praktijk...en de achterhand...ach...die zwalkt er maar wat achteraan, of probeerd dat bij te houden vaak hoog opgooiend.
Het evenwicht is dan ...weer nmm. ...volkomen verstoort.

Hoe past dit nu in het plaatje dat het bij naar voren zitten/schuiven van je eigen zwaartepunt....het paard de achterhand meer gaat gebruiken ?
Zeker als die ook al zijn zwaartepunt te ver naar voren heeft liggen ?

Wat doe je dan nog meer ?

Nick

jose schreef op maandag 18 september 2006, 18:19:


Nou van mij ook geen verwijten, maar ben inderdaad ook zeer benieuwd waar het dan aan ligt.

Christel Provaas schreef op maandag 18 september 2006, 18:11:


Heb je ook geprobeerd de hielen iets langer te laten dan de zool aangeeft ?

Ik moet hierbij ook denken aan het verhaal van Isabel....straalkussen/lateral cartilages het gemierenneuk en punnikken....

Zie je....ook van deze kant uit geen verwijten , slechts vragen wat er aan de hand kan wezen.
Zo ..... nou hoef je niet meer bang te zijn, de ergste heb je al gehad ?

Nick

Spirithorses schreef op maandag 18 september 2006, 0:38:


Hallo Pien,
Echt helemaal NIETS?
Ook niet als je wat preciezer in de dressuur wilt rijden?
Ik zou dat hier graag horen, of er mensen zijn op het forum die bitloos aan dressuurwedstrijden meedoen en dan winstpunten halen!
(Want het lijkt mij persoonlijk dat een bit daar wèl bij nodig zou kunnen zijn?)
Groet,
Coralie

jose schreef op maandag 18 september 2006, 18:19:


Je zegt het zelf al, uiterlijk goede hoeven , inwendig niet.
Jammer dat je gemeend hebt terug te moeten grijpen naar een Middeleeuwse "oplossing" die over het algemeen de oorzaak van alle narigheid is.
(aannemende dat het paard niks anders mankeert)
Jammer dat je hier niet aangegeven hebt dat je dit van plan was.
Duidelijk is dat ijzers de zenuwen in de voeten verdoven. Hoe kun je nu aannemen dat , terwijl door elke stap op de grond de impact van de klap en daarmee de trillingen in pezen, banden en gewrichten meer dan verdubbeld wordt, deze beslissing voor meer als tijdelijk welzijn van het paard zal zorgen? Om maar niet na te denken over de langere termijn.
Jammer dat je niet juist nog een extra poging hebt gedaan door te kijken naar de modernste oplossing, beseffende dat de voeten zo ziek zijn dat hij na 13 maanden nog niet als een normaal paard blootsvoets over harde ondergrond kan lopen.
Wat er ,kijkende alleen naar de voeten, aan de hand zal zijn, is een nog niet opgeheven degeneratie van het straalkussen. Want dat wordt meer en meer als oorzaak gezien waardoor paarden met een perfect uitziende voet, toch niet over harde, laat staan onregelmatige grond kunnen lopen.
K C Pierre heeft daartoe speciaal zijn pads ontworpen, een soort traagschuim "onderlegger" die je eventueel in een Marquis schoen kunt leggen.
De klap van het neerzetten van een voet wordt zo nog veel verder geabsorbeerd. Het paard zal dus met minder pijn over harde ondergrond kunnen lopen, in plaats van zijn voeten proberen te sparen. Dit zal eindelijk de doorbloeding optimaal maken , precies wat dat straalkussen nodig heeft om van vet, naar een veerkrachtig weefsel te veranderen.

Piet
natuurlijk Natuurlijk!

Nick Altena schreef op maandag 18 september 2006, 18:20:


Ik heb je weleens eerder aangeraden hier meer over te lezen Nick, je mist veel basiskennis op dit gebied, je kennis vergroten over het gaan van het paard zal je meer begrip geven wat ik bedoel. Ik kan het nl. niet duidelijker uitleggen.

Wat jij nu aanhaalt nl. vereist ruitergevoel: het voelen van de ruiter waar het gezamenlijk zwaartepunt van de combinatie ligt. Heb je dat niet zit je of te ver naar voren, met idd het op de voorhand brengen van je paard, of je zit te recht en maakt het je paard nog onmogelijker het gewicht naar achteren te krijgen.

Het naar voren gaan zitten maakt het de rug van je paard makkelijker om te bollen.

Piet schreef op maandag 18 september 2006, 20:00:


Nog eens overlezend, moet me nog van het hart dat ik bijna als geen ander weet met hoeveel zorg je je paarden omringd hebt en hoeveel moeite je er voor doet.
Ik wil benadrukken dat dit schrijfsel ook verwijtend of negatief bedoeld is, ik ben ervan overtuigd dat je op een gegeven moment de naar jouw weten beste beslissing hebt genomen. Ik vind het alleen zo intens jammer en nutteloos dat dit na zo'n tijd van afzien de uitkomst is.

Piet
natuurlijk Natuurlijk!

Piet schreef op maandag 18 september 2006, 20:29:

"Ook" moet natuurlijk "niet " zijn
Piet
natuurlijk Natuurlijk!

Hoi, ben een hele tijd weg geweest maar nu eens terug om te kijken of iemand mij een duidelijk antw. kan even op deze vraag : wat te doen bij een paard bij wie de voorbenen naar binnen toe staan, tenen naar binnen en de buitenkant van de hoefwand die alsmaar onder de zool wil groeien ? De een zegt: buitenkant kort houden, ander zegt binnenkant kort houden, die zegt, zool aanhouden, ik heb nog geen logische oplossing gevonden om te zorgen dat dit paard weer zonder al te veel te struikelen, weer normaal kan galopperen! Verder heeft ie vrij platte voeten maar mooi van vorm. Foto's kan ik er evt wel bij gaan plakken . Graag eerst wat ideeën!

Christel Provaas schreef op maandag 18 september 2006, 17:40:


Dat kan ik in ieder geval proberen. Heb nog verscheidene lage neusriemen liggen. Had altijd een hekel aan hoge neusriemen met sperriem.
Inderdaad is het stelling vragen vrijwel onmogelijk. Ik ben niet zo'n hele fanatieke ruiter, zat iets boven L-niveau in Froukje haar beste dagen, maar ik mag wel graag wat dressuur doen om haar soepel te houden. Gebroken lijnen, slange-voltes, wijken voor het been, etc.
Ik wil in ieder geval geen hoofdstel wat druk geeft boven de oren, want ik denk niet dat de oude dame dat accepteert. Vandaar dat de cook-achtigen zowiezo afvallen, volgens de test van PN. Dat is ook de reden dat ik voor het bitloos met de kruisriemen onder de neus heb gekozen. Maar misschien werkt zonder kruisriemen wel beter.
Bedankt voor de tip.

Els.