Nick Altena schreef op donderdag 21 september 2006, 12:19:


Ooo, zo iemand ken ik ook. Paard is natuurlijk bekapt (volgens deze methode), eigenaresse heeft zich er echt in verdiept. Bleef gevoelig. Daarna een hele poos gestrasserd. Dat was het dan ook niet. Uiteindelijk bij een gewone bekapper terechtgekomen, die constateerde dat door het voortdurende aanhouden van de zool, er een scheefheid in de hoef was ontstaan. Nu loopt het paard weer prima. Niet meer gevoelig ook.

Ik denk zeker, dat natuurlijk bekappen het gewoon niet is voor ieder paard en iedere hoef.

Trea

Hallo,

Kunnen jullie mij helpen aan een soort onderbouwing van het maximale gewicht op een paardenrug?
Er is wel iets over maximaal 20 % op een ijslander, 16 % op een haflinger etc. maar ik zou het zo graag een beetje beter willen begrijpen en eigenlijk zou ik het rapport graag willen lezen.
Het is niet bedoeld voor een discussie.

groeten

Angelique de Groot- Ouwehand schreef op donderdag 21 september 2006, 14:33:


Sorry, ik ben niet normaal dus normaal advies?... mwa.

Als ik jou was zou ik eens diep nadenken, gaan googlelen op clicker, of gewoon de gratis skinnercursus op http://bfskinner.org/educational.html volgen (gaat niet over paarden maar staat 50% in van wat je eigenlijk weten moet - de rest, vnl. ethologie, kun je in het boek van Waring, Horse Behaviour 2nd ed., vinden). De 2 boeken van Kiley-Worthington zijn zeker ook de moeite itt tot (nmm!) 99% van de hippische literatuur.
Vervolgens is het, denk ik, wrsch kwestie van opnieuw maar dan goed en grondig beleren. De eerste maanden ben je dan bezig met je verstaanbaar te maken in simpele cues als "ho" en "stappen", maar dan op een manier die motivatie versterkt om te voldoen aan wat jij wil.

Groeten, Egon
Ik heb gezegd, lezer, dat myn verhaal eentonig is. - Max Havelaar

Het schijnt zo te zijn dat alle rassen een eigen "dialect" hebben. Paarden van verschillende rassen kunnen wel met elkaar communiceren, maar als ze kunnen kiezen tussen een rasgenoot en een ander zullen ze de rasgenoot kiezen, omdat ze die beter kunnen verstaan. Henry Blake had hier een verhaal over. Ik weet niet of dat boek nog ergens te vinden is?

Angelique de Groot- Ouwehand schreef op donderdag 21 september 2006, 14:33:


Goed van je, dat je dit voor jezelf kan toegeven.
misschien is werken via en andere manier iets voor jullie. En dan vooral werken aan een betere relatie, met wederzijds begrip en een goede communicatie. Vandaaruit kan je pas weer verder namelijk. Samen wandelen is NIET leuk als je paard schijt aan je heeft. Daar ligt al een knelpunt. Het "schijt" hebben aan jou.
Ik weet niet of je parelli iets vind? Is een duidelijke methode, die je stap voor stap met een heel duidelijk programma, steeds verder brengt, met als hoofdmoot: communiceren op dusdanige duidelijke wijze, dat je respect krijgt van je paard.

Als het je interesseert, kan je hier op dit NH-forum misschien alles vinden wat je zoekt, en dat zijn vooral veel antwoorden.
http://137.224.239.40/nh/forum/index.php

Trea