joop schreef op donderdag 21 september 2006, 11:36:
> De laatste dagen zien we een aantal spijtoptanten op het forum
> hun verslag doen en daar wordt met begrip op gereageerd, al
> spreekt men de hoop uit dat de betrokkenen het opnieuw beslaan
> volledig te genezen, zelfs al betekent dat in het ergste geval
> de rest van zijn leven op de wei staan met soortgenoten. Er
> zijn nog andere mogelijkheden, bv overwegen voor je paard een
> tehuis zoeken bij iemand die wel het geduld kan opbrengen
Het is volkomen terecht wat je schrijft Joop.
Als we doorgaan met mensen waarbij de omschakeling allemaal niet zo vlot gaat in de put te praten krijgt de smid die zei "na een maand zie ik je wel terug, want een paard kan niet op blote voeten lopen" alsnog gelijk.
Het enige wat je doet door een ijzer onder te slaan is verbloemen en ontkennen hoe groot het probleem in de voet of gewrichten van je paard al is. De overweging is zeker aan de orde dat wanneer een paard na jaren behandeling niet normaal op blote voeten kan lopen, hoe berijdbaar het dier dan nog is. En in hoeverre is daar weer ijzers onderslaan vergelijkbaar met bv iets als een zenuwsnede?
Niemand reageerde voor het gemak op de nieuwe ontwikkelingen die ik aangaf om pijn te voorkomen en zodoende je paard optimale beweging en doorboeding van de voet te kunnen geven. Namelijk de hoofpads die desnoods IN schoenen gedragen kunnen worden, die Isabel propageert omdat ze daar cursussen over gevolgd heeft en waardoor nu eindelijk, na een jarenlange strijd, in ik meen 8 weken de zolen van haar paard hol trekken (verbeter me aub als het niet waar of anders is Bel)
Ijzers? het is net zoiets als je eigen geblesseerde achillespees blijvend in het gips zetten en je afvragen hoeveel beter je voet nu wordt.
Veel beter is hier op dit forum te blijven vragen of we nadenken en studeren op nieuwe ontwikkelingen die moeilijke overgangen helpen te versnellen, dan terug te vallen op de ondingen die langzaam maar zeker de voeten van onze dieren mismaken en uiterlijk wel een beter beeld kunnen geven, maar ondertussen gewoon doorgaan met hun sm werk, totdat er echt niks meer aan te doen is.
Piet
natuurlijk Natuurlijk!