Hee, Bit weet ons toch nog te vinden!
Jullie raden nooit wat ik zonet in de mailbox vond...
Ze willen een jaaragenda in de Bit opnemen en willen graag cursusdata daar voor hebben....

Eerst Natuurlijk Bekappen afkraken, en een dag later vragen of ze de cursusdata kunnen publiceren...

t Moet niet gekker worden...

Groeten,
Frans

Ik heb een haflinger van nu ruim een halfjaar onder het zadel, hij is altijd braaf geweest, wel wat streken maar die waren echt van het eigenwijs zijn. nu heeft hij sinds een week of 3, 4 een nieuw trucje, alleen heb ik niet meer het idee dat dit gewoon een uitprobeerseltje is maar dat er meer achter zit. het begon met dat hij in een bepaalde hoek in de bak gewoon stil ging staan, niet meer reageerde en absoluut niet vooruit wilde. na een keertje boos worden ( ik doe dat liever niet maar ik dacht toen dat het weer gewoon een trucje was, dat ik er even doorheen moest) liep hij uiteindelijk wel weer aan. na een week was het zo dat hij niet alleen in die hoek stilstond maar op willekeurige plekken, het werd ook moeilijker om hem weer aan het lopen te krijgen. nu is het inmiddels zo ver dat ik bijna niet meer kan rijden, hij staat letterlijk meer stil dan dat ie loopt, en als hij al stapt en ik wil hem aan laten draven gaat hij onmiddelijk stil staan. ik heb het geprobeerd met boos worden, dit heeft echter totaal geen effect. van de zweep is hij niet onder de indruk en daar ben ik dus maar mee opgehouden, het is niet echt mijn favoriete middel om iets gedaan te krijgen van hem. ik krijg hem dus echt niet meer aan het lopen, degene van wie ik les krijg weet het ook niet. ik kan eigenlijk niets bedenken wat er zou kunnen zijn. ik heb al tips gekregen dat ik hem op dit moment echt even moet 'breken', met kartelsporen enzo rijden, dit is absoluut niet mijn stijl en ik was ook niet van plan dit te gaan proberen, maar ik wil het wel opgelost krijgen, hij heeft er geen plezier meer in en ik zo ook niet. hij heeft wel al een paar maanden een ontstoken wortel van een kies, de dierenarts heeft er naar gekeken en zei dat het niet erg was, als het maar open zou blijven, dus dat hou ik ook open. ook is een van z'n vriendjes laatst verkocht, en daarna begon het eigenlijk. ik weet niet of dit nou toeval is of niet?
het zou fijn zijn als iemand een goede tip heeft en/of zoiets heeft meegemaakt met een paard

Jet van Gulik schreef op dinsdag 14 november 2006, 15:16:


Ik kan me goed vinden in je verhaal, Els, hoewel ik het ook begrijp als iemand er anders over denkt. Er is tegenwoordig een groot aanbod aan paarden, dus een ruil is snel gemaakt, bovendien is het maatschappelijk geaccepteerder dan een hond wegdoen bijvoorbeeld. Wat ik overigens wel een legitieme reden tot scheiden vind, is wanneer je bang wordt van je paard, omdat beide partijen er alleen maar slechter van worden.

Ik heb met 11jarige Cadiz -hij is hier nu 5 jaar- enorme problemen doorgemaakt. Wij begrepen elkaar helemaal niet, hij was alleen maar boos op alles en iedereen. Hij beet in mijn schoenen, sloeg met een voorbeen op de grond, liep alleen maar achteruit, beet naar me met poetsen, gilde zelfs naar me als ik erop zat... kortom, een regelrechte ramp. Ik zat er regelmatig jankend op, op mijn Andalusische sprookjesschimmel... Verkopen was niet eens een optie, want hij liet zich niet rijden, dus leuk voorrijden was onmogelijk. De ene na de andere instructeur passeerde zonder succes. Ik probeerde de zweep, de liefde, het geduld en het negeren... niets hielp!
Maar ik was ooit gevallen op dat arrogante ongenaakbare hoofd en ik geloofde in hem, ook al wendde hij zich continu af van mij. Komt bij dat hij in zijn woede-uitbarstingen nooit gevaarlijk werd, dus ik wist dat zijn woede zich niet zozeer tegen mij richtte, maar dat de beerput in hemzelf zat.

Dit paard heeft mij gedwongen te studeren. Gedwongen te leren rijden met een stille zit en stille hand. Gedwongen mij te verdiepen in zijn verleden, zijn psyche, het oord waar hij vandaan kwam. Gedwongen te minimaliseren, in ALLES. Gedwongen eens goed in mijzelf te kijken...! Welk dier krijgt dat voor elkaar?!

Inmiddels, ik schat een jaar nu, zijn we een stel. Hij geeft nog steeds heel duidelijk zijn grenzen aan, en ik ook de mijne. En dat werkt perfect. Hij floreert bij een duidelijk kader. En eerlijk gezegd, ik ook. We hebben elkaar gevonden en ik had de weg daarnaartoe voor geen goud willen missen.
Wie zei ook weer dat paarden een spiegel zijn?

Feyona schreef op dinsdag 14 november 2006, 15:17:


Mijn dierenarts heeft het bloed afgenomen , en toen is het opgestuurd naar
Euregio laboratory services in Valkenburg. Schijnt niet duur te zijn ,maar van de bepaling heb ik nog geen rekening.
Eenvoudige zaken zoals leverfuncties en hb etc kan mijn eigen dierenarts bepalen , maar zware metalen ,en vit etc niet.

Gr Esther

schitterend!

C:\Documents and Settings\TGSSD1\Local Settings\Temp\wz6c7\Snowfight.MPG

Eva Saegerman schreef op dinsdag 14 november 2006, 16:21:

da zal beter lukken:

http://guy-sports.com/fun_pictures/videos/Snowfight.zip

Ik schreef:


Nou zag ik net dat we gisteren weer een nieuw record gebroken hebben met de website: bijna 1600 bezoekers op 1 dag!
Toeval?

Groeten,
Frans